Σύλλογος ΠΕ "Η Αθηνά": Για τον ορισμό νέων σχολείων ως ΕΑΕΠ

14 Μάρτη 2012
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.
« η Αθηνά » Koρίνης 20, Γαλάτσι, τηλ-φαξ 210-2912250
e-mail: [email protected]

Προς : Όλες και όλους τους συναδέλφους και τους συλλόγους διδασκόντων,
Διευθυντή Εκπαίδευσης και Σχολικούς Συμβούλους Ά Αθήνας
Κοιν : Συλλόγους εκπαιδευτικών Π.Ε, ΔΟΕ, διαδίκτυο

• Η θέση του συλλόγου μας για τα σχολεία ΕΑΕΠ, όσο και η εμπειρία των συναδέλφων αυτών των σχολείων είναι αρνητική.
• Κανένα νέο σχολείο δεν πρέπει να ενταχθεί στο εν λόγω πρόγραμμα, χωρίς τη συναίνεση του συλλόγου διδασκόντων.
• Καλούμε όλους τους συλλόγους διδασκόντων να συνεδριάσουν για να τοποθετηθούν έγκαιρα απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για το σχολείο τους, ώστε κανείς να μην υποδείξει κάποιο σχολείο ως ΕΑΕΠ, ερήμην των εκπαιδευτικών του.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Πριν δυο χρόνια, πάνω στην ψήφιση του επονείδιστου Μνημονίου, έχοντας εισπράξει από όλα τα σχολεία της χώρας ένα ηχηρό όχι στο «νέο σχολείο» και στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, η κ. Διαμαντοπούλου όρισε εντελώς πραξικοπηματικά τα πρώτα 800 σχολεία με ενιαίο αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα (ΕΑΕΠ) και αντιστρέφοντας την πραγματικότητα προπαγάνδιζε το νέο σχολείο ως το σχολείο που εξαλείφει τις ανισότητες και καταργεί την Παραπαιδεία. Η μέχρι τώρα λειτουργία των 800 «νέων σχολείων», ενιαίου αναμορφωμένου προγράμματος και η επιχειρούμενη γενίκευσή τους, αλλάζει ριζικά τη λειτουργία του σχολείου, όπως το γνωρίζαμε, για μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Το σύνθημα του Υπουργείου «η τσάντα θα μένει στο σχολείο» γνωρίζουμε πολύ καλά ότι παραμένει σύνθημα, όταν αντί να μειώνεται δραστικά η ύλη τα διδακτικά αντικείμενα αυξάνονται και το «νέο σχολείο» σε καμιά περίπτωση δεν χρηματοδοτείται επιπρόσθετα από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά λειτουργεί με τις υπάρχουσες υποδομές και το υλικό που διαθέτει το κάθε σχολείο.
Ο Σύλλογός μας από την πρώτη στιγμή τοποθετήθηκε αρνητικά απέναντι σε αυτό το σχολείο, γιατί κατακερματίζει τη γνώση και αυξάνει δραματικά το σχολικό χρόνο για όλα τα παιδιά (35 ώρες, 8πμ-2μμ, από την πρώτη τάξη), εξαντλώντας έτσι την παιδική ηλικία και αχρηστεύοντας κάθε δυνατότητα αφομοίωσης της γνώσης, απορρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, διαρρηγνύει τον ιστό της εκπαιδευτικής κοινότητας σε κάθε σχολείο, γιγαντώνει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και εγείρει πληθώρα παιδαγωγικών ζητημάτων με αφορμή τη δομή του και το περιεχόμενο της λειτουργίας του .
Ο Σύλλογος είχε εκτιμήσει εξ’ αρχής πως αυτό το σχολείο, που επιβλήθηκε δια πυρός και σιδήρου, ήταν το σχολείο των Μνημονίων και των περικοπών, το ευέλικτο και φτηνό σχολείο της αγοράς, το «νέο σχολείο» της κ. Διαμαντοπούλου κατ’ επιταγήν της ΕΕ και του ΟΟΣΑ , στρατευμένο όχι στην ολόπλευρη γνώση, αλλά στην ιδεολογία της αγοράς και στην υπηρεσία της κατάρτισης, στην εκπαίδευση, δηλαδή, του αυριανού απασχολήσιμου εργαζόμενου.
Η λειτουργία των σχολείων αυτών επιβεβαίωσ