Μίκαελ Σουμάχερ: Ο θρύλος που κυνηγούσε το όριο (Φωτορεπορτάζ)

Η αφετηρία της επαγγελματικής του πορείας θα χαραχθεί με τη συμμετοχή του στο Πρωτάθλημα καρτ της Γερμανίας το 1981, το οποίο το κατέκτησε τρεις φορές μέσα στα επόμενα χρόνια. Το 1988 θα λάβει μέρος στη Γερμανική Φόρμουλα Φοντ 1600 καταλαμβάνοντας την 6η θέση , ενώ παράλληλα κατέκτησε την δεύτερη θέση στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό διαγωνισμό. Το 1990 θα καταλάβει την πρώτη θέση στη Γερμανική Φόρμουλα 3 και από το σημείο αυτό, θα ακολουθήσουν ακόμα περισσότερες

Μέχρι σήμερα έχει λάβει συμμετοχή σε περίπου 250 Γκραν Πριν. Η πρώτη του επαφή με τη Φόρμουλα 1 θα γίνει το 1991, οδηγώντας στα δοκιμαστικά του Γκραν Πρι της Silverstone , ενώ είχε υπογράψει συμβόλαιο με τη Formula-Jordan . Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν, θα τον δούμε οδηγό στη Benetton-Ford, λαμβάνοντας ακόμα περισσότερες διακρίσεις. Η φήμη του είχε ήδη δημιουργηθεί. Η αγάπη του για τους τροχούς και το ακατάπαυστο ταλέντο του στην οδήγηση, θα είναι αυτό που θα τον καθιερώσει ως οδηγό. Έτσι το 1996,θα βρεθεί στην ομάδα της Φερράρι.

«Το να έχεις στα χέρια σου ένα αυτοκίνητο, μία ομάδα να δουλεύει μαζί σου ,η οποία να αυξάνει την αποδοτικότητά σου και εν τέλει να οδηγείς αυτό το αυτοκίνητο στον αυτοκινητόδρομο, γνωρίζοντας ότι αυτό είναι το μέγιστο που μπορείς να κατορθώσεις, αυτό είναι για εμένα μεγάλη ευτυχία για όλα αυτά τα χρόνια. Πάντα οδηγούσα για αυτό», θα δηλώσει μετά από χρόνια.

Θα ακολουθήσουν 10 χρόνια επιτυχημένης πορείας, με πολλές διακρίσεις, όπου ο Σουμάχερ κατάφερε να κάνει τον κόσμο να παραληρεί στην παρουσία του. Παρ’όλα αυτά το 2006 αποφάσισε να αποχωρήσει από τους αγώνες. Αντίθετα η μοίρα του είχε καθοριστεί. Οι τροχοί θα συνεχίσουν να είναι στη ζωή του. Το 2010 θα επανέλθει στην αγωνιστική πίστα στην ομάδα της Μερσεντές για δύο χρόνια. Έτσι το 2012 θα ανακοινώσει τη δεύτερη και οριστική αποχώρησή του.

«Δεν θέλω να κάνω κάτι. Δε θα ήθελα να επικεντρωθώ άμεσα σε κάτι άλλο Θέλω μόνο να είμαι ελεύθερος και να δω ποιο θα είναι το επόμενο βήμα…Είμαι ενεργός ακόμα με μία συγκεκριμένη αίσθηση με τη Φερράρι, αλλά με όσο χρόνο επιθυμώ να αφιερώσω. Θέλω να περνάω παραπάνω χρόνο με την οικογένειά μου. Απολαμβάνω να τρέχω με τη μηχανή. Ξέρω ότι δε μπορώ να κατορθώσω κάτι, γιατί ό,τι ήταν να κατορθώσω το έχω κάνει ήδη… Πιστεύω στη μοίρα. Πάντα πίστευα σε αυτή. Πέφτω με αλεξίπτωτο, τρέχω με τη μοτοσυκλετα, κάνω ορειβασία. Για εμένα είναι μία αγνή ευχαρίστηση. Πάντα ήμουν λίγο τρελός για όλα αυτά και δεν μπορώ να σταματήσω από τη μία μέρα στην άλλη. Είναι αδύνατον»

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013. Η είδηση για τον σοβαρό τραυματισμό του Σουμάχερ στο κεφάλι, κατά τη διάρκεια που έκανε σκι στην περιοχή Μεριμπέλ των Γαλλικών Άλπεων κάνει το γύρο του κόσμου. Από τότε ο θρυλικός οδηγός της Φόρμουλα 1 βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση λόγω κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων. Πρόκειται μήπως για το τραγικό τέλος του 44χρονου πιλότου της Φόρμουλα 1, που λάτρευε τα ριψοκίνδυνα αθλήματα; Ο χρόνος θα το δείξει.

«Είναι αστείο που όλοι νομίζουν ότι χρειάζομαι την αδρεναλίνη για να είμαι ευτυχισμένος. Αντίθετα, όταν η αδρεναλίνη σου φτάνει στα ύψη, όταν αγωνίζεσαι με ένα αυτοκίνητο της Φόρμουλα 1, θα αντιμετωπίσεις προβλήματα. Όσο πιο ήσυχος και χαλαρός είσαι τόσο το καλύτερο. Και αυτό ισχύει και για τις μοτοσικλέτες και για άλλα πράγματα επίσης. Αυτό που αγαπώ περισσότερο από όλα είναι να βρίσκω το όριο. Να είμαι στο όριο και να μπορώ να το ελέγχω. Μόνο το να μπορώ να φτάνω σε αυτό το τέλειο άκρο είναι κάτι που πάντα αγαπούσα»

Από το Βέλγικο GP το 1991 όπου ο Μίκαελ Σουμάχερ κάνει το ντεμπούτο του στην F1 συμμετέχοντας στην ομάδα της Jordan

Από το Βέλγικο GP του 1992 όταν σήκωσε το τρόπαιο της πρώτης θέσης και της πρώτης από τις 91 νίκες του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1. Στο βέλγικο GP του 1992 θριάμβευσε με το μονοθέσιο της Benetton στην βρεγμένη πίστα του Σπα.

Από το GP Αυστραλίας το 1994

Φωτογραφίες από το bbc

Επιμέλεια: Ράνια Παπαδοπούλου

View the discussion thread.