Μετατάξεις: Με ποια κριτήρια έγιναν; του Κώστα Μπελέρχα

Tweet

Μετατάξεις: με ποια κριτήρια έγιναν;

Προσπαθώντας να κατανοήσω πώς έγιναν αυτές οι περιβόητες μετατάξεις, μη έχοντας (ακόμα τουλάχιστον) τα μόρια των μεταταγέντων και βέβαια μη έχοντας τις προτιμήσεις τους, νομίζω ότι τελικά πήρα μια ιδέα, από τους συναδέλφους που μου τηλεφωνούσαν (εργάζομαι με απόσπαση σε Δ/νση Β/θμιας) απελπισμένοι ή εξοργισμένοι, έτοιμοι για ενστάσεις και αγωγές. Αφού άκουσα διάφορες περιπτώσεις άρχισα να αντιλαμβάνομαι

τον τρόπο της επεξεργασίας των αιτήσεων.

Οι επιλογές ήταν μόνο 2, πράγμα γνωστό από την αρχή. Το άγνωστο ήταν ότι θα προηγούνταν, θέλοντας και μη, οι ανήκοντες στην περιοχή, σε επίπεδο Δ/νσης και κατόπιν Περιφέρειας. Μας είχε προϊδεάσει γι’ αυτό το ΠΔ για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις (δε γνωρίζω αν έχει καν εκδοθεί: είχαμε μείνει στη έγκρισή του από το ΣτΕ), αλλά ο σχεδιασμός του ηλ/νικού συστήματος, με εξ αρχής πανελλαδικές επιλογές δε συνηγορούσε σ’ αυτό, το οποίο έγινε γνωστό την παραμονή λήξης της προθεσμίας αιτήσεων. Και αυτό όμως εφαρμόστηκε με τρόπο απροσδόκητο. Το σύστημα εξέτασε κατ’ αρχάς τις αιτήσεις σε επίπεδο Δ/νσης και επιχείρησε, αν είναι δυνατό να τελειώσει τη δουλειά εκεί, αν όχι, τότε σε επίπεδο Περιφέρειας. Πήρε πχ την Κοζάνη και εξέταζε ποιοι ανήκοντες στην Κοζάνη δηλώνουν ως 1η προτίμηση την Κοζάνη (για θέσεις εκπ/κών στην Α/θμια ή διοι/κών σε Δ/νσεις και ΙΕΚ), με κριτήριο τα μόριά τους. Αν οι θέσεις στην Κοζάνη έκλειναν, τελείωνε με την περιοχή. Αν όχι, εξέταζε ποιοι ανήκοντες στην Κοζάνη δηλώνουν την Κοζάνη ως 2η προτίμηση. Αν δεν έκλειναν οι θέσεις και με τις 2ες επιλογές, η περιοχή ήταν διαθέσιμη για μη ανήκοντες στην Κοζάνη αλλά ανήκοντες στην οικεία Περιφέρεια. Αν και πάλι απέμεναν κενές θέσεις, αυτές ήταν διαθέσιμες Πανελλαδικά.

Ιδού τώρα μερικά αποτελέσματα αυτού του τρόπου επιλογής:

1) Ο Α έχει 50 μόρια και ο Β 20 και ανήκουν και οι δύο στην Κοζάνη. Ο Α δηλώνει πρώτα Πειραιά και μετά Κοζάνη. Ο Β πρώτα Κοζάνη και μετά Πειραιά. Ενδεχόμενο: το σύστημα εξετάζει τον Πειραιά και κλείνει με ανήκοντες στον Πειραιά ή στην Περιφέρεια Αττικής. Εξετάζει και την Κοζάνη και κλείνει τις θέσεις με ανήκοντες στην Κοζάνη που την έχουν 1η προτίμηση, δίνοντας θέση στον Β. Αποτέλεσμα: Ο Β με τα 20 μόρια παίρνει θέση στην Κοζάνη και ο Α με τα 50 μόρια πουθενά.

2) Ο Α έχει 50 μόρια και ανήκει στην Κοζάνη και ο Β 20 μόρια και ανήκει στα Τρίκαλα. Ο Α δηλώνει κατά σειρά Φλώρινα και Κοζάνη (ίδια Περιφέρεια), ο Β Κοζάνη και Φλώρινα. Ενδεχόμενο:. Η Κοζάνη δεν κλείνει με τις 1ες επιλογές, ενώ με τις 2ες κλείνει παίρνοντας τον Α. Η Φλώρινα δεν κλείνει ούτε σε επίπεδο Δ/νσης ούτε σε επίπεδο Περιφέρειας, δίνεται πανελλαδικά και πηγαίνει ο Β. Αποτέλεσμα: ο Β με τα 20 μόρια πηγαίνει στη 2η επιλογή, η οποία ήταν 1η για τον Α με τα 50 μόρια και δεν την πήρε, ο οποίος ανήκει μάλιστα στη Περιφέρεια. Και βέβαια αυτοί οι δύο ήθελαν ο καθένας τη θέση που πήρε ο άλλος.

3) Κάποιος έχει 100 μόρια και ανήκει στη Χίο. Δηλώνει πρώτα Κοζάνη και μετά Χίο. Ενδεχόμενο:Το σύστημα εξετάζει τη Χίο και με τις 1ες επιλογές δεν κλείνει τις θέσεις. Εξετάζει τις 2ες επιλογές και του δίνει θέση. Στην Κοζάνη οι θέσεις δεν καλύφθηκαν Αποτέλεσμα: Δεν πήγε στην 1η επιλογή, αν και είχε τα μόρια, αφού οι θέσεις δεν καλύφθηκαν καν.

Είναι ξεκάθαρο ότι εξαρτάται, σε απαράδεκτο κατά τη γνώμη μου βαθμό, η τύχη του καθενός από το τι δηλώνουν οι άλλοι και με ποια σειρά. Το απλούστερο και (δικαιότερο;) σύστημα είναι αυτό της εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Δεν εξαρτάται σε καμία περίπτωση από το τι δηλώνουν οι συνυποψήφιοι. Το σύστημα παίρνει τον Χ υποψήφιο, βλέπει τα μόριά του και την 1η του επιλογή: αν όλοι οι προηγούμενοι, με περισσότερα μόρια, δεν έχουν καταλάβει όλες τις θέσεις ικανοποιείται, διαφορετικά γίνεται 1η η 2η επιλογή του. Αν και η 2η δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, γίνεται 1η η 3η του επιλογή κοκ. Ο μόνος τρόπος για «αδικία», πέραν της αστοχίας, ανοησίας ή λάθους στη σειρά προτιμήσεων, είναι ο περιορισμός στις επιλογές: όσο περισσότερες είναι οι επιλογές, τόσο απομακρύνεται το ενδεχόμενο αδικίας. Με απεριόριστες επιλογές αυτό το ενδεχόμενο είναι ανύπαρκτο.

Βέβαια δεν υποστηρίζω ότι έτσι θα έπρεπε να γίνει, καθώς το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό. Όμως το πώς θα γινόταν έπρεπε, φρονώ, να είχε αποσαφηνιστεί πριν αρχίσει η κατάθεση των αιτήσεων. Να ξέρει τουλάχιστον ο αιτών ότι μπαίνει σε μια διαδικασία τζόγου. Ύστερα από άπειρες συζητήσεις με πολλούς συναδέλφους, είμαι σε θέση να πω ότι ουδείς ίσως είχε διανοηθεί πώς θα γινόταν η επιλογή. Ίσως μάλιστα οι εργαζόμενοι στις στη Δ/νσεις Β/θμιας να παροδηγήσαμε και συναδέλφους που ζητούσαν πιεστικά τη γνώμη μας, καθώς δεν υπήρχε καμία απολύτως πληροφόρηση ή διευκρίνιση για όλα αυτά, μέχρι την παραμονή της λήξης της προθεσμίας. Απομένει μάλιστα να δούμε αν και με ποιον τρόπο θα συνεχιστεί η διαδικασία, κάτι που επίσης περιβάλλεται από μέγα μυστήριο.

Πέραν άλλων προβλημάτων, η θέση των συναδέλφων ειδικοτήτων της Α/θμιας, ο τρόπος υπολογισμού των πλεονασμάτων, η κατανομή των κενών κλπ, η ίδια η διαδικασία είναι, όπως φαίνεται ένας δυσπρόσιτος γρίφος. Γνωρίζω ότι για πολλούς είναι δύσκολο να αντιληφθούν πώς λειτούργησε το σύστημα, αν λειτούργησε όπως νομίζω και περιγράφω παραπάνω. Θα έχει πάντως ως αποτέλεσμα, εκτός από την άδικη και, τουλάχιστον φαινομενικά, αλλοπρόσαλλη κατανομή θέσεων, την καχυποψία εκ μέρους μεγάλης μερίδας των εκπαιδευτικών για αδιαφανείς διαδικασίες και τέτοια παρόμοια. Όσο πιο πολύπλοκο είναι ένα σύστημα τόσο περισσότερο χρειάζεται να εξηγηθεί εκ των προτέρων και η λειτουργία και η φιλοσοφία του. Αλλά βέβαια πού καιρός για τέτοια …

Κώστας Μπελέρχας, Φιλόλογος

Tags: μετατάξειςΚώστας Μπελέρχας Tweet Share on

View the discussion thread.

Keywords
Τυχαία Θέματα