«Δίκαιη ανάπτυξη» ή το άσπρο, μαύρο

Φτάνοντας αισίως στα 7 συναπτά έτη μνημονίων και σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής, στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ έρχονται να επιβεβαιώσουν τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει η πλειονότητα του πληθυσμού, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, ακόμα και παιδιά.

Συγκεκριμένα, τα τελευταία στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα αφορούν στο 2016 και δείχνουν ότι το 35,6% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού, θέτοντας συγχρόνως το όριο της φτώχειας στα 4.500 ευρώ ετήσιο ατομικό εισόδημα ή 9.450 οικογενειακό (375 και 787 ευρώ το μήνα

αντιστοίχως). Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, πιο κοντά στο όριο της φτώχειας βρίσκονται οι ξένοι εργάτες ηλικίας 18-64 ετών, τα άτομα άνω των 65 ετών, αλλά και τα παιδιά με ποσοστό 26,3%.

Και ο κατάλογος των ατόμων που οδηγούνται σταδιακά στη φτώχεια δεν έχει τελειωμό, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα ο ΕΦΚΑ για το μήνα Σεπτέμβριο 2016: το 29,10% του συνόλου των μισθωτών εργάζονται με μερική απασχόληση, ήτοι ζουν με 330 ευρώ το μήνα, αμοιβή που δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες ενός εργαζόμενου! Αν σε αυτά προστεθούν οι πετσοκομμένες συντάξεις και τα επιδόματα, είναι να απορεί κανείς για τις αισιόδοξες και θριαμβευτικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα πριν από λίγες μέρες στο Υπουργείο Εργασίας.

Βασιζόμενος σε επιλεκτικά στοιχεία που το επιτελείο του ανέσυρε από τους επίσημους φορείς, ο Πρωθυπουργός με περηφάνεια ανέφερε ότι «η ανάκαμψη έχει αρχίσει να έχει ευδιάκριτα αποτελέσματα όχι μόνο στα στατιστικά στοιχεία, αλλά στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητα των ανθρώπων». Παρά την υπογραφή ενός 4ου σκληρού μνημονίου από την κυβέρνησή του, μίλησε σθεναρά για μείωση της ανεργίας και ταυτόχρονη αύξηση των θέσεων εργασίας, ακόμα και για αύξηση των μισθών!

Δεν ανέφερε, φυσικά, πουθενά ότι η όποια αύξηση της απασχόλησης οφείλεται κυρίως στην αύξηση της μερικής απασχόλησης και της εκ περιτροπής εργασίας, η οποία διευρύνεται με γοργούς ρυθμούς. Σύμφωνα με τον ΕΦΚΑ, παρά τη γενική αύξηση του αριθμού των ασφαλισμένων μισθωτών, οι μέρες ασφάλισης υποχωρούν αισθητά. Έτσι, 1 στις 2 συμβάσεις αφορούν σε ευέλικτες μορφές απασχόλησης, ενώ ακόμα και οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης είναι ορισμένου χρόνου – δηλαδή η σταθερή και μόνιμη εργασία έχει χαθεί από τον ορίζοντα προ πολλού!

Όσον αφορά στις αυξήσεις μισθών, αντίθετα με τους ψεύτικους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία λένε ότι μέσα σε ένα χρόνο ο μέσος μισθός στο σύνολο των εργαζομένων μειώθηκε επιπλέον κατά 2,71%. Και η σκληρή πραγματικότητα αποδεικνύει και με νούμερα και με εικόνες ότι περίπου 600 χιλιάδες μισθωτοί με μερική απασχόληση (τρεις στους δέκα από το σύνολο των μισθωτών) καλούνται να επιβιώσουν με μέσο μισθό 330 ευρώ το μήνα καθαρά.

Η κυβέρνηση, ενώ συνεχίζει την αντεργατική επίθεση των προκατόχων της, επιδίδεται και σε δημαγωγίες χωρίς προηγούμενο. Χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τα επίσημα στοιχεία για να διαστρεβλώσει την αλήθεια και να προβάλει τη δική της ‘δίκαιη ανάπτυξη’: την ωμή πραγματικότητα των μνημονίων, που συνθλίβει όλα τα λαϊκά κομμάτια της κοινωνίας, μια πραγματικότητα που όλοι βλέπουμε και βιώνουμε καθημερινά.

Πηγή: Εφημερίδα Λαϊκός Δρόμος

ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ