H κυβέρνηση Σαμαρά πασχίζει να αποσπάσει μια δήλωση «επαρκούς προόδου» από την τρόικα

Tweet

Την αντίθεσή της με τα ήξεις-αφίξεις της Κομισιόν, έρχεται να ξεκαθαρίσει στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» η τρόικα. Έτσι, ανοίγονται και πάλι οι συζητήσεις για την άμεση λήψη συγκεκριμένων μέτρων, αφού οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών δεν έχουν γεφυρωθεί.

Οι δανειστές-τοκογλύφοι ζήτησαν, από την πρώτη συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, πλήρη ενημέρωση για το «πρωτογενές πλεόνασμα» (του οποίου το μέγεθος και τη βιωσιμότητα

αμφισβητούν), ενώ, «αδειάζοντας» το Σαμαρά, αρνήθηκαν κατηγορηματικά την προεκλογική διάθεση του «πλεονάσματος» για μισθολογικές διαφορές των ειδικών μισθολογίων (που προκύπτουν από τις αποφάσεις του ΣτΕ), που θα δημιουργήσουν «τρύπα» στον κρατικό Προϋπολογισμό του 2013. Έτσι, το «δημοσιονομικό κενό» του Προϋπολογισμού 2013, δεν έχει κλείσει, παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις. Η τρόικα επιμένει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ώστε να καλυφθούν «έκτακτες» ανάγκες, αλλά να παραμείνει σαν «μαξιλάρι» για σοβαρότερες περιπτώσεις. Επιπλέον, έθεσε το ζήτημα των «προληπτικών μέτρων», προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αποφάσεις του ΣτΕ, τα οποία ζητά από τώρα να συμπεριληφθούν στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Τέλος, εκτιμά πως η ύπαρξη «χρηματοδοτικού κενού» από τα μέσα του 2014, θα οδηγήσει σε νέο δάνειο και νέο Μνημόνιο και άρα η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι φειδωλή στις προεκλογικές εξαγγελίες για κοινωνικές παροχές.

Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών (που σημαίνει λιγότερες εισροές στα Ασφαλιστικά Ταμεία), δίνει τη δυνατότητα στο μεγάλο κεφάλαιο να εναλλάσσει το προσωπικό, χωρίς καμία αποζημίωση και με ασήμαντο μεροκάματο. Οι δικαιολογίες της κυβέρνησης για δήθεν στήριξη των μικροεπαγγελματιών, διόλου δεν ευσταθούν, από τη στιγμή που η υψηλή φορολογία, τα χαράτσια για τον ΟΑΕΕ, οι αλλαγές στις εμπορικές μισθώσεις και πρόσφατα η απαιτούμενη απελευθέρωση σε γάλα, ψωμί, φάρμακα, βιβλία, κλπ., κυριολεκτικά θα τσακίσουν τους μικροεπαγγελματίες και τους επαγγελματοβιοτέχνες. Ο στόχος κυβέρνησης και τρόικας είναι η συγκέντρωση όλης της αγοράς στα χέρια των μεγάλων ομίλων, σαρώνοντας κατηγορίες μικρών επαγγελματιών και παραγωγών, όπως είναι οι αρτοποιοί, οι βιβλιοπώλες, οι φαρμακοποιοί, οι κτηνοτρόφοι, κλπ.
Παρά τις αρχικές αισιόδοξες δηλώσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, ότι οι «διαπραγματεύσεις» θα έχουν ολοκληρωθεί και θα έχει επέλθει συμφωνία στα βασικά θέματα έως το Eurogroup της 10ης Μαρτίου, αυτό πλέον αποκλείεται. Ήδη, το ΔΝΤ θεωρεί ότι το πρόβλημα του «χρηματοδοτικού κενού» είναι ανυπέρβλητο, υποδεικνύοντας «κούρεμα» του χρέους. Ωστόσο, τυχόν αποχώρηση του ΔΝΤ θα περιπλέξει την κατάσταση, ειδικά εάν η συζήτηση για κάτι τέτοιο ανοίξει πριν από τις Ευρωεκλογές. Στην περίπτωση αυτή, η Ευρωζώνη θα πρέπει να καλύψει τα κεφάλαια του ΔΝΤ και άρα θα ανοίξει η συζήτηση για νέο πακέτο και «κούρεμα» σε μια στιγμή που κανένας δεν το επιθυμεί.
Κάτω απ’ αυτές τις αρνητικές εξελίξεις, η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, εκλιπαρεί να πάρει από την τρόικα «κατ' ελάχιστο μια δήλωση επαρκούς προόδου», τονίζοντας παράλληλα ότι «τα χρονικά περιθώρια στενεύουν» και εάν δεν έχει εξασφαλιστεί η δήλωση, τότε το θέμα της τμηματικής εκταμίευσης της δόσης (8,8 δις ευρώ από την ΕΕ και 1,8 δις ευρώ από το ΔΝΤ), του δανείου θα παρθεί με πολιτική απόφαση και με ασφυκτικά περιθώρια τήρησης των «προαπαιτούμενων».
Αναφορικά με το θέμα των διαθεσιμοτήτων/απολύσεων, η τρόικα ζητεί να βρεθούν τα 4.000 άτομα που θα συμπληρώσουν τον κατάλογο με τα συνολικά 12.500 άτομα του δεύτερου γύρου της διαθεσιμότητας (έχει δοθεί παράταση έως τα τέλη Μαρτίου). Μάλιστα, υποδείκνυε το υπουργείο Εσωτερικών ως την «πηγή» αυτών των διαθεσιμοτήτων, καθώς, «λόγω περιορισμένου χρόνου, είναι δύσκολο να βρεθεί άλλη δεξαμενή αυτήν τη στιγμή». Παράλληλα, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης πρέπει να πείσει την τρόικα, ότι οι 1.680 υπάλληλοι που απολύθηκαν και επέστρεψαν στις θέσεις τους με προσωρινές εντολές Δικαστηρίων (αναμένεται να υπερβούν τελικά τα 2.000 άτομα), μπορούν να συμπεριληφθούν στο συνολικό αριθμό των απολύσεων. Σε ό,τι αφορά τις διαθεσιμότητες του 2014, φαίνεται να υπάρχει συμφωνία για τις 11.400 απολύσεις που πρέπει να γίνουν. Στις επόμενες βδομάδες, σύμφωνα με το σχεδιασμό κυβέρνησης – τρόικας, ολοκληρώνονται οι πρώτες απολύσεις μόνιμου προσωπικού από το δημόσιο και χιλιάδες εργαζόμενοι θα βρεθούν στο δρόμο, αφού τελειώνει για αυτούς η περίοδος διαθεσιμότητας. Ένα πολύ μικρό μέρος θα τοποθετηθεί σε άλλες θέσεις, με αμφίβολη εργασιακή ασφάλεια και αμοιβή.
Όμως, τα σοβαρότερα «αγκάθια» για την κυβέρνηση αποτελούν:
Α) η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Εδώ, φαίνεται καθαρά η πρόθεση του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου να στηρίξει το ήδη προνομιούχο ντόπιο τραπεζικό σύστημα, που βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας, εξ αιτίας «της κρατικής υπερχρέωσης, της λανθασμένης διαχείρισης της κρίσης από τις κυβερνήσεις, της βαθύτατης ύφεσης και των μη εξυπηρετούμενων δανείων», σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τραπεζιτών. Στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζικών ομίλων υπάρχει σοβαρή διάσταση, εξ αιτίας της αδυναμίας εκτίμησης του ρυθμού αύξησης ή μείωσης του ΑΕΠ, που αποτελεί το μέτρο για την εκτίμηση των «κεφαλαιακών αναγκών» των τραπεζών. Η μεν τρόικα (το ΔΝΤ κάνει λόγο ακόμα και για 20 δις ευρώ) εκτιμά πτώση του ΑΕΠ κατά 2% για το 2014 και άρα «κεφαλαιακές ανάγκες» πάνω από 8 δις ευρώ, ενώ αντίθετα η Κομισιόν και η ΤτΕ (όπως διαμορφώνονται στη βάση των «διαγνωστικών ελέγχων» της «BlackRock»), εκτιμούν ισχνή αύξηση γύρω στο 0,6% και άρα «κεφαλαιακές ανάγκες» γύρω στα 5,5 δις ευρώ. Θυμίζουμε πως, παρά την κρίση και παρά τη συνεχιζόμενη λαϊκή φτωχοποίηση, οι τράπεζες, ήδη από το 2008, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε τον νόμο 3723/2008 περί «Ενίσχυσης ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης», έχουν ενισχυθεί με: α) το ποσό των 4,5 δις ευρώ για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο. β) το ποσό των 127,3 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο για δάνεια των πιστωτικών ιδρυμάτων, γ) το ποσό των 10, 5 δις ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα πλέον 2,4 δις ευρώ σε μετρητά και δ) τα 40 δις ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης. Στο παραπάνω ποσό δεν περιλαμβάνονται τα 125 δις ευρώ που έχουν λάβει οι τράπεζες με τη μορφή ρευστότητας από την ΕΚΤ (έκθεση Eurobank – Μάης 2012), ούτε τα 18 δις ευρώ από το PSI! Γεννιέται το ερώτημα, αν σε αυτά τα μαύρα χρόνια της μεγαλύτερης μεταπολεμικής εσωτερικής υποτίμησης της εργατικής δύναμης, της καταστροφής, της φτώχειας, της πείνας, της λεηλασίας, των κατασχέσεων και της πρωτοφανούς δυστυχίας, οι τράπεζες εισπράττουν πακτωλούς χρημάτων, όχι για να σταθούν όρθιες, αλλά για να τους μεταγγίσουν σε διεθνή «βαριά χαρτιά» για σίγουρη κερδοσκοπία. Παρενθετικά να σημειώσουμε πως, όπως ανακοίνωσε η Κομισιόν μόλις την περασμένη εβδομάδα, από τον Οκτώβρη του 2008, δηλ. από την εκδήλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, το ποσό που έχει διατεθεί στις ευρωπαϊκές τράπεζες για την ενίσχυσή τους έχει ξεπεράσει τα 4,6 τρις ευρώ!
Β) οι μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ.
Στο συγκεκριμένο ζήτημα η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, καθώς η ΕΕ δεν δέχεται την παραμικρή μετατόπιση στις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις. Αντίθετα, κατηγορεί την κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, ότι υποχωρεί στις πιέσεις κατεστημένων συμφερόντων. Οι μεταρρυθμίσεις (εργαλειοθήκη) του ΟΟΣΑ για την ενίσχυση του ανταγωνισμού και η υιοθέτηση των συστάσεων που έχουν γίνει προς τη χώρα θεωρούνται προαπαιτούμενα για την τρόικα, αλλά υπάρχει διάσταση απόψεων για το βαθμό υιοθέτησης των συστάσεων αυτών, τόσο μεταξύ υπουργείων, όσο και μεταξύ της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των δανειστών. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θέματα της διαπραγμάτευσης, καθώς οι εκπρόσωποι των δανειστών είναι αποφασισμένοι να πιέσουν και δεν ικανοποιούνται με την υλοποίηση του 80% των προτάσεων, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση. Για τη διάρκεια του φρέσκου γάλακτος, τη διάθεση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων και την τιμή των βιβλίων δεν υπάρχει συμφωνία, ενώ οι επικεφαλής της τρόικας πιστεύουν ότι πρέπει να προστεθούν και άλλες αλλαγές, όπως, π.χ. για τα φαρμακεία, τις μεταφορές, και τους φόρους υπέρ τρίτων.
Όλα τα παραπάνω, μεταφράζονται σε συνεχείς αυξήσεις των τιμών, την ίδια στιγμή που τα λαϊκά εισοδήματα εξανεμίζονται. Ωστόσο, αυτός ο καταιγισμός των αντιλαϊκών μέτρων που καλείται να επιβάλει η κυβέρνηση για λογαριασμό των ξένων ιμπεριαλιστών, θα οξύνει παραπέρα την κατάσταση, οδηγώντας σε όλο και εντεινόμενη εκμετάλλευση, καταπίεση και εξαθλίωση τις πλατιές λαϊκές μάζες.

m-lkke.gr

Tags: κυβέρνησηΑντώνης Σαμαράςτρόικα Tweet

View the discussion thread.