1917

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Νίκος Μπογιόπουλος

  1917   Η επέτειος της Οχτωβριανής Επανάστασης του 1917 σε πείσμα των πισωγυρισμάτων της Ιστορίας ανακαλεί στο προσκήνιο - 95 χρόνια μετά - τη βασική αλήθεια της πάλης των τάξεων:   Οτι η κινητήρια δύναμη της κοινωνικής εξέλιξης, οι εργάτες και οι σύμμαχοί τους έχουν τη δυνατότητα να μετατραπούν από τη σιωπηλή πλειοψηφία των καταπιεσμένων στην πλειοψηφία των εξουσιαστών. Ομως η δική τους εξουσία θα οικοδομηθεί στο έδαφος μιας θεμελιώδους διαφοράς σε σχέση

με κάθε προϋπάρχουσα εξουσία καθώς αυτή, η νέα, η εργατική εξουσία, δεν έχει καμία ομοιότητα με όσες γνώρισε ως τα τώρα η ανθρωπότητα.   Η διαφορά είναι ότι οι εργάτες και οι σύμμαχοί τους θα κρατήσουν τη δική τους εξουσία μόνο για όσο χρόνο χρειαστεί, ώστε να καταργηθεί κάθε εξουσία και κάθε εκμετάλλευση!   Ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος. Είναι, όμως, ο μόνος «ρεαλιστικός», ο μόνος αποτελεσματικός, ο μόνος υπαρκτός και περπατημένος δρόμος που οδηγεί τον άνθρωπο του μόχθου από το «βασίλειο» της εκμετάλλευσης στο «βασίλειο» της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της προκοπής. Σήμερα, παρά ποτέ, η Οχτωβριανή Επανάσταση είναι το σύμβολο ενός κόσμου που το μέλλον του δεν μπορεί, και δεν πρέπει, να συνθλιβεί από τη βαρβαρότητα των σφετεριστών των κόπων και των ονείρων των δισεκατομμυρίων ανθρώπων της δουλειάς.   Η Επανάσταση του 1917 αποτελεί άσβεστο φάρο. Η έφοδος των Μπολσεβίκων στα Χειμερινά Ανάκτορα, το άνοιγμα της αυλαίας ενός «άλλου» κόσμου, παραμένει το ορόσημο για το πέρασμα της οικουμένης από την προϊστορία της δουλείας στην πραγματική Ιστορία. Την Ιστορία της ισότητας, της ανύψωσης όλων προς τα πάνω, της παροχής στον καθένα ό,τι του ανήκει, με βάση την προσφορά του και τις ανάγκες του, για έναν κόσμο όπου «η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων».   Η συγγραφή της Ιστορίας δεν ανήκει στους εκμεταλλευτές, αλλά στους δημιουργούς του κοινωνικού πλούτου. Ο σοσιαλιστικός άνεμος που φύσηξε στις αρχές του περασμένου αιώνα κατέστησε το Μεγάλο Οχτώβρη συνώνυμο επαλήθευσης της κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού. Ο μαρξισμός - λενινισμός δεν είναι μια ουτοπία. Ο Οχτώβρης απέδειξε ότι οι λαοί, εφόσον το αποφασίσουν, διαθέτουν το θεωρητικό και πολιτικό «όπλο» για την κατάκτηση της «ουτοπίας»! Οσο κι αν οι «νικητές» καμώνονται ότι ξεμπέρδεψαν με το «φάντασμα του κομμουνισμού», ξέρουν ότι τον Οχτώβρη του 1917, ο Λένιν και το κόμμα του άφησαν μια αναλλοίωτη στο χρόνο παρακαταθήκη: Οι παραγωγοί του πλούτου, οργανωμένοι στο κόμμα τους, σε ένα κόμμα νέου τύπου, μπορούν να χτίσουν μια «άλλη» κοινωνία.   Δυστυχώς για την ανθρωπότητα, έπρεπε να συμβούν οι «αναποδιές» της Ιστορίας για να πιστοποιηθεί - και μέσα από την ανατροπή του - το μεγαλείο του βήματος που έγινε το 1917. Μια ανατροπή που συνοδεύεται από την ανελέητη επίθεση των καπιταλιστών εναντίον κάθε πλευράς της ζωής όλων των λαών της υφηλίου. Αυτή η ανατροπή, που από τους δημίους και κάθε λογής «φίλους του λαού» βαφτίστη