Πώς τους βλέπω...του Στάθη

Βλέπω τους βουλευτές που θα ψηφίσουν «ναι» στο πακέτο-φέρετρογια την Ελλάδα, τους βλέπω, νομίζω, στις πραγματικές τους διαστάσεις,

διαστάσεις πολύ μικρές.

Συνήθως η εξουσία, οι εμφανίσεις στην τηλεόραση προσθέτουν μπόι σε ανθρώπους που, αν κατοικούσαν στη διπλανή μας πόρτα, θα μας προκαλούσαν μάλλον εκείνη την καλόβολη συμπάθεια που νοιώθουμε για τους «παρ’ ολίγον κάτι»

απέχθεια που νοιώθουμε για τους πονηρούς.

Μέτριοι με πρόσθετους κούφιους πόντους απ’ την τηλεθέαση ή απ’ τημακρόχρονη παραμονή στο πολιτικό προσκήνιο, ή άθλιοι διαπλεκόμενοι καιολετήρες του λαού,

ψηφίζουν κατ’ αυτάς οι βουλευτές των τριών κομμάτων τα τρία κακά της μοίρας μας - που μοίρα δεν ήταν, αλλά παγίδα, χωσιά και προδοσία.

«Κηπουροί» κατά τη διατύπωση των ίδιων των συντρόφων τους,αλληλοϋποβλεπόμενοι μέσα στα ίδια τους τα κόμματα, άνθρωποι που «δεν θα τους έστελνες ούτε καν να σου αγοράσουν τσιγάρα» κατά το κοινώς λεγόμενο ανά τους καφενέδες της επικράτειας, μαζί κι ομού με διεφθαρμένουςκαι ιδιοτελείς λακέδες της Διαπλοκής και τς Υποτέλειας, όλοι μαζί

μια ορδή «έτοιμη από καιρό» να πει ένα μικρό ναι -  τόσο δα βραχύ σανπιστολιά. Που βρίσκει την Ελλάδα ανάμεσα στα μάτια.

Τους βλέπω έναν - έναν να πλησιάζουν στο Βήμα της Ιστορίας σαν να πηγαίνουν να πετάξουν την ψήφο τους στον κουβά του προποτζίδικου της γειτονιάς τους.

Τους βλέπετε όλοι. Εναν - έναν με το όνομα και το πατρώνυμό τους. Τους «αριστερούς» που θέλουν να δώσουν στην κόλαση... ανθρώπινο πρόσωπο, τους Πασόκιους που, αφού πέρασαν με επικεφαλής τον Γιωργάκη την Ελλάδα κάτω απ’ τα Καυδιανά Δίκρανα, τώρα

την παραδίδουν λάφυρο στον Σόιμπλε να τη στραγγαλίσει στον θρίαμβό του στο Βερολίνο. Τους δεξιούς που ορκίζονταν στην υπογραφή τουαντιμνημονιακού Σαμαρά να λούζονται τώρα την ψευτιά και την εξαπάτηση -μικρό το κακό- οδηγώντας τη χώρα στον κίνδυνο ενός finis Graecia -μεγάλο το κακό, δύσκολα ανατάξιμο- τους

βλέπω έναν - έναν άλλους κορδωτούς κι άλλους σκυφτούς

να μαχαιρώνουν τον λαό για το καλό του,

κάθε μαχαιριά και όνομα, Δέκιμος Αλβίνος, Γάιος Τρεμπόνιος, Λεύκιος Κορνήλιος Κίννας, Κάσσιος και Βρούτος, αι Ειδοί του Μαρτίου της Δημοκρατίας - σε μια παράδοξη κι ανεστραμμένη εκδοχή της τυραννοκτονίας,

τους βλέπω έναν - έναν να πλησιάζουν το Βήμα, ενδεικτικώς:

Μεϊμαράκης: διαθέτει, ένας αυτός, πολλούς ψήφους, πολλούς κουμπάρους, άριστους, δίκαιους, νόμιμους και ηθικούς.

Σπηλιωτόπουλος: ο Αλκιβιαδίσκος που διαπιστώνει ότι «οι Ελληνες προσαρμόζονται, αλλάζουν τη ζωή τους, πουλάνε τα σπίτια τους, αλλάζουν τα αυτοκίνητά τους» - έν