Κάτι σαρδέλες …'γλωσσοκοπάνες' (στο φούρνο)

Αρχικά, να πούμε ότι οι σαρδέλες είναι ένα πολύ-πολύ χρήσιμο ψαράκι (όσο μπόι της λείπει, τόση η αξία της !! ), με όλα αυτά τα ω-3 λιπαρά, τα υψηλά ποσοστά βιταμινών και τα μεταλλικά στοιχεία που το κάνουν ένα τέλειο πιάτο, ιδιαίτερα για παιδιά και ηλικιωμένους. Αν δεν το γνωρίζετε, έχουν τόσες πρωτεΐνες, που να πλησιάζουν εκείνες του κρέατος (!!!). Όλο αυτό το “οπλοστάσιο” τις κάνει μία πολύ πολύ θρεπτική τροφή. Η δε σφικτή και νόστιμη σάρκα τους, προσφέρεται για ένα σωρό είδη μαγειρέματος, το ένα καλλίτερο από το άλλο !!

Κάτι άλλο που δεν θα γνωρίσετε, είναι πως είναι

ένα από τα αγαπημένα ψάρια της κόρης μας. Η πρώτη επιλογή της όταν καθίσουμε σε τραπέζι με καρό άσπρα μπλε τραπεζομάντιλα. Σαρδέλες ή γαύρο. Το κακό είναι ότι τα βρίσκει σχεδόν πάντα τηγανιτά. Και εκεί ...αρχίζουν οι τύψεις μου.

Βρήκα όμως στο site μία “εμπνευσμένη” (από πρόσφατο σχόλιο ! ) εκδοχή μαγειρέματος από τη Sitronella, για “γαύρο χωρίς τύψεις” . Πριν προλάβω να αναρωτηθώ εάν κάνει και για σαρδέλες (στη συνέχεια μόνο διάβασα ότι είναι δοκιμασμένα επιτυχής η μέθοδος και με σαρδέλες), έκανα μία βόλτα από την κεντρική και επέστρεψα με μία σακούλα, γεμάτη σαρδέλες αυτή, γεμάτος ...αποφασιστικότητα ο ίδιος (καλά, για αντιμετωπίστε χωρίς θάρρος και αποφασιστικότητα εσείς το “θα μου την κάνεις πάλι την κουζίνα...” ύφος της Λουΐζας και τα ξαναλέμε...).