Ένα flan (ή μήπως clafoutis;) με κορόμηλα. Όνειρο!

Αυτή τη φορά το γλυκό μας δεν είναι “με κλεμμένα”. Όχι ότι έχασα το …χούι, απλά φέτος ο κήπος μας έβγαλε τόσα πολλά κορόμηλα που δεν χρειάσθηκε να …ξενοκοιτάξω.

Όταν έφτιαξα το γλυκό για τη γιορτή της γυναίκας μου, εκείνη υπέθεσε ότι το είχα αγοράσει από τον Paul, το γνωστό ζαχαροπλαστείο, με μαγαζιά σε διάφορα μέρη της Αθήνας. Είχε κάτι το …”γαλλοπρεπές” είναι αλήθεια, και αυτό εξηγεί γιατί εγώ από τη μεριά μου το βρήκα μάλλον έξω από τα γούστα μου.

Εσείς εάν θέλετε, μπορείτε να το δοκιμάσετε και να μου πείτε ποιόν δικαιώνετε..