Τρελαίνονταν για χέλια και μπαρμπούνια

ΡΕΠΟΡΤΑΖΤρελαίνονταν για χέλια και μπαρμπούνιαΤετάρτη, Αύγουστος 29, 2018 - 16:40

❱❱ Τι δείχνουν τα ευρήματα για τις διατροφικές συνήθειες που είχαν οι αρχαίοι Ελληνες!

Αδυναμία στα... μπαρμπούνια, στα χέλια και στους τόνους είχαν οι αρχαίοι Ελληνες και παρότι η τιμή τους άγγιζε και τότε αστρονομικά ποσά, ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν όσο όσο για να τα φέρουν στο τραπέζι τους!

Μελετώντας τις διατροφικές συνήθειες στην αρχαιότητα, η ζωοαρχαιολόγος στο Ινστιτούτο Αιγιακής Προϊστορίας για την Ανατολική Κρήτη και συνεργάτιδα

στο Ινστιτούτο Αλιευτικής Ερευνας (ΙΝΑΛΕ) δρ Δήμητρα Μυλωνά επισημαίνει ότι τα ψάρια κατείχαν ιδιαίτερη θέση στις προτιμήσεις των αρχαίων, που τα τιμούσαν και με το παραπάνω.

Χημική ανάλυση

«Μπορούμε να κατανοήσουμε πολλά από τα ψαροκόκαλα που φέρνει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη και από τα σκεύη μέσα στα οποία μαγείρευαν, προχωρώντας σε χημική ανάλυση των υπολειμμάτων των τροφών» εξηγεί η κυρία Μυλωνά και αναφέρει ότι οι αρχαίοι Ελληνες είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στα πετρόψαρα του Αιγαίου, αλλά επιδίδονταν και στην αλιεία πολλών πελαγικών ειδών, όπως ο τόνος, οι παλαμίδες, τα σκουμπριά και ο γαύρος, ο οποίος κατά εποχές ήταν εξαιρετικά άφθονος και ψαρευόταν πολύ εύκολα με κυκλικά δίχτυα.

Κάποια ψάρια, μάλιστα, όπως το μπαρμπούνι ή το χέλι, ήταν ιδιαίτερα «τσιμπημένα» όπως αποκαλύπτουν τα ευρήματα, μεταξύ των οποίων ένας τιμοκατάλογος ψαριών του 2ου αιώνα π.Χ. πάνω σε λίθινη επιγραφή από το Ακραίφνιο της Βοιωτίας, που την εποχή εκείνη βρισκόταν στις όχθες της λίμνης Κωπαΐδας.

Ο τιμοκατάλογος αυτός περιλαμβάνει θαλασσινά και λιμναία ψάρια σε ποικίλες τιμές ενώ, σύμφωνα με την καθηγήτρια, το επάγγελμα του ψαρά στην αρχαιότητα θεωρούνταν ένα από τα πιο δύσκολα. Οι κόποι τους, ωστόσο, φέρεται ότι αμείβονταν ικανοποιητικά, καθώς επιγραφικές μαρτυρίες μιλάνε για εύπορες συντεχνίες ψαράδων κοντά σε πλούσιους ψαρότοπους, ενώ ιδιαίτερα κερδοφόρο φαίνεται να ήταν το επάγγελμα του ιχθυεμπόρου.