Ολα για την ομοιοπαθητική

ΥΓΕΙΑΟλα για την ομοιοπαθητικήΠέμπτη, Αύγουστος 2, 2018 - 17:27

❱❱ Η μέθοδος που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη και εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο

Πολλοί έχουμε ακούσει για την ομοιοπαθητική, μια μέθοδο όπου -με τη βοήθεια ορυκτών, φυτών και βοτάνων χωρίς χημική επεξεργασία και με την κατάλληλη ολιστική αγωγή από τον εξειδικευμένο ομοιοπαθητικό γιατρό ή οδοντίατρο- ασθενείς έχουν καταφέρει να βρουν λύση σε διάφορα προβλήματα υγείας, όπως κεφαλαλγίες, ημικρανίες,

κρίσεις πανικού, αλλεργίες, κατάθλιψη και πολλές ακόμα σοβαρές παθήσεις.

Ομως, τι ακριβώς είναι η ομοιοπαθητική; Τι ισχύει στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες, και γιατί αυτή η μέθοδος έχει αμφισβητηθεί τόσο πολύ και ταυτόχρονα έχει γίνει αντικείμενο θαυμασμού από καταξιωμένους επιστήμονες σε όλον τον κόσμο, με συνέπεια σε πολλά ξένα πανεπιστήμια να διδάσκεται ως ειδικότητα σε ιατρικές σχολές;

Mε τη βοήθεια του προέδρου της Ελληνικής Εταιρίας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, νευρολόγου Δημοσθένη Παπαμεθοδίου, συντονιστή της Ομάδας Εργασίας του υπουργείου Υγείας για την Ομοιοπαθητική, θα μάθουμε τι είναι αυτή η μέθοδος και πού μπορούν να απευθύνονται όσοι σκέφτονται να πάνε σε ομοιοπαθητικό γιατρό.

Επίσης, θα δούμε γιατί δεν υπάρχει ακόμα νομοθετική ρύθμιση για την πιστοποίηση της ομοιοπαθητικής, ούτως ώστε να υπάρχει έλεγχος σε αυτούς που την ασκούν, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και μη γιατροί, με συνέπεια να τίθενται πλέον σοβαρά ερωτήματα για θέματα δημόσιας υγείας και ασφάλειας.

Η ομοιοπαθητική βασίζεται στην αρχή της ομοιότητας -«τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα»- του Ιπποκράτη, που υιοθετήθηκε από πολλούς γιατρούς και φιλοσόφους ανά τους αιώνες. Είναι ένα ιατρικό θεραπευτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη πριν από περισσότερα από 200 χρόνια από τον Γερμανό γιατρό Dr Samuel Hahnemann και εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο. Σταδιακά εξελίχθηκε σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα λήψης ιστορικού, διάγνωσης, συνταγογράφησης και χρόνιας αγωγής ασθενών.

Στόχος της είναι η ενίσχυση του οργανισμού, κινητοποιώντας τον αμυντικό μηχανισμό του και αποκαθιστώντας τη διαταραχή της υγείας. Η θεραπεία εστιάζεται στη συνολική εικόνα του ασθενούς και όχι μόνο στην εικόνα της νόσου (σύμπτωμα) από την οποία πάσχει.
Συνέπεια αυτής της μεθόδου είναι η εξατομίκευση της θεραπείας, ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλη θεραπευτική μέθοδο. Ασθενείς με την ίδια νοσολογική οντότητα μπορεί να χρειάζονται διαφορετικά ομοιοπαθητικά φάρμακα και σχήματα.

Πολυφαρμακία και κέρδος

Στις δεκαετίες του 1960-1970, όπου όλα αμφισβητούνταν, οι εναλλακτικές ιατρικές μέθοδοι, όπως ο βελονισμός και η ομοιοπαθητική, άρχισαν να κεντρίζουν το ενδιαφέρον του ιατρικού κόσμου, που ήδη προβληματιζόταν με την πολυφαρμακία την οποία προωθούσε η φαρμακοβιομηχανία, που έβγαζε τρισεκατομμύρια κάθε χρόνο.

Ενας Ελληνας, ο καθηγητής Γιώργος Βυθούλκας, θα ανασύρει την ομοιοπαθητική από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας και θα την επικοινωνήσει σε όλον τον κόσμο ως μια σημαντική τάση στον χώρο της ιατρικής.
Μάλιστα, ο κ. Βυθούλκας αγωνίστηκε για την καθιέρωσή της ως θεραπεία κάθε ασθενούς, γι' αυτό τιμήθηκε με το «εναλλακτικό Βραβείο Νόμπελ» (Right Livelihood Award) για τη συμβολή του.