Κυτταρική ανασύσταση της καρδιάς

ΥΓΕΙΑΚυτταρική ανασύσταση της καρδιάςΤρίτη, Αύγουστος 4, 2015 - 15:57

Στη μάχη για τη βελτίωση της λειτουργίας της καρδιάς σε ασθενείς με σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια οι επιστήμονες φαίνεται ότι διαθέτουν ακόμη ένα όπλο! Κάνοντας χρήση μιας νέας μεθόδου έγχυσης, μπορούν πλέον να ενσταλάξουν -μέσω της στεφανιαίας αρτηρίας- βλαστοκύτταρα που επιδιορθώνουν τα κατεστραμμένα καρδιακά κύτταρα.

Η μέθοδος που χρησιμοποίησε η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Αμίτ Πατέλ, διευθυντή καρδιαγγειακής αναγεννητικής ιατρικής στο πανεπιστήμιο της Γιούτα, είχε αποτέλεσμα τη βελτίωση της δυνατότητας άντλησης

της καρδιάς ύστερα από έναν χρόνο. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως θα πρέπει να ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές σε μεγαλύτερο δείγμα ασθενών (στην έρευνα συμμετείχαν μόλις 48 καρδιοπαθείς με σοβαρή ανεπάρκεια) προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματά της.

Εως σήμερα οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να εγχύσουν βλαστοκύτταρα με τελικό αποδέκτη την καρδιά είτε μέσω αρτηριών (στους καρδιοπαθείς έχουν στενώσεις που εμποδίζουν το εγχείρημα) είτε απευθείας στον καρδιακό μυ, με περιορισμένα ασφαλή αποτελέσματα. Με τη νέα μέθοδο η έγχυση γίνεται στην κεντρική αρτηρία και μέχρι στιγμής φαίνεται ότι αυτό αποτελεί έναν αξιόπιστο τρόπο να μεταφερθεί μεγάλος αριθμός βλαστοκυττάρων, τα οποία έχουν ληφθεί από τον μυελό των οστών, στον καρδιακό μυ.

Ορμόνες

Η εικασία των επιστημόνων είναι πως τα βλαστοκύτταρα δεν «μεταμορφώνονται» σε καρδιακά κύτταρα, αλλά απελευθερώνουν ορμόνες και άλλα συστατικά που πυροδοτούν την ανάπτυξη νέων υγιών αιμοφόρων αγγείων και βοηθούν στην κυτταρική ανασύσταση της καρδιάς. Οι μετρήσεις ύστερα από έναν χρόνο έδειξαν βελτίωση στο κλάσμα εξώθησης, δηλαδή το ποσοστό του αίματος που εξωθείται από τις καρδιακές κοιλίες σε κάθε συστολή.

Την ίδια ώρα, νέα έρευνα σε 1.200 καρδιοπαθείς με εμφυτευμένους απινιδωτές έδειξε ότι στον έναν από τους τέσσερις ασθενείς η συσκευή δρα τόσο ευεργετικά, ώστε επαναφέρει τον καρδιακό ρυθμό σε φυσιολογικά επίπεδα. Οι σχετικές μετρήσεις έγιναν σε 1.200 ασθενείς, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για διάστημα πέντε χρόνων.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of the American College of Cardiology».