«Χαίρετε»

ΡΕΠΟΡΤΑΖ«Εκανα μπάνιο τέσσερις φορές σε έξι μήνες»«Χαίρετε»Παρασκευή, Δεκέμβριος 14, 2018 - 18:24

❱❱ Ο Μιχάλης Λεμπιδάκης χαμογέλασε στους απαγωγείς του και περιέγραψε το θρίλερ που έζησε για 187 ημέρες

Από την
Εύα Παπαδάτου

Με τη συγκλονιστική κατάθεση του Μιχάλη Λεμπιδάκη άρχισε χθες η ακροαματική διαδικασία για την πολύκροτη υπόθεση της απαγωγής του τον Μάρτιο του 2017, κατά την οποία ο Κρητικός επιχειρηματίας άφησε άφωνη την αίθουσα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου, καθώς χαιρέτησε τους απαγωγείς του χαμογελώντας!

Μετά το απρόσμενο «χαίρετε», που εξέπληξε δικαστές

και κατηγορουμένους -οι οποίοι κατέφθασαν συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης-, ο κ. Λεμπιδάκης εξιστόρησε ήρεμος τι συνέβη το απόγευμα της 30ής Μαρτίου 2017, όταν απήχθη στον οικισμό Καλέσσα έξω από το Ηράκλειο, και περιέγραψε πώς οι δράστες τού έκλεισαν τον δρόμο ενώ κινούνταν με το αυτοκίνητό του και τον έβγαλαν από αυτό.

«Ο ένας εκ των απαγωγέων με ρώτησε αν ήμουν τσιπαρισμένος και του απάντησα όχι» είπε ο «γιος του βασιλιά των πλαστικών Κρήτης» και περιέγραψε όσα έζησε επί 187 μερόνυχτα στα χέρια των απαγωγέων του, αναφερόμενος στο πρώτο κρησφύγετο. «Κατάλαβα ότι ήμουν σ' ένα ορεινό μέρος, αλλά δεν ήξερα πού. Οσους έβλεπα δεν μπορούσα να τους αναγνωρίσω γιατί φορούσαν γυαλιά ηλίου και κουκούλα» είπε και πρόσθεσε ότι δύο από αυτούς που τον φρουρούσαν τον παρηγορούσαν και του έδειξαν ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο. «Μου έλεγαν συνέχεια ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος για τη ζωή μου» τόνισε χαρακτηριστικά.

Δεμένος

Απαντώντας σε ερώτηση των δικαστών για τις συνθήκες της κράτησής του ο κ. Λεμπιδάκης είπε ότι ήταν συνέχεια δεμένος αλλά τρεφόταν καλά:

«Ολους αυτούς τους μήνες έκανα μπάνιο τέσσερις φορές κι άλλαξα ρούχα τρεις. Ωστόσο, έτρωγα καλό φαγητό, ενώ με άφηναν να βλέπω τηλεόραση και μου έφερναν κάποια βιβλία και εφημερίδες».

Σε δηλώσεις του βγαίνοντας από το δικαστικό μέγαρο μετά το τέλος της πρώτης μέρας της δίκης ο επιχειρηματίας δήλωσε ότι δεν νιώθει μίσος για τους 12 κατηγορουμένους.

«Δεν νιώθω μίσος γι' αυτούς τους ανθρώπους, παρά μόνο λύπη για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, καθώς θα αναγκαστούν τώρα να βρεθούν στη φυλακή. Ομως, η Δικαιοσύνη είναι η ασπίδα της κοινωνίας και θα πράξει το καθήκον της».