Le Monde: Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα αποδεικνύει ότι είναι ένα κόμμα λενινιστικό-δαρβινιστικό

Τη γενική εποπτεία θα έχει ο Ουανγκ Γιανγκ, πρώην πρώτος γραμματέας του κόμματος στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ, γνωστή από τη σχετικά πεφωτισμένη πολιτική του κυβερνήτη της.

Τα νέα δεδομένα στον δημόσιο τομέα, όπου ορισμένοι όμιλοι πρέπει να ανοίξουν το κεφάλαιό τους και άλλοι να αποδίδουν σημαντικά μερίσματα στο κράτος. Η σταδιακή μεταρρύθμιση του καθεστώτος των εργατών που μεταναστεύουν από την ύπαιθρο στις πόλεις, και σήμερα αποτελούν ουσιαστικά πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Δύο ειδήσεις ξεχωρίζουν. Η μία είναι η χαλάρωση της πολιτικής του ενός παιδιού. Η άλλη είναι η κατάργηση του συστήματος των στρατοπέδων αναμόρφωσης, γνωστών ως laojiao, που αποτελούν κληρονομιά της εποχής του Μάο και θεωρούνται χρήσιμα από τον μηχανισμό ασφαλείας για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

Οι δύο αυτές αποφάσεις επανιδρύουν ουσιαστικά το διοικητικό οπλοστάσιο που εμπόδιζε μέχρι τώρα την οργάνωση ενός κράτους δικαίου. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα υπάρξουν ριζικές ανατροπές. Το κόμμα δεν είναι διατεθειμένο να αφήσει χώρο στην κοινωνία των πολιτών, οι αντιστάσεις είναι μεγάλες. Δεν έχει έρθει η ώρα για πολιτικές μεταρρυθμίσεις, οι φωνές των διαφωνούντων εξακολουθούν να καταπνίγονται.

Στη διάρκεια της πρώτης χρονιάς του στην προεδρία, ο Σι εδραίωσε την εξουσία του. Χρειάστηκε γι'αυτό να απαλλαγεί από τον κυριότερο αντίπαλό του στα αριστερά, τον νεομαοϊκό Μπο Σιλάι που καταδικάστηκε σε ισόβια για διαφθορά, καθώς και τους ομίλους συμφερόντων που εμπόδιζαν τη νέα φάση των μεταρρυθμίσεων.

Με λίγα λόγια, σχολιάζει σε κύριο άρθρο της η Μοντ, η ολομέλεια επιβεβαίωσε ότι το κόμμα ξέρει να προσαρμόζεται χωρίς να παραιτείται του μονοπωλίου της εξουσίας.

"Η πολιτική μετάβαση ήταν αρκετά αιματηρή», επισημαίνει στη γαλλική εφημερίδα ο Νικολά Μπεκελέν, καθηγητής στο Χονγκ Κονγκ από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. "Ο Σι χρειάστηκε ένα χρόνο για να εξουδετερώσει τις αδυναμίες του συστήματος που είχαν εντοπιστεί: την έλλειψη χαρίσματος και νομιμότητας των ηγετών, τη διαφθορά… Η προηγούμενη δεκαετία ήταν μια χαμένη δεκαετία, η πίεση της κοινωνίας αυξάνεται και χρειάζεται μια εναλλακτική λύση στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις: είτε θα ήταν η οικονομία είτε το δίκαιο. Εγινε η επιλογή της οικονομίας. Το κόμμα συνειδητοποίησε ότι αν δεν ανανεωθεί, κινδυνεύει η επιβίωσή του. Στην πραγματικότητα, είναι ένα κόμμα "λενινιστικό-δαρβινιστικό".

(Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ)

News247