Μπροστά στη Σαμπρίνα, τύφλα να 'χει η Barbie

H πάλαι ποτέ απόφοιτος της σχολής καλογριών από τη Ζιμπάμπουε αξίζει ασυζητητί μια θέση στη Hall of Femme μας.
Δεκαπέντε χρόνια πριν ‘σκάσει μύτη’ η Δούκισσα Νομικού ήταν η Σαμπρίνα που... ενσάρκωνε την Barbie στο αντρικό συλλογικό ασυνείδητο. Με τη μόνη διαφορά ότι η γαλαζομάτα με το φυσικό στήθος, που μεγάλωσε μέχρι τα 15 της στην πρώην Ροδεσία με δυο γκουβερνάντες και προσωπικό οδηγό, διαθέτει και ένα σετ μεσογειακών καμπύλων που κάνουν τη διαφορά.

Έχουν περάσει 21 ακριβώς χρόνια από τότε που το 18χρονο κορίτσι από τη χώρα του Σάκα Ζούλου άφησε τη βούρτσα ("Από μικρή μου άρεσε να παίρνω μια βούρτσα και να πηγαίνω στον καθρέπτη του μπάνιου και να τραγουδάω") και έπιασε το μικρόφωνο, ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στις νυχτερινές πίστες, ένεκα της παθολογικής αγάπης της για τη μουσική (σ.σ. έπαιζε από επτά ετών πιάνο).

view as one page

Το αντρικό κοινό και οι δισκογραφικές ανταποκρίθηκαν με τα γρήγορα αντανακλαστικά ενός λιονταριού που βλέπει μια λαχταριστή γαζέλα (με λαμπερά γαλάζια μάτια) να κόβει βόλτες στη σαβάνα. Με άλλα λόγια αναγνώρισαν την γονιδιακή υπεροχή της και της έδειξαν τη (σαρκοβόρα) αγάπη τους.

"Το πρώτο μου Cd το έβγαλα μόλις 19 ετών. Ήμουν από τις πολύ λίγες τραγουδίστριες που πριν κάνω 'A!' και συνειδητοποιήσω τι γίνεται, έκανα δισκογραφία. Από την άλλη, ίσως και να ήμουν άτυχη. Στην ηλικία αυτή δεν έχεις εμπειρία (φωνητική, πώς να ελίσσεσαι στο χώρο) και κάνεις κάποια λαθάκια"

Αυτή η γρήγορη αναγνώριση ήταν κάτι που έκανε την -παθολογικά ντροπαλή- Σαμπρίνα να εύχεται το αδιανόητο. Δηλαδή το να μην υπάρχει ψυχή από κάτω όταν τραγουδάει.

‘‘Την εποχή που ξεκίνησα να τραγουδάω και δεν με γνώριζε κανένας, όταν έβλεπα κόσμο κάτω στα τραπέζια δεν ήθελα να βγω στη πίστα γιατί ντρεπόμουν. Παρακαλούσα μέσα μου να μην έχει κόσμο το μαγαζί! Όταν λοιπόν υπήρχαν δυο-τρεις παρέες ήταν το καλύτερό μου. Τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά που γέμισε, θυμάμαι και είναι γεγονός, ‘κατουρήθηκα’ σχεδόν πάνω στη πίστα από το άγχος μου’’

Μόνο που το αντρικό κοινό δεν της έκανε το χατίρι. Όπως δεν της έκανε το χατίρι και όλα τα επόμενα χρόνια καθώς εκείνη έχτιζε σιγά σιγά μια καριέρα που μπορεί να μην έφτασε, για διάφορους λόγους, ποτέ στα ύψη μιας Καίτης Γαρμπή ή μιας Πέγκυς Ζήνα, αλλά την διέκρινε παρ' ολ' αυτά μια σταθερότητα.

Σταθερότητα με ενίοτε εξάρσεις όπως όταν πήρε το πρώτο βραβείο το 1994 στο Song Contest, τον ραδιοφωνικό διαγωνισμό της Eurovision στον οποίο συμμετείχε και η Celine Dion. Ή την εποχή που, το 1998, την είχαν επιλέξει οι Ace of Base για να πει ένα τραγούδι αλλά δεν πήγε εξαιτίας της τεράστιας κλειστοφοβίας της.

"Δεν πήγα γιατί δεν έμπαινα σε αεροπλάνο. Είναι μια φοβία που με έπιασε από την εποχή που κλείστηκα σε ασανσέρ. Το αεροπλάνο μου έβγαζε μια κλειστοφοβία. Τι να πω δηλ. του πιλότου, σταμάτα στο επόμενο σύννεφο να κατέβω; Γενικά έχω τεράστιο πρόβλημα με αυτό. Δεν μπαίνω ούτε σε μετρό. Ακόμη και στο καμαρίνι μου δεν κλείνω την πόρτα. Το πιο αστείο είναι ότι έχω πεταχτεί από σολάριουμ γυμνή. Εντάξει μόνο η κοπέλα που ήταν έξω με είδε"

Αν και, μη γελιόμαστε, δεν είναι η φωνή της ο λόγος που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Hall of Femme. Αλλά η εκπληκτική ομοιότητά της στην Barbie, όπως θα την σχεδίαζε ένα έφηβο αγόρι. Ακόμη και αν αυτό είναι κάτι που είναι εντελώς κόντρα στο πως είναι στην πραγματικότητα.

Κάτι που είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω από πρώτο χέρι στην μια και μοναδική φορά που εγώ και η -απρόσμενα ικανή στο τάβλι- Σαμπρίνα βρεθήκαμε από κοντά με αφορμή μια συνέντευξη, την εποχή που ήταν ακόμη παντρεμένη με τον Παναγιώτη Λιαδέλλη.

"Δεν ήθελα ποτέ να το παίξω baby. Απορώ και πως βγήκε αυτό το πράγμα. Στην νεαρή μου ηλικία ήμουν τσαμπουκάς. Έκανα παρέα μόνο με αγόρια, πλάκωνα τα υπόλοιπα παιδάκια στο ξύλο, σκαρφάλωνα στα δέντρα και προσποιούμουν ότι είμαι η βιονική γυναίκα. Έτρεχα μάλιστα σε slow motion. Φαντάσου πόσο ψωνισμένη ήμουν"

Δεν είχε ιδιαίτερα νόημα να σας μεταφέρω πόσο διαφορετική είναι η Σαμπρίνα στην πραγματικότητα από ότι η δημόσια εικόνα της. Αυτό το πλοίο έχει σαλπάρει προ πολλού. Αυτό που έχει νόημα να μεταφέρω ότι, χωρίς make up και ρούχα πίστας, το κορίτσι -που μεγάλωσε σε μια φάρμα με πολλά ζώα, αγελάδες και γουρούνια- παραμένει, στα βαθιά 30 της, μια από τις πιο εντυπωσιακές γυναίκες που έχω δει.

Και εντελώς guy friendly, όπως αποδεικνύουν δηλώσεις όπως ‘Μου αρέσει το αίμα πολύ. Μπριζόλες, ωμός κιμάς και τέτοια. Αφού για πρωινό τρώω πάντα μπριζόλα. Ίσως γιατί έχω ομάδα αίματος Ο Ρέζους αρνητικό, αυτή που είχαν και άγριοι που ήταν στις σπηλιές’.

"Έφυγα νωρίς από τη σχολή καλογριών. Θυμάμαι ότι μου άρεσε να τρώω τα λουλούδια από τον κήπο. Η τιμωρία μου ήταν να καθαρίσω όλο το δρόμο χωρίς σκούπα, με τα χέρια"

Για την ώρα εκείνη δηλώνει χαρούμενη για τα λάθη που έχει κάνει (‘αλλιώς δε θα ήξερα πόσο δυνατή είμαι’), συνεχίζει να τραγουδά, να μεγαλώνει μόνη της τον γιο της και να ασχολείται φανατικά με την αστρολογία (‘ Αυτό όμως που θα ήθελα αν ήμουν οικονομικά ανεξάρτητη θα ήταν να ασχοληθώ σοβαρά με την αστρολογία και το σύμπαν. Προς το παρών βγάζω τα ζώδια των φίλων μου’). Και εμείς την αφήνουμε στην ησυχία της.

Η αλήθεια είναι ότι οι δρόμοι μας πλέον δεν συναντιούνται συχνά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χαιρόμαστε όποτε την βλέπουμε.oneman