Ενα εικοσιτετράωρο με την τραγουδίστρια Μαργαρίτα Ζορμπαλά

Ξυπνάω νωρίς το πρωί γιατί κοιμάμαι νωρίς το βράδυ. Με την πάροδο του χρόνου, μειώνεται και ο ύπνος. Το πρώτο που βλέπω είναι τα δυο λευκά γατιά που έρχονται στην τζαμόπορτα του σαλονιού. Περιμένουν να τα ταΐσω. Δεν είναι δικά μου, με υιοθέτησαν, μάνα και κόρη. Το πρωί δεν πίνω καφέ, δεν μου αρέσει, συνήθισα από τη Ρωσία το τσάι. Τρώω ένα φρούτο ή ένα γιαούρτι, τίποτα βαρύ.