Το ιδεατό μοντέλο ως φιλοσοφία που επιβραβεύει εκτός από τη νίκη και την προσπάθεια

Του

Γιάννη Γιαννόπουλου

«Το μοντέλο του Ολυμπιακού είναι ιδεατό» είπε σε συνέντευξή του σε γνωστή αθλητική ιστοσελίδα ο μπασκετμπολίστας του ΠΑΟΚ Γιώργος Δέδας, αποτυπώνοντας θα έλεγα την αντικειμενική άποψη που άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, όλοι έχουμε για τη φιλοσοφία που ακολουθεί ο μπασκετικός Ολυμπιακός.

Η εφαρμογή μιας φιλοσοφίας η οποία άλλαξε ουσιαστικά την ομάδα του Πειραιά και αρχίζει να βρίσκει υποστηρικτές και σε άλλες ομάδες τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, αποτελεί σίγουρα επιτυχία για τους διοικητικούς ηγέτες του Ολυμπιακού, τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο που όχι μόνο την ξεκίνησαν αλλά όπως είπαν την έκαναν και φιλοσοφία ζωής.

Το κύριο «συστατικό» αυτής της φιλοσοφίας είναι η υπομονή και η επιμονή, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες και βέβαια η συνέχεια και η συνέπεια μιας ομάδας, ενός πραγματικού συνόλου, τόσο στον αγωνιστικό, όσο και στον εξωαγωνιστικό τομέα, όπως επίσης και το καλό κλίμα το οποίο υπάρχει παντού στην ατμόσφαιρα.

Προσωπικά είμαι θαυμαστής αυτού του μοντέλου, ανεξάρτητα από το ποια ομάδα το εφαρμόζει και θα σας εξηγήσω το γιατί. Μέσα από αυτή τη φιλοσοφία και κυρίως την πρακτική εφαρμογή της, το πρώτο πράγμα που μπορεί να αποκτήσει κάποιος είναι φίλαθλη παιδεία, η οποία δυστυχώς μας λείπει σε μεγάλο βαθμό.

Η νίκη και η κατάκτηση τίτλων είναι βεβαίως το ζητούμενο για κάθε μεγάλη ομάδα και αυτό ουσιαστικά καθιστά επιτυχημένο και το μοντέλο, το οποίο για να φτάσει όμως στο σημερινό σημείο, που το αναγνωρίζουμε όλοι, πέρασε μέσα από διάφορα περιστατικά αμφισβήτησης και χλευασμού.

Η μεγάλη διαφορά του όμως με άλλες φιλοσοφίες και πρακτικές, είναι ότι το συγκεκριμένο μοντέλο επιβραβεύει και την προσπάθεια που ενδεχομένως δεν θα καταλήξει σε επιτυχία. Γιατί το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι η προσπάθεια, η οποία κάποια στιγμή θα οδηγήσει στην επιτυχία και την αναγνώριση.