«Παραμύθια φύτρωσαν στον κήπο»: Μια σπαρταριστή παιδική κωμωδία βασισμένη στην παγκόσμια & ελληνική μυθολογία

Ποιός θα το περίμενε, ότι τα λουλούδια μπορούν να μιλάνε και, μάλιστα, να διηγούνται πανέμορφες ιστορίες; Όλα ξεκινούν, όταν η μικρή Βιολέτα παίζει στον κήπο της γιαγιάς της, κόβει ένα τριαντάφυλλο κι αυτό αρχίζει να κλαίει γιατί πονάει.

του Κώστα Νταλιάνη

Η Βιολέτα ανακαλύπτει, ότι τα λουλούδια ήταν κάποτε άνθρωποι και θέλει να ακούσει τις ιστορίες τους. Τα τέσσερα λουλούδια του κήπου (ένα γαρύφαλλο, ένα κρίνο, ένας ήλιος κι ένα τριαντάφυλλο), με αντάλλαγμα λίγο νερό, δέχονται κι έτσι αρχίζει να ξετυλίγεται ένα κουβάρι με μύθους και ιστορίες από όλο τον κόσμο και όλες τις

Ο κήπος της γιαγιάς μεταμορφώνεται σε ένα μεγάλο παγκόσμιο κήπο και όλες οι παλιές ιστορίες, που διηγούνται τα λουλούδια με πολύ κέφι, χιούμορ και ευαισθησία, μας ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον κόσμο (από την αρχαία Ελλάδα στη Ρωσία και από την Βόρεια Αμερική ως την Κίνα και την Ιαπωνία) και μας μεταδίδουν αρώματα, χρώματα και ήχους από τις χώρες που επισκέπτονται.

Η μικρή Βιολέτα, και μέσω αυτής οι μικροί θεατές, μαθαίνουν ηθικά διδάγματα για τις αξίες της φιλίας, του σεβασμού, της αγάπης, της πίστης και ότι θα πρέπει να σέβονται και ν’ αγαπούν τη φύση, διαφορετικά λουλούδια, όπως ο νάρκισσος, ο υάκινθος, το εντελβάις, το γιασεμί, το χρυσάνθεμο, αλλά και η αμυγδαλιά θα εξαφανιστούν σιγά-σιγά.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η παράσταση είναι αντάξια του κειμένου, διανθισμένη με φαντασία, χαρούμενη διάθεση, αστείρευτο, εκλεπτυσμένο χιούμορ και απλότητα. Η σκηνοθεσία της Χρυσούλας Παπαδοπούλου είναι γοργή, γεμάτη ενέργεια, διασκεδαστική, εφευρετική και κρατούσε το ενδιαφέρον και το βλέμμα των παιδιών συνεχώς στην σκηνή. Σε αυτό συνετέλεσε ο έξυπνος κι ευρηματικός τρόπος εναλλαγής των σκηνών και τα ευφάνταστα, ατμοσφαιρικά και λειτουργικά σκηνικά, που μετέφεραν το κοινό με ευκολία σε όλους τους μακρινούς και φανταστικούς κόσμους, που αναφέρονται στις διηγήσεις. Επίσης, βοήθησε και το «άπλωμα» των ηθοποιών εκτός σκηνής (ευρηματική η είσοδος από την πίσω πλευρά της λευκής βασίλισσας), συντελώντας, επιπλέον, στην αμεσότητα με το κοινό.

Τα εμπνευσμένα κοστούμια, άλλοτε φαντασμαγορικά, όπως της λευκής βασίλισσας, άλλοτε αστεία, όπως των λουλουδιών, και άλλοτε παραμυθένια, όπως του δράκου και της μαύρης μάγισσας, δημιουργούν το κατάλληλο υπόβαθρο για τα δρώμενα επί σκηνής και σηματοδοτούν με ευκολία τους ρόλους.

Η μουσική συνδυάζεται άψογα με την αφήγηση και τα τραγούδια είναι μελωδικά, γεμάτα κέφι και χιουμοριστικούς στίχους, ενώ τα ηχητικά εφέ προσδίδουν ζωντάνια (ο ήχος από τα πετραδάκια πάνω στο παράθυρο της Αμυγδαλιάς ήταν εξαιρετική ιδέα).

Οι φωτισμοί συμβάλλουν στην δημιουργία ατμόσφαιρας (ειδικά στις ιστορίες της Άπω Ανατολής). Οι χορογραφίες ήταν καλοσχεδιασμένες και η ιδέα να κλείσει η παράσταση με χορευτικές φιγούρες ήταν επιτυχημένη.

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Οι πέντε ηθοποιοί, σε πολλαπλούς ρόλους, ήταν γεμάτοι ενέργεια και φρεσκάδα, τόσο υποκριτικά όσο και μουσικά. Η Ευτυχία Τσίγκα ήταν γλυκιά ως Αμυγδαλιά, λαμπερή ως λευκή βασίλισσα, αστεία ως ψευδός ήλιος και αξιολάτρευτη ως πεισματάρα ινδιάνα, αλλά έπειθε και ως μοχθηρή μάγισσα, ενώ εντυπωσίασε με την φωνή της και την εξαιρετική άρθρωση του λόγου.

Ο Γιώργος Λογαράς ενθουσίασε το κοινό με τις κινήσεις του και τις εκφραστικές του δυνατότητες. Οι γκριμάτσες του μετέδιδαν όλα τα συναισθήματα, ακόμα και αν έπαιζε ένα σιωπηλό χαρακτήρα. Η Αναστασία Μακράκη, ως Βιολέτα, δημιούργησε μια απόλυτα παραμυθένια φιγούρα, κινούμενη με χάρη, δυναμισμό και παιδικότητα, κάνοντας τα παιδιά να ταυτιστούν αβίαστα μαζί της. Ο Γιώργος Λαμπίρης ήταν ενεργητικότατος και πειστικός στις διάφορες μεταμορφώσεις του και η ερμηνεία του ως ηλικιωμένη μάνα της Αμυγδαλιάς είχε ιδιαίτερη απήχηση στα παιδιά. Ο Αλέξανδρος Λούμας, με το εύστοχο κωμικό τάιμινγκ, προκάλεσε πολλές φορές το γέλιο σε μικρούς και μεγάλους θεατές, ιδίως ως νεαρός κινέζος πρίγκιπας, που προτιμά τα παιχνίδια του από τις γυναίκες.

Υ.Γ.: Οι συντελεστές, μετά το τέλος της παράστασης, δέχτηκαν όλα τα παιδιά και φωτογραφήθηκαν μαζί, δίνοντας τους μεγάλη χαρά.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Χρυσούλα Παπαδοπούλου
Πρωτότυπο κείμενο: Κοραλία Τσόγκα, Εύη Μητσοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Σκηνικά: Μαρία Αλανιάδη
Κοστούμια: Μαρία Αλανιάδη, Πολύνα Καμπισοπούλου

Μουσική διδασκαλία: Αρσινόη Γεωργοπούλου

Χορογραφίες/Κινησιολογία: Κατερίνα Αναλυτή
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Γιώτη
Φωτογραφίες: Βασίλης Καραπαπάς
Βιντεοσκόπηση: Τάκης Κουτρουμάνης
Κατασκευή σκηνικού: Γιώργος Σεφέρης

Εκτέλεση κοστουμιών: Πολύνα Καμπισοπούλου, Νίκη Αντζουλάτου
Σκηνικά σκεύη: Αγνή Στασινού
Τεχνικός σκηνής: Νίκος Γιατράκος
Διοργάνωση Παραγωγής: ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ+

Παίζουν & Τραγουδούν:
Γιώργος Λαμπίρης
Γιώργος Λογαράς
Αλέξανδρος Λούμας
Αναστασία Μακράκη
Ευτυχία Τσίγκα

Η παράσταση παίζεται στο θέατρο “Επίκεντρο+”

(οδός Νόρμαν 16 & Αγ. Διονυσίου, Πάτρα)

Κάθε Κυριακή στις 12:00μ.μ.

Τιμή εισιτηρίου: 7 ευρώ.

Παιδικό: 5 ευρώ

Διάρκεια 90’ με 10 λεπτά διάλειμμα

Τηλ. Κρατήσεων: 2610 46 10

ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ:

«Το όνειρο ενός γελοίου» Δευτ. – Τρ., 9.15 μ.μ., θέατρο “Επίκεντρο+”

«Γελώντας άγρια» Τετ.- Πέμ., 9:30 μ.μ., θέατρο “Act”

«Προσοχή άνθρωπος δαγκώνει» Τετ.- Σάβ., 9:15 μ.μ., Κυρ. 8:00 μ.μ., θέατρο “Επίκεντρο+”

«Το αλύχτισμα» Τετ. – Κυρ., 9:30 μ.μ., θέατρο «Λιθογραφείο»

«Καταλόγια…σχεδίασμα IV» Παρ. -Σάβ. -Κυρ., 9:30 μ.μ., θέατρο “Act”

«Το κορίτσι που επιμένει» Σαβ.- Κυρ., 6:00 μ.μ., θέατρο “Act”

«Οδυσσέα γύρισε σπίτι» από 21/10, Τετ. – Κυρ., 21.15 μ.μ., θέατρο “Αγορά”

«Ο καθένας τα δικά του» 27/10, 9:30 μ.μ., θέατρο “Act”