Όταν ο Μουρίνιο ξέσπασε σε κλάματα – Το παρασκήνιο για το τέλος με την Τσέλσι (video)

Για δεύτερη φορά στην προπονητική του καριέρα ο Ζοσέ Μουρίνιο αποτελεί παρελθόν από την τεχνική ηγεσία της αγαπημένης του Τσέλσι.

Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να τον έχουμε στο μυαλό μας ως έναν σκληρό και ψυχρό επαγγελματία. Όμως υπήρξαν και στιγμές που ο Πορτογάλος λύγισε.

Είναι από τις περιπτώσεις ανθρώπων που η πλειοψηφία των οπαδών λατρεύουν να μισούν, ενώ οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι νίκες και τα χρήματα είναι τα μόνα του ενδιαφέροντα.

Η Mirror θυμήθηκε και ανέβασε

ένα βίντεο του 2010, όταν ο Ζοσέ Μουρίνιο έφυγε από την Ίντερ (για να μετακομίσει στην Ρεάλ Μαδρίτη), όπου δείχνει την ευαίσθητη πλευρά του Πορτογάλου τεχνικού.

Ο 52χρονος προπονητής πέφτει στην αγκαλιά του Μάρκο Ματεράτσι και ξεσπάει σε λυγμούς, στιγμιότυπο ιδιαίτερα σπάνιο και απόλυτα κόντρα σε αυτά που μας έχει συνηθίσει.

Το τέλος με την Τσέλσι

Το μεσημέρι της Τετάρτης, 17/12/2015 γράφτηκε ο επίλογος μιας κατάστασης που ήταν από καιρό μη αναστρέψιμη και πάρθηκε η σωστά – κατά τα φαινόμενα και βάσει λογικής – απόφαση, έπειτα από ραντεβού… μόλις δέκα λεπτών! Τόσα χρειάστηκε ο Μουρίνιο μαζί με τον πρόεδρο της ομάδας, Μπρους Μπακ, ώστε να συμφωνήσουν στον τρόπο αποχώρησης και το ποσό της αποζημίωσης, αλλά πολύ περισσότερο για την ορθότητα της απόφασης που είχε παρθεί από τη διοίκηση και την οποία σεβάστηκε στον απόλυτο βαθμό ο Πορτογάλος προπονητής.

Έντεκα χρόνια νωρίτερα, όταν έκανε … την πρώτη του εμφάνιση ως κόουτς των Λονδρέζων έχοντας σημειώσει τεράστιες επιτυχίες με την Πόρτο και έχοντας πλέον φτιάξει τ” όνομά του στην Ευρώπη, ο Μουρίνιο είχε εμφανιστεί ως θρασύς και δίχως ίχνος μετριοφροσύνης, δηλώνοντας: «Μη με χαρακτηρίσετε υπερόπτη, την αλήθεια λέω. Είμαι Πρωταθλητής Ευρώπης με την Πόρτο, νίκησα τόσα μεγαθήρια και πιστεύω ότι είμαι… ιδιαίτερος προπονητής. Είμαι ο special one». Έδωσε στον εαυτό του έναν χαρακτηρισμό που τον επιβεβαίωσε στον απόλυτο βαθμό.

Η Τσέλσι κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα έπειτα από μισό αιώνα, πήρε στα καπάκια και δεύτερο κάνοντας το «back-to-back», ενώ την τρίτη του σεζόν, δεν πήρε πρωτάθλημα, κατέκτησε Κύπελλο και Λιγκ Καπ, αλλά ο Ρομάν Αμπράμοβιτς ήθελε το Τσάμπιονς Λιγκ, όπως το έκανε ο «special one» με την Πόρτο. Ο Ρώσος μεγιστάνας αδυνατούσε να πιστέψει πως πέρα από τα εγχώρια οι «μπλε» με τόσες προσθήκες και τέτοιο ποιοτικό υλικό δεν μπορούσαν ν” ανταποκριθούν στα ευρωπαϊκά ύδατα κι έπειτα από μια ισοπαλία – σοκ με τη Ρόσενμποργκ για την κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, ήρθε το «διαζύγιο».

«Αν δεν σου κάνω, απόλυσέ με» φέρεται να είχε πει ο Ζοσέ Μουρίνιο στο αφεντικό του εκείνες τις ημέρες, πράγμα που αποδεικνύει ότι από τότε, ήταν μεν θρασύς και εγωιστής, αλλά ήξερε τι δουλειά μπορούσε να κάνει και με τους τίτλους που είχε πάρει για τον σύλλογο, θεωρούσε πλέον ότι αν δεν τον ήθελαν, δεν είχε λόγο να μείνει από τη στιγμή που δεν μπορούσε να εκτιμήσει ο εργοδότης του την προσφορά του. Είναι χιλιοειπωμένο ότι τότε, η λύση της συνεργασίας τους (παρά το ότι είχε ακόμα τρία χρόνια συμβολαίου ο Μουρίνιο), είχε να κάνει με τη διαφορά φιλοσοφίας ανάμεσα στον προπονητή και τον ιδιοκτήτη, πράγμα που όμως γεφυρώθηκε το 2013, τη χρονιά της επιστροφής του…

Είναι απορίας άξιο πως έφτασε να χάσει παντελώς τ” αποδυτήρια της Τσέλσι και να ξεκαθαρίζουν και από την ομάδα ότι η σχέση των παικτών μαζί του οδηγούσε μονάχα στην αλλαγή προσώπου στην τεχνική ηγεσία προτού υπάρξουν ακόμα μεγαλύτεροι μπελάδες σε σχέση με την παρουσία κοντά ή και… μέσα στην επικίνδυνη ζώνη της Πρέμιερ Λιγκ.