Οι επαγγελματίες μουσικοί κινδυνεύουν να χάσουν την ακοή τους

Τετραπλάσιες πιθανότητες απώλειας της ακοής τους αντιμετωπίζουν οι κατ΄επάγγελμα μουσικοί σε σχέση με τους υπόλοιπους, ενώ έχουν πάνω από το ήμισυ πιθανότητα να εμφανίσουν ακουστικές εμβοές.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρέμης και του Ινστιτούτου Επιδημιολογίας Λάϊμπνιτς, με επικεφαλής τον Δρ Βόλφγκανγκ Άρενς, μελέτησαν για τέσσερα χρόνια περίπου 284.000 περιστατικά απώλειας της ακοής σε περίπου 3 εκατομμύρια ανθρώπους 19 - 66 ετών, από τα οποία τα 238 περιστατικά αφορούσαν επαγγελματίες μουσικούς (σε σύνολο 2.227 μουσικών), που ζούσαν κυρίως σε πόλεις.

Όπως αναφέρει η μελέτη,

η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Occupational and Environmental Medicine, το μη αναστρέψιμο χάσιμο της ακοής μπορεί να γίνει από κάποιο ξαφνικό πολύ δυνατό θόρυβο, όπως μία έκρηξη ή πυροβολισμούς, όπως επίσης μπορεί να αναπτυχθεί σταδιακά ως αποτέλεσμα παρατεταμένης έκθεσης σε διάφορους δυνατούς θορύβους (π.χ. βιομηχανικούς).

Η ακοή μειώνεται όσο γερνάει κανείς, όμως η έρευνα εστιάστηκε στην απώλεια που προκαλείται από περιβαλλοντικούς και επαγγελματικούς θορύβους.

Η σταδιακή απώλεια της ακοής έχει ως συνέπεια να μην μπορεί να ακούσει κανείς όλη τη γκάμα των ήχων. Προηγούμενες μελέτες είχαν συμπεράνει ότι η παρατεταμένη έκθεση στην μουσική, στην οποία εκ των πραγμάτων εκτίθενται οι επαγγελματίες μουσικοί, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, αυξάνοντας την ευαισθησία της ακοής τους. Η νέα έρευνα όμως εστιάζει στο γεγονός ότι «στους επαγγελματίες μουσικούς οι κίνδυνοι απώλειας της ακοής τους λόγω της μουσικής είναι μεγαλύτεροι από τα δυνητικά οφέλη για την ακουστική ευαισθησία τους, όπως είχαν υποστηρίξει προηγούμενοι ερευνητές».

Οι ερευνητές θεωρούν ότι το πρόβλημα δεν είναι αμελητέο, καθώς μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην ποιότητα ζωής των μουσικών και, γι' αυτό, οι τελευταίοι πρέπει να φοράνε προστατευτικά στα αυτιά τους, είτε παίζουν σε ορχήστρες, είτε σε ροκ μπάντες και γενικότερα σε κάθε περίσταση όπου γίνεται χρήση ενισχυτών. Ακόμη, εισηγούνται την τοποθέτηση διαχωριστικών ηχητικών «ασπίδων» ανάμεσα στα διαφορετικά τμήματα των ορχηστρών.