Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποιος είναι ο πλουσιότερος;

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Της Ευτυχίας Παπούλια

«Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν λεφτά και υπάρχουν άνθρωποι που είναι πλούσιοι«

Coco Chanel

Λίγο πολύ, όλοι έχουμε πέσει σε αυτές τις συζητήσεις στο καφενείο του χωριού το καλοκαίρι, που οι μόνιμοι κάτοικοι σχολιάζουν κακεντρεχώς τα πολυτελή σπίτια ή τα γρήγορα εντυπωσιακά γι’ αυτούς αυτοκίνητα των παραθεριστών που κατά τη γνώμη τους αποκτήθηκαν με «βρώμικες» δουλειές , γιατί το χρήμα δεν κερδίζεται με το σταυρό στο χέρι. Σίγουρα

εξαπάτησαν, έκλεψαν το κράτος , βοηθήθηκαν από γνωριμίες και εκμεταλλεύτηκαν τον αθώο κοσμάκη. Κι όμως, αυτή είναι η πεποίθηση μιας ολόκληρης κοινωνίας, που θεωρεί πως για να γίνει κανείς μέρος της οικονομικής ελίτ, πρέπει να έχει πατήσει επί πτωμάτων.

«Αυτοί οι διεφθαρμένοι οι πλούσιοι» λένε, ευθύνονται για το χάλι μας, γιατί το χρήμα διαφθείρει την προσωπικότητα του ατόμου που η ιστορία δείχνει πως ξεχειλίζει από παιδεία! Κάπως έτσι έγραφαν οι χρήστες του διαδικτύου, κατάφερε και ο κύριος Zara – ο μεγαλύτερος έρωτας της μέσης γυναίκας– να κερδίσει τον τίτλο του πλουσιότερου ανθρώπου, αφήνοντας δεύτερο και ιδρωμένο στη δεύτερη σειρά τον ένας από τους δύο ιδρυτές της Microsoft, εταιρία λογισμικού που δύσκολα θα ξεπεραστεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Πώς γίνεται να μην πλουτίσει κάποιος, όταν εκμεταλλεύεται το εργατικό προσωπικό, προσφέροντας εξευτελιστικά μεροκάματα και κάκιστες συνθήκες εργασίας, έγραφε ο κοινός νους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένα πέρα για πέρα αυθαίρετο συμπέρασμα αλλά και παράλογο, που έρχεται να αναιρέσει η τεράστια περιουσία του Μπιλ Γκέιτς που ολοένα και αυξάνεται ενώ ο ίδιος προσφέρει τεράστια χρηματικά ποσά σε φιλανθρωπικές οργανώσεις αλλά και επιστημονικά ερευνητικά προγράμματα, ικανά να αναδείξουν τους «διαδόχους» του.

Η φράση πως το χρήμα διαφθείρει πηγάζει από το γεγονός πως πράγματι αρκετοί πλούσιοι άνθρωποι έχουν δείξει να διακατέχονται από χείριστα συναισθήματα αλλά και από τη βαθύτατη ανάγκη των ανθρώπων να ρίχνουν την ευθύνη της δικής τους μέτριας οικονομικής κατάστασης στις αξίες που ήθελαν δήθεν να κρατήσουν έναντι της απόκτησης πλούτου. Και η απόδειξη ότι αυτό αληθεύει, είναι πως παρά την αδιαφορία που νομίζουμε ότι δείχνουμε για το χρήμα οι μη έχοντες, συνεχίζουμε να παλεύουμε νυχθημερόν για να αποκτήσουμε κάτι που κατά τα άλλα πιστεύουμε πως δε θα μας φέρει την ευτυχία. Ψάχνουμε συνεχώς μια δουλειά που θα μας προσφέρει καλύτερο μισθό, εγκαταλείπουμε τη χώρα μας για να επιστρέψουμε κάποτε με χιλιάδες ευρώ στην τσέπη, παίζουμε τυχερά παιχνίδια και χαρακτηρίζουμε ένα γαμπρό «καλό», μία γυναίκα «επιτυχημένη» και έναν εργαζόμενο «τυχερό», όταν βγάζουν πάρα πολλά χρήματα. Από την άλλη λέμε υποκριτικά, πως δε μας ενδιαφέρει να γίνουμε εκατομμυριούχοι γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί κίνδυνο για την ατσάλινη ποιοτική προσωπικότητα μας! Αυτό που αναμφισβήτητα ισχύει, είναι πως το χρήμα, απλώς αποκαλύπτει την ενυπάρχουσα διεφθαρμένη προσωπικότητα καθώς κάτι απρόσωπο όπως είναι ένα κομμένο χαρτί, δε μπορεί να καταστρέψει ένα χαρακτήρα γεμάτο όμορφα στοιχεία.

Η αλήθεια είναι πως η απόκτηση μεγάλου πλούτου, οδηγεί στην πρόσβαση σε σαλόνια και σε έναν τρόπο ζωής που μόνο οι όμοιοι μπορεί να ακολουθήσουν με αποτέλεσμα πολλοί να απομακρύνονται από τη ζωή του πλούσιου στη θέση των οποίων πλησιάζουν άλλοι με αμφισβητήσιμα όμως κίνητρα. Αυτό από μόνο του δημιουργεί μια σύγχυση που δεν αφήνει όσους απολαμβάνουν το πολύ χρήμα, να απολαύσουν και την ουσία της ζωής που βρίσκεται στην ανιδιοτελή αγάπη των ανθρώπων. Από την άλλη, οι άνθρωποι που κερδίζουν περισσότερα χρήματα δεν χρησιμοποιούν ευχάριστα το χρόνο τους αλλά τον ξοδεύουν στη δουλειά τους και σε δραστηριότητες που δημιουργούν πίεση, άγχος και καταθλιπτικές συμπεριφορές. Αυτό οφείλεται στην «αυταπάτη της συγκέντρωσης» με τα άτομα να πιστεύουν πως θα χαρούν τα χρήματα που θα αποκτήσουν μέσω ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων με τους ανθρώπους που αγαπούν, στην πραγματικότητα, όμως, για να κερδίσουν αυτά τα χρήματα, θα πρέπει να ξοδέψουν όλο το χρόνο δουλεύοντας με αποτέλεσμα τα περισσότερα χρήματα να φέρνουν περισσότερη δουλειά και να αφήνουν την προσωπική ζωή στην άκρη.

Όχι, τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία κι ούτε πρέπει να νιώθουμε την παραμικρή ζήλεια για τον κύριο Ζάρα ή τον κύριο Microsoft. Φέρνουν απλώς μια ικανοποίηση για τα κεκτημένα που, διαρκεί ελάχιστα μέχρι να μπει ο επόμενος στόχος που συνήθως αφορά κάτι μεγαλύτερο, πιο ακριβό, και κυρίως καλύτερο από αυτό που κατέχουν οι άλλοι. Οι κοινωνικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ο λόγος που οι άνθρωποι νομίζουν ότι τα χρήματα μπορούν να τους κάνουν πιο ευτυχισμένους είναι γιατί με το να τα κυνηγούν, κατορθώνουν μικροαστικά επιτεύγματα. Κάθε φορά λοιπόν που ερωτώνται αν θα ήταν ευτυχισμένα με πολλά χρήματα, αυτό που αυτόματα σκέφτονται είναι ένα μεγάλο σπίτι με πισίνα και καταλήγουν λανθασμένα στο συμπέρασμα ότι επειδή θα έχουν αποκτήσει τα υλικά αγαθά που ονειρεύτηκαν πρέπει να αισθάνονται ευτυχισμένοι. Στην πραγματικότητα όμως είναι απλά, πιο ικανοποιημένοι με τις ζωές τους και το πιθανότερο είναι πως δεν κοιμούνται χαμογελαστοί τα βράδια.

Άλλωστε αν το σκεφτούμε, ένας άνθρωπος σε μέτρια οικονομική κατάσταση μπορεί να κάνει ό.τι και ένας πλούσιος αν αποφασίσει να διαχειριστεί καλύτερα τα χρήματα του και φυσικά όχι στη συχνότητα που το κάνει ο πρώτος. Μπορεί , αλλά δε χρειάζεται. Μπορεί να έχει λίγα αλλά καλά ρούχα, να αγοράσει με οικονομία ένα καλό αυτοκίνητο, να πάει διακοπές σε ένα ακριβό νησί για λιγότερες μέρες και να διασκεδάζει λιγότερες φορές το μήνα αφιερώνοντας όσα έδινε στα μπαρ της γειτονιάς κάθε μέρα, στα πιο ακριβά παραλιακά καφέ που προσφέρουν θέα και ποιότητα.

Μα η μεγαλύτερη μαγκιά, είναι να έχει κανείς επίπεδο σαλονιού κι ας παίρνει το βασικό κάθε μήνα. Αυτός είναι ο πραγματικά πλούσιος που πρέπει να ζηλέψουμε.

Το άρθρο Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποιος είναι ο πλουσιότερος; εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.