Η τιμωρία της κάλπης (άποψη)

Της Στεφανίας Μουρελάτου

Τα κομματικά επιτελεία έβαλαν τον πήχη των διπλών εκλογών του Μαΐου στο ύψος, που θα τους επιτρέψει να μην περάσουν από κάτω. Οι δημοσκοπήσεις όμως αποτυπώνουν οτι το ταμείο την βραδιά των εκλογών θα είναι μείον για τους περισσότερους.

Η ΝΔ όσο και αν πολιτεύεται στις μεν αυτοδιοικητικές εκλογές

με υποψηφιότητες "χαμηλών πτήσεων" υπό το επιχείρημα οτι έχει παρέλθει η εποχή των κομματικών χρισμάτων, μπορεί να καυχιέται μόνο για το γεγονός οτι κρατά χαμηλά την διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ παρότι έχει υποβάλει τους πολίτες στην μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση των τελευταίων δεκαετιών. Παραταύτα, οι "ενέσεις" αισιοδοξίας, που επιχειρεί μοιράζοντας το πρωτογενές πλεόνασμα σε διάφορες κοινωνικές ομάδες αποδεικνύονται αδύναμες να υπερκεράσουν την καχυποψία των πολιτών. Θα κληθεί μάλιστα να λογοδοτήσει για την βιωσιμότητα και την απήχηση της κυβέρνησης συνεργασίας εφόσον το ΠΑΣΟΚ συρρικνωθεί και άλλο στις κάλπες του Μαΐου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εχει αλλάξει άρδην πολιτική ρότα και τώρα διαμηνύει οτι το μήνυμα θα δοθεί μόνο στην κάλπη των ευρωεκλογών και όχι των αυτοδιοικητικών. Η αναδίπλωση δεν είναι τυχαία με δεδομένες τις αναιμικές υποψηφιότητες στους δήμους αλλά και την μη κεφαλαιοποίηση της δυναμικής του στην κοινωνία στις περιφέρειες- βαρόμετρο. Σε τοπικό επίπεδο δεν εχει ακόμα ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες του κόμματος του 3% .

Το "ποτάμι" μπορεί να φαντάζει στη συνείδηση πολλών πολιτών οτι θα μπορούσε να υπάρξει ως τρίτος εταίρος σε έναν μεγάλο συνασπισμό αλλά δεν μπορεί να συνεχίσει να πολιτεύεται με ευχολόγια και αντί για πρόγραμματικές θέσεις να παρουσιάζει εκθέσεις ιδεών.