ΕΣΕΕ: Η κυβέρνηση έδωσε «γη και ύδωρ» στην τροϊκα.

«Γη και ύδωρ» έδωσε, ως προς την «εξειδίκευση της επόμενης ημέρας εφαρμογής των νέων μέτρων στην αγορά», το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, σε μία προσπάθεια αντιστροφής του κλίματος και των διαθέσεων των δανειστών μας, αλλά, κυρίως για να αποσπάσει μία θετική έκθεση αξιολόγησης από την τρόικα, που θα οδηγήσει στην καταβολή της επόμενης δόσης, σύμφωνα με την ΕΣΕΕ [ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ].

Όπως εξηγεί στην σχετική ανακοίνωση

της η ΕΣΕΕ, «εξ αρχής οι δύο πλευρές γνώριζαν, εξ αιτίας της αδράνειας που παρατηρήθηκε το διάστημα του χαμένου εκλογικού τριμήνου, ότι η έκθεση αξιολόγησης δεν θα μπορούσε να είναι θετική. Ο έλεγχος προόδου του ανώτατου κλιμακίου της τρόικα, άφησε για άλλη μία φορά την ελληνική οικονομία μετεξεταστέα, με το επόμενο και ίσως τελικό τεστ, να μετατίθεται για τον Σεπτέμβριο. Η εξειδίκευση και το τελικό κλείδωμα των νέων μέτρων των 11,6 δισ. που θα λάβει χώρα στις αρχές Σεπτεμβρίου, θεωρητικά θα ξεκλειδώσει την εκταμίευση και την καταβολή της δόσης των 31,5 δισ.. Μέχρι τότε, το δημόσιο θα καλύψει τις ανάγκες του με έντοκα γραμμάτια 4-6 δισ. από το EFSF, εκ των οποίων με τα 3,2 δισ. θα αποπληρωθεί το ομόλογο της ΕΚΤ που λήγει στις 20/8/12. Τα ερωτήματα που εύλογα γεννώνται είναι: ‘Κατά πόσο αυτά τα μέτρα επαρκούν;’ - ‘Τι θα γίνει σε περίπτωση αποκλίσεων, με δεδομένη την φοροαδυναμία νοικοκυριών και επιχειρήσεων;’ – ‘Με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα μέτρα, για να ξεπεραστεί το τείχος της επαναδιαπραγμάτευσης που έχει σηκωθεί;’ – ‘Ποια θα είναι απέναντι στην χώρα μας η μελλοντική στάση των, παραδοσιακά, ευρωπαίων φίλων μας, λόγω των δικών τους εσωτερικών προβλημάτων;’

Το καλό σενάριο για την χώρα μας είναι η διετής επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής και η προϋπόθεση ένταξης των 50 δισ. € του δανείου, που προορίζεται για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, στο απ’ ευθείας πρόγραμμα του μόνιμου μηχανισμού στήριξης ESM. Αυτό πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της επαναδιαπραγμάτευσης, ώστε το κουρεμένο ελληνικό χρέος να μειωθεί από το 125% στο 100% του ΑΕΠ και να μπορέσει να καταστήσει όλο το ελληνικό πρόγραμμα βιώσιμο.

Οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στις διαρθρωτικές αλλαγές και στις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, οι αστοχίες σε έσοδα και δαπάνες, οι ανύπαρκτες ιδιωτικοποιήσεις, οι παρατάσεις κλεισίματος οργανισμών, αλλά και η αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ, αφήνουν πολλές εκκρεμότητες και όσο περνά ο καιρός, το πακέτο μέτρων γίνεται μεγαλύτερο και βαρύτερο, ενώ αυξάνονται συνεχώς οι απαιτήσεις περικοπών σε μισθούς και συντάξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Μέχρι σήμερα, εκτός από έλλειψη διαπραγματευτικής δύναμης, δεν είχαμε ένα ρεαλιστικό εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, ενώ λανθασμένα δείχναμε ότι είμαστε μία χώρα ανεπίδεκτη σε μεταρρυθμίσεις, όταν σε χρόνο ρεκόρ έχουμε υποστεί πολύ περισσότερες αναδρομικές και βίαιες αλλαγές τρόπου ζωής, από όσες θα έπρεπε να κάνουμε σταδιακά την τελευταία δεκαετία.

Οι διαθέσεις της κοινής γνώμης των εταίρων μας του Βορρά, από τις ομο