Τσίπρας – Καμμένος έτοιμοι από καιρό

Του Γιάννη Κολοκυθά

Το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε, το πολυνομοσχέδιο πάει. Με θετικά και αρνητικά, με κυβερνητική πλειοψηφία αλλά και πολιτική σύγκρουση στα τηλεοπτικά πρότυπα.

Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι κάποιοι δυσαρεστούνται πολύ με το επίπεδο του ελληνικού κοινοβουλίου. Να ξακαθαρίσουμε κάτι: όλοι αυτοί οι 300 βουλευτές που έχουν το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίζουν για τις τύχες του λαού και μιλούν εκ μέρους όλων των Ελλήνων τους έχει ψηφίσει ο ελληνικός λαός στις 17 Ιουνίου 2012. Ναι, στη Βουλή

μας εκπροσωπούν αυτοί που ψηφίσαμε. Αυτό είναι το στοιχείο της δημοκρατίας μας και φυσικά όχι δικτατορίας και πραξικοπήματος όπως φωνάζουν πολλές φορές στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής. Αυτοί είναι οι «εκλεκτοί» μας και δυστυχώς δεν έχουμε δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε. Πριν δέκα μήνες τους στείλαμε στη Βουλή. Έχουμε τώρα το δικαίωμα να αμφισβητούμε τις προθέσεις τους και τις αποφάσεις τους; Πριν από δέκα μήνες δεν τους στείλαμε στο κοινοβούλιο; Με την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

«…Να γιατί όταν λέμε ότι πέρσι τον Ιούνη δεν έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχασε η χώρα μια ευκαιρία, έχασε ο λαός μας μια ευκαιρία να σταματήσει την καταστροφή. Γιατί δέκα μήνες τώρα, η καταστροφή όχι μόνο δε μετριάστηκε, αλλά επιταχύνθηκε με γεωμετρική πρόοδο». Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας χθες στη Βουλή. Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι ο λαός έκανε λάθος στις εκλογές.; Έκανε λάθος που δεν έδωσε το δικαίωμα να κυβερνήσει ο Αλέξης Τσίπρας και οι φίλοι του με μια κυβέρνηση με «κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ όπως επαναλαμβάνει συχνά – πυκνά. Αν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ είχε φτιάξει μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και όσους άλλους ήθελαν να γράψουν το όνομά τους στην ιστορία με «χρυσά» γράμματα τώρα τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Αν είχαν γίνει υπουργοί ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης, η Κωνσταντοπούλου, ο Χαϊκάλης, η Γιαταγάνα και ο Κουίκ τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για τους Έλληνες. Θα ήταν όλα τέλεια, με δραχμή λογικά ή με ευρώ χωρίς μνημόνιο που είναι και το νέο σενάριο. Λυμένα όλα τα προβλήματα, η τρόικα θα ήταν σπίτι της, ο Τόμσεν θα ερχόταν για διακοπές μόνο στην Ελλάδα – θα του ταίριαζε η Ίος ας πούμε – ή απλώς δεν θα ήθελε να μας ξαναδεί. Ξαφνικά δεν θα είχαμε κοινωνικές αντιδράσεις, απεργίες και πορείες, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ εκπροσωπούν το 100% των Ελλήνων και τα κόμματά τους αδικήθηκαν παράφορα στις εκλογές από το κομματικό σύστημα και τους εντολοδόχους της τρόικας. Όλα θα ήταν καλύτερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Άρα οι Έλληνες που ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ και τα άλλα μικρότερα κόμματα έκαναν λάθος. Το 60% των Ελλήνων περίπου δηλαδή έκαναν λάθος που δεν ψήφισαν Τσίπρα – Καμμένο. Ολέθριο λάθος που όπως αποδείχθηκε οδήγησε τη χώρα στα βράχια. Το έχει πει και αυτό ο κ. Τσίπρας.

Και τι έγινε δηλαδή αυτούς τους δέκα μήνες; Εξασφαλίστηκαν οι απαραίτητες δόσεις του πακέτου στήριξης και για να πάρει ανάσα η ελληνική οικονομία, αποφασίστηκε να γίνει κάτι για τους υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους με την κινητικότητα και όλα τα άλλα μέτρα, έγινε κάτι για να επενδύσουν στη χώρα όσοι ενδιαφέρονται, επανεκκίνησαν τα έργα στους τέσσερις μεγάλους αυτοκινητόδρομους και διασφαλίστηκε η παραμονή της χώρας στο ευρώ. Αυτές ήταν όλες αρνητικές εξελίξεις για τη χώρα και στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι πρέπει και μπορούν να αλλάξουν όλα. Η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση και το σωστό δρόμο τον γνωρίζουν μόνο ο κ. Τσίπρας και ο κ. Καμμένος. Συμφωνούν όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα. Τόσο που στο συνέδριο – που επανεξελέγη «δια βοής» ο Πάνος Καμμένος – των Ανεξάρτητων Ελλήνων το τίμησαν δύο σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι κύριοι Δ. Βίτσας (γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ) και Ν. Παππάς (διευθυντής γραφείου του προέδρου).

«Σβάστικες στην Ελλάδα δεν θα υψωθούν ποτέ ξανά. Είτε είναι σβάστικες νεοναζιστών είτε μνημονιακών» είπε ο κ. Καμμένος και ξεσήκωσε τα πλήθη των αντιμνημονιακών δεξιών που θα συνεργαστούν πολύ εύκολα με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα ακόμη ερώτημα: Τι θέλει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ; Θέλει να κυβερνήσει ή θέλει απλά να αμφισβητεί τις προσπάθειες της κυβέρνησης από τη θέση της αντιπολίτευσης; Θέλει να «πάρει το τιμόνι» ή απλά θέλει να φωνάζει από το πίσω μέρος του αυτοκινήτου; Θέλει τα κλειδιά του αυτοκινήτου ή απλώς θέλει να το βλέπει;