Το αληθινό “Moneyball”

Μπορεί η επιστήμη και η οργάνωση να μικρύνουν το οικονομικό χάσμα των ομάδων; Μπορεί ένας μορφωμένος και καταρτισμένος manager να επιβιώσει σε ένα σαρκοφάγο πρωτάθλημα;

Από τον Βασίλη Παπαχριστοδούλου

Η βροχή μαστιγώνει αδιάκοπα τις άδειες θέσεις των γηπέδου. Τα αποτελέσματα δεν έρχονται. Το θέαμα αγνοείται και το κοινό παραπονιέται. Οι πρωταγωνιστές αυτοσχεδιάζουν θυμίζοντας αστέρες μίας χρήσης σε reality κάκιστης παραγωγής. O πρόεδρος σκέπτεται την ομάδα του, τον τεχνικό του διευθυντή, τον προπονητή του, το αστέρι του, τον κόσμο του. Πώς θα επιτύχουμε άμεσα το αποτέλεσμα που θα

ικανοποιήσει τους πάντες; Διδάσκεται η διοίκηση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ως επιστήμη ή προσεγγίζεται ως τέχνη; Επειδή το επαγγελματικό ποδόσφαιρο περιστρέφεται γύρω από το χρήμα, η σωστή απάντηση ρυθμίζει τα πάντα και τους πάντες.Εντός των συνόρων, η κοινή αντίληψη για την επιτυχία στο ποδόσφαιρο παραμένει απλοποιημένη στην πλευρά της λαϊκής τέχνης. Ο πλούσιος πρόεδρος, ο πεπειραμένος προπονητής που είναι γάτα στον πάγκο και δεν διστάζει πουθενά, δύο-τρεις παιχταράδες σε κάθε μεταγραφική περίοδο, ο υπέροχος κόσμος μας (ενίοτε ως μέσο πολιτικής πίεσης) και τα ελεγχόμενα άσπονδα παιδιά μας, ο Τύπος και το Παρασκήνιο. Με αυτό το μοντέλο, σε διάφορες παραλλαγές του, πορευτήκαμε τα τελευταία 25 χρόνια. Για τους ντόπιους κλειδοκράτορες, το ποδόσφαιρο παραμένει η ύψιστη λαϊκή τέχνη. Την τελευταία δεκαετία όμως η ποδοσφαιρική Ευρώπη μας προειδοποιούσε συνεχώς. Το ποδόσφαιρο αλλάζει, πηγαίνει προς τα εμπρός και είναι αργά για δάκρυα, νωρίς για επικήδειους. Το πώς αλλάζει είναι η ερώτηση των εκατομμυρίων ευρώ. Αλλάζει ως τέχνη που ωριμάζει ή εξελίσσεται ως επιστήμη;

Και κυρίως ποιον πρέπει να εμπιστευτεί ο πρόεδρος για να οδηγήσει την ομάδα του στην κορυφή; Ένα μοντέρνο προπονητή που θεωρεί το ποδόσφαιρο επιστήμη, προσέχει την παραμικρή λεπτομέρεια, χρησιμοποιεί υπολογιστές και στατιστική, έχει ολόκληρο επιτελείο αναλυτών ή τον πεπειραμένο καθοδηγητή που έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι, που μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες και να αλλάξει την ροή ενός αγώνα με μία προσωπική του κίνηση;

Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, ο Michael Lewis παρουσίασε το 2002 στο βιβλίο του “MoneyBall” την ιστορία του Billy Beane ενός αποτυχημένου παίκτη του baseball, που αναλαμβάνοντας καθήκοντα general manager στους Oakland Athletics άλλαξε όλη την μοίρα της ομάδας. Τι έκανε; Αντικατέστησε όλους τους σκάουτερ με απόφοιτους του Harvard Business School. Χρησιμοποιώντας την στατιστική και την οικονομετρία, επέλεγαν ποιο παίκτη να αγοράσουν, ποιο να πουλήσουν και ποιο να διαλέξουν στα ντραφτ. Ξαφνικά, η φτωχή ομάδα του Oakland έφτασε πέντε φορές στα play-off!

Η φόρμουλα ήταν εκεί και όπως συμβαίνει πάντα υπήρξαν μιμητές. Οι θρυλικοί Boston Red Sox διόρισαν τον Theo Epstein ως general manager. Ο Epstein ήταν μόλις 28, απόφοιτος του Yale και η οικογένεια του δεν είχε καμία σχέση με το baseball. Η συνέχεια; Διαβάστε τη στο βιβλίο “Mind Game: How the Boston Red Sox Got Smar