Ποιος είναι ο νέος «μεγάλος τιμονιέρης» της Κίνας

Μετά την εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ, είναι σειρά της Κίνας να αλλάξει ηγεσία με τον Σι Ζινπίνγκ να αναλαμβάνει την προεδρία της αχανούς χώρας.

Για αυτό το λόγο ξεκινά από σήμερα τις εργασίες τους το 18ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος όπου αναμένεται να γίνει και η τυπική αλλαγή με την απομάκρυνση του νυν προέδρου Χου Ζιντάο.

Το Συνέδριο έρχεται ως αποτέλεσμα μια σειράς σκανδάλων διαφθοράς που τάραξαν την κινεζική γνώμη το τελευταίο διάστημα

και οδήγησαν στη διαγραφή από τις τάξεις του ΚΚΚ του πρώην υπουργού Εμπορίου Μπο Σιλάι και του πρώην υπουργού  Σιδηροδρόμων, Λιού Ζιτσούν.

Ο Μπο Σιλάι ο οποίος ήταν και δελφίνος κατηγορείται για διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και συγκάλυψη της δολοφονίας του Βρετανού επιχειρηματία Νιλ Χέιγουντ, ενώ ο Λιού Ζιτσούν για σοβαρές πειθαρχικές παραβάσεις και διαφθορά.  Η δίκη και των δύο πρώην ανωτάτων στελεχών αναμένεται να ξεκινήσει αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου όπου το Κομμουνιστικό Κόμμα αναμένεται να παρουσιάσει και ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την πάταξη της διαφθοράς.

Στο πλαίσιο αυτό γίνεται και η απομάκρυνση του προέδρου της χώρας Χου Τζιντάο για τον οποίο υπήρξαν δημοσιεύματα στους New York Times περί «ύποπτου και απότομου πλουτισμού».

Ο 59χρονος Σι Ζινπίνγκ  έχει διατελέσει αντιπρόεδρος από το 2008 και βρίσκεται στην κεφαλή της πανίσχυρης κεντρικής στρατιωτικής επιτροπής από το 2010. Διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό και ο πατέρας του υπήρξε σημαντική πολιτική προσωπικότητα.

Ωστόσο ο Σι καλείται να λύσει ένα δύσκολο σταυρόλεξο. Από τη μια πλευρά πρέπει να ακολουθήσει τη γραμμή των προκατόχων του και να συνδυάσει την οικονομική ανάπτυξη με την πολιτική σταθερότητα και τον έλεγχο του Κόμματος.  Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις του Ντενγκ Ξιαοπίνγκ τη δεκαετία του 1990 οδήγησαν σε μια ξέφρενη ανάπτυξη και και επί Χου Ζιντάο δημιουργήθηκε ένα -έστω υποτυπώδες-κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας το οποίο καλύπτει το 95% του συνόλου των Κινέζων στο θέμα της υγείας, από μόλις 15% το 2000.

Όλα αυτά είχαν στρέψει την προσοχή του κινεζικού λαού μακρυά από το σύστημα διακυβέρνησης. Όμως πλέον η ανισότητα, η διαφθορά, η  περιβαλλοντική καταστροφή και τη λεηλασία των κρατικών υπαλλήλων αρχίζουν να εκνευρίζουν τόσο τους φτωχούς όσο και την ανερχόμενη μεσαία τάξη η οποίες βλέπουν να συντελείται μια τελείως άνιση παραγωγή και κατανομή του πλούτου.

Ο ίδιος ο Σι παρουσιάζει τον εαυτό του ως έναν άνθρωπο του λαού ωστόσο ο Economist τονίζει πως «η αξιοκρατία που τον χαρακτηρίζει. Όσοι δεν έχουν διασυνδέσεις, συχνά κολλάνε στο κάτω μέρος του σωρού. Έχοντας από καιρό χαθεί η ιδεολογική νομιμοποίηση και με πιο αργή ανάπτυξη όσον αφορά την οικονομική νομιμότητα, το κόμμα χρειάζεται ένα νέο αίτημα για να πείσει τους πολίτες της Κίνας».

Έτσι ο νέος πρόεδρος της χώρας θα πρέπει να προβεί σε μεταρρυθμίσεις που θα νομιμοποιήσουν ξανά το Κομμουνιστικό Κόμμα στη συνείδηση του κινεζικού λαού. Πολλές φωνές- κυρίως από τη Δύση- προτείνουν ριζ