Πελεγρίνης: Οι Γερμανοί και όχι μόνο οι ναζί, πραγματικοί αυτουργοί των θηριωδιών

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες ένα άρθρο του Πρυτάνεως του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόση Πελεγρίνη, το οποίο αναφέρεται στην σχέση των Γερμανών με τον ναζισμό και τις ευθύνες που φέρουν ως έθνος μέχρι σήμερα.

Ο Πρύτανης σχολιάζει την τακτική που έχει ακολουθηθεί από την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα, όπου κατηγορούνται για τις θηριωδίες οι ναζί και ο ναζισμός και όχι οι Γερμανοί, μία τακτική που ακολουθείται από τους ίδιους τους Γερμανούς προκειμένου

Το άρθρο του κ. Πελεγρίνη που δημοσιεύεται στην Ελευθεροτυπία (enet.gr) έχει ως εξής:

Οσο κι αν ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, είναι αδύνατον, παρ' όλα αυτά, λέει ο Ακινάτης, μια κοπέλα που έχασε την παρθενία της να την κάνει να μην την έχει χάσει.

Μπορεί, ασφαλώς, ως παντοδύναμος, να την ξανακάνει παρθένα, αλλά δεν θα ήταν ποτέ σε θέση εκείνο που έχει συμβεί να το κάνει να μην έχει συμβεί. Κάτι τέτοιο αντίκειται στη λογική, και ο Θεός, ως πάνσοφος, δεν δικαιολογείται να παραλογίζεται.

Το παρελθόν, λοιπόν, δεν μπορεί να το αλλάξει κανείς -ούτε ο Θεός. Η ιστορία ενός λαού, εν τοιαύτη περιπτώσει, είναι συνυφασμένη με τη ζωή του έτσι, ώστε να μην παύει αυτός να είναι υπόλογος απέναντί της.

Την αναγκαιότητα αυτή, ωστόσο, επιχειρούν να την ανατρέψουν λαοί που βαρύνονται για το επιλήψιμο παρελθόν τους αναζητώντας τρόπους αποκοπής των από αυτό.

Ετσι, οι Τούρκοι, προκειμένου να απαλλαγούν από το άγος της γενοκτονίας των Αρμενίων, καταφεύγουν σε διεθνείς οργανισμούς ή συναλλάσσονται με άλλους λαούς, δίχως τελικά, ώς τώρα τουλάχιστον, να πετύχουν το στόχο τους.

Αλλοι λαοί προσπάθησαν να ξεφορτωθούν το επιλήψιμο παρελθόν τους αξιοποιώντας την πανουργία της λογικής. Στη Γερμανία, που προκάλεσε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αναπτύχθηκε ο εθνικοσοσιαλισμός, ο ναζισμός. Οι Γερμανοί, «παίζοντας» με τις λέξεις «Γερμανία» και «ναζισμός», πέτυχαν να απαλλαγούν από το εγκληματικό παρελθόν τους. Η Γερμανία -και όχι ο ναζισμός- ήταν που έχασε τον πόλεμο.

Τη Γερμανία -και όχι το ναζισμό- βοήθησαν οι νικητές με τη μεγαλοψυχία που τα πολιτισμένα έθνη οφείλουν να επιδεικνύουν στους ηττημένους και τους ανίσχυρους να σταθεί όρθια μετά την ήττα της, έτσι ώστε σήμερα να δεσπόζει ως η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης και όχι μόνο. Για τα εγκλήματα, όμως, που διέπραξαν οι Γερμανοί υπεύθυνος είναι ο ναζισμός. Οι ναζί έκαψαν, γκρέμισαν, λεηλάτησαν, δολοφόνησαν - όχι οι Γερμανοί.

Ετσι, με το κόλπο της μετατόπισης της ευθύνης από τη Γερμανία στο ναζισμό, οι Γερμανοί κατάφεραν να ξεφορτωθούν το επιλήψιμο παρελθόν τους και στη θέση του απολογούμενου να βάλουν τους ναζί δίνοντας έτσι στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να ρίξει κάπου το ανάθεμά της για όσα υπέστη στη διάρκεια του αιματηρού πολέμου. Στα θύματα του ναζισμού -και όχι της Γερμανίας- αποδίδεται ο φόρος τιμής και μνήμης από τους επισκέπτες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Νταχάου ή του Αουσβιτς. Υπέρ των θυμάτων του ναζισμού -και όχι της Γερμανίας- εορτάζεται η επέτειος της θηριωδίας σε βάρος των καλούμενων μαρτυρικών χωριών. Και πάει λέγοντας.

Εξόχως ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στο ανάθεμα αυτό και στην μήνιν κατά του ναζισμού συμμετέχουν ισότιμα και... οι ίδιοι οι Γερμανοί - και μάλιστα όχι μόνο με λόγια ή την παρουσία τους στις τελετές μνήμης, αλλά και με χρήματα, ενισχύοντας οικονομικά χωριά και πόλεις που βύθισαν στο αίμα οι ναζί. Οχι, αυτό δεν είναι απλώς σχιζοφρένεια. Είναι και πολιτική: αήθης μεν, πλην όμως επιτυχής, αν σκεφτείς ότι εκείνοι που θα έπρεπε υπό το βάρος του παρελθόντος τους να είναι προσεκτικοί, συμπεριφέρονται με περισσή θρασύτητα και αλαζονεία κουνώντας μας το δάκτυλο - το οποίο, δυστυχώς, θα εξακολουθούν να μας κουνούν χλευάζοντάς μας, όσο εμείς, πιασμένοι στην παγίδα τους, θα συνεχίζομε να μιλάμε για θύματα και θηριωδίες του ναζισμού αποσιωπώντας τους πραγματικούς αυτουργούς, τους Γερμανούς.

Αυτό ουδόλως σημαίνει ότι θα πρέπει να παραβλέπομε τα κακουργήματα των οπαδών του ναζισμού και να μην αισθανόμεθα την απειλή των ιδίων. Πρόκειται, όμως, για μιαν άλλη ιστορία, που δεν είναι θεμιτό να την μπλέκομε με τη συμπεριφορά των Γερμανών.