Ο Ξηρός, ο Κλούνεϊ και ο Άρης

15:45 21/1/2014 - Πηγή: KoolNews

Αναρωτιέμαι αν θα τρίζουν τα κόκκαλα του Άρη, του Τσε, του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη. Στο βίντεο του Ξηρού, εμφανίζονται ως ντεκόρ στο βαρετό κήρυγμα μίσους του τρομοκράτη. Άβουλα πορτραίτα, κοιτούν βλοσυροί, την κακοπαιγμένη παράσταση. Τυλιγμένοι στο μύθο τους, κοιτούν από την αθανασία την οικειοποίησή τους. Ο καθένας απ’ αυτούς έπαιξε τον ιστορικό του ρόλο σε καθοριστικές στιγμές.

Γράφει ο Άγγελος Μόσχοβας

Υπήρξαν ήρωες-σύμβολα για γενιές. Επαναστάτες στην εποχή τους. Πάλεψαν για την ανεξαρτησία της χώρας τους, για τη λευτεριά, για καλύτερες μέρες του λαού τους. Υπήρξαν

Ηγέτες.

Σκότωσαν; Ναι. Σε συνθήκες πολέμου ασφαλώς.

Ωραιοποιήθηκαν και με την πλατίνα του χρόνου. Αυτοί καθάρισαν με την ιστορία. Δεν φέρουν καμία ευθύνη για όποιον επιχειρεί να τους καπηλευτεί.

Μπροστά τους, έστεκε για μερικά λεπτά ένας κοινός δολοφόνος. Που μπορεί να την έχει δει υβρίδιο μεταξύ Βελουχιώτη και Τσε σε συνθήκες αντάρτικου πόλης, η σύγκριση όμως, εκτός από ανοίκεια, είναι και ανιστόρητη. Κι εγώ θέλω να περνιέμαι για Τζώρτζ Κλούνεϊ, αλλά η μόνη μας σύγκριση, είναι τα γκρίζα μαλλιά.

Καθένας από τους προαναφερθέντες Ηγέτες είχε αναδειχθεί από τους αγώνες των λαών τους για ανεξαρτησία. Ήταν φυσικοί Ηγέτες με παλλαϊκή απήχηση. Ποιος, πότε και με ποιο τρόπο αναγόρευσε τον κάθε Ξηρό ως προσωπικό εκδικητή του; Ποιος πότε και με ποιο τρόπο από εμάς τον εξουσιοδότησε να δολοφονεί επ’ ονόματί του; Σε ποιο καμίνι, ποιού λαϊκού αγώνα σφυρηλατήθηκε η ηγεσία μιας τρομοκρατικής ομάδας που δολοφονούσε αδιακρίτως;

Από πότε νομιμοποιήθηκε η αυτοδικία; Σε ποιο δημοκρατικό καθεστώς;

Από πού κι ως που ο Ξηρός επικαλείται την Δημοκρατία την οποία ο ίδιος πολεμά - εξίσου οχληρά και επικίνδυνα με τους φασίστες;

Και κάτι ακόμη: Τι σχέση έχουν οι αγέλαστοι τύποι της 17Ν με τις λαϊκές και πηγαίες μορφές των Τσε, Άρη, Καραϊσκάκη, Κολοκοτρώνη;

Υ.Γ. Ασφαλώς και στα κείμενα τους, οι της 17Ν θίγουν πραγματικά προβλήματα με τις παρεμβάσεις τους: Έλλειμμα Δημοκρατίας, μνημόνιο, φτώχεια, διαφθορά, υποδούλωση σε ξένο παράγοντα, καθεστωτικά ΜΜΕ και τόσα ακόμη.

Ασφαλώς και έχουν δικαίωμα να επιλέξουν τον τρόπο πάλης έναντι αυτών. Ασφαλώς όμως και η πολιτεία έχει δικαίωμα να τους αντιμετωπίσει ανάλογα. Όχι για τις ιδέες τους, αλλά για τους τρόπους που μετέρχονται για να τις επιβάλλουν. Όπως και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να τους κρίνουν.

Προσωπικά, δε θέλω, βρε αδελφέ, να με πάρει απ’ το χέρι ο Ξηρός να με σηκώσει από τον καναπέ για να σκοτώνω όποιον διαφωνώ μαζί του. Νταβά στο καριοφίλι μου θα βάλω;

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords