Μάκης Σαλιάρης: Η τελευταία τιμονιά του εμπνευστή της θρυλικής Αυτοκίνησης

Ήταν μία από αυτές τις ζωές που μιλούνια άνδρες θαύμασαν και ζήλεψαν, ελάχιστοι όμως θα είχαν το ταλέντο, την οξύνοια και κότσια να ζήσουν.

Γράφει ο Δημήτρης Καναβαράκης

Όταν σε μια συνέντευξη ρωτήθηκε ποια είναι μεγαλύτερη ασωτία, ή έστω υπερβολή, που έκανε ποτέ ήταν σα να του ζήτησαν να αναδείξει τον τρόπο που… ανέπνεε, κοιμόταν και ξυπνούσε. «Όλη μου η ζωή είναι γεμάτη ασωτίες και υπερβολές. Τις χάρηκα όλες», ήταν η προφανής, σχεδόν αμήχανη, απάντηση.

Για αυτό και ο Μάκης Σαλιάρης τη στιγμή που, την Πέμπτη (16/10), έκλεινε για τελευταία φορά τα

μάτια του ένιωσε ότι αυτό που σχηματιζόταν στα χείλη του ήταν ένα ανεπαίσθητο μα γλυκό χαμόγελο. Βλέποντας τον από ψηλά ο Δημήτρης Μητροπάνος θα ορκιζόταν ότι έφυγε στα τρελά του όνειρα δοσμένος. Πάντα γελαστός. Ουχί όμως και γελασμένος…

Διότι ο θρύλος των ελληνικών αγώνων ταχύτητας και δημιουργός της μυθικής «Αυτοκίνησης» είχε γίνει από νωρίς στη ζωή του φίλος με το χάρο. Από τότε που στον πρώτο αγώνα του έχασε τον έλεγχο και έπεσε σε γκρεμό, γλιτώνοντας ως εκ θαύματος το μοιραίο. «Τότε έμαθα ότι όταν κάνεις λάθος δεν πρέπει να προσπαθείς ποτέ να το διορθώσεις», έλεγε στο τέλος της καριέρας του, καμαρώνοντας για τις 200 νίκες και τα 17 πανελλήνια πρωταθλήματα.

Ο Δημήτρης Σαλιάρης, κατά κόσμον Μάκης, γεννήθηκε ανήμερα της Παναγίας του 1944. Ακριβώς 71 χρόνια και δυο μήνες μετά την γέννησή του εγκατέλειψε τα εγκόσμια νικημένος από την επάρατη νόσο. Αν η ζωή μετριέται όμως με εμπειρίες και όχι ημέρες ο άνθρωπος που έκανε την υπέρβαση επιστήμη με ό,τι και αν ασχολήθηκε, η επιτομή του overachiever, έφυγε υπέργηρος, σχεδόν Μαθουσάλας.

Δεινός ντράμερ και «συμπαίκτης» του Κλάπτον

Τον Σαλιάρη, ο μικρόκοσμος των αγώνων αυτοκινήτου τον γνώρισε το '69. Πριν από αυτήν την δραστηριότητα, είχε ήδη μια ξεχωριστή καριέρα ως μουσικός. Ήταν περίτεχνος ντράμερ, πρωταγωνιστώντας μεταξύ άλλων στους Stormies. Στο συγκρότημα εκείνο, συμμετείχαν ο Ντέμης Ρούσσος και ο Λουκάς Σιδεράς οι οποίοι αργότερα συνέστησαν μαζί με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου τους Aphrodite's Child. Επίσης έπαιξε και στους We Five, ενώ δεν είναι καθόλου μύθος ότι είχε παίξει και με τον Έρικ Κλάπτον.

Το συγκρότημα We Five, με τον Ντέμη Ρούσσο πρώτο από αριστερά και δίπλα του, με τα μαύρα γυαλιά, τον Μάκη Σαλιάρη Ο επόμενος με τα γυαλιά είναι ο Σπύρος Μεταξάς, Πάνω αριστερά Αλέκος Καρακαντάς και δεξιά του ο Λάκης Βλαβιανός.

Ήταν Οκτώβρης του 1965 όταν στη θέση του βαριά τραυματία Αλέκου Καρακαντά, έπαιξε ο Μάκης με κιθαρίστα τον (άγνωστο τότε) Κλάπτον σε συναυλία των Juniors στην Τερψιθέα. Η εκδήλωση έγινε στη μνήμη των Γιάννη Κρασούδη και Θάνου Σογιούλ, στενών φίλων του Σαλιάρη, οι οποίοι σκοτώθηκαν σε τροχαίο δυστύχημα. Η τραυματική εμπειρία δεν τον απομάκρυνε από την ταχύτητα, αντιθέτως τον πείσμωσε τόσο που έφτασε στα όρια, σα να ήθελε να πάρει το αίμα του(ς) πίσω. Ούτε όταν έξι ακριβώς χρόνια μετά ήρθε το δεύτερο βαρύ πλήγμα, ο θανάσιμος τραυματισμός του φίλου του, Γιάννη «Μαύρου» Μεϊμαρίδη, σε αγώνες στη Ρόδο.

Ήταν η εποχή που είχε αρχίζει να χτίζει το μύθο του στον ερασιτεχνικό και αργότερα ημιεπαγγελματικό κόσμο των τεσσάρων τροχών. Ο θάνατος δεν σταμάτησε ποτέ να του υπενθυμίζει ότι παραμονεύει σε κάθε επόμενη στροφή. Το 1985 σκοτώθηκε σε τροχαίο ο Εύρης Παρίτσης, μαέστρος των Juniors, ο ίδιος τον ξεγέλασε όμως για δεύτερη φορά το 1990. Το τρομακτικό ατύχημα στην ανάβαση Ριτσώνας, όταν το αυτοκίνητο έπαθε βλάβη, βγήκε εκτός πορείας και καρφώθηκε κάτω από τη μπαριέρα, τον έστειλε στο χειρουργείο αφήνοντας του ενθύμιο μερικά σίδερα μέσα στο κεφάλι...

Η σύλληψη της «Αυτοκίνησης»

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 η μουσική και ο νυκτερινός βίος ήταν η κυρίαρχη επαγγελματική του κατεύθυνση, με τη δημιουργία ενός club που θα άλλαζε τον τρόπο διασκέδασης στη νυχτερινή Αθήνα, ανατρέποντας τα ισχύοντα δεδομένα. Ο Σαλιάρης διατηρούσε κατάστημα πωλήσεως αυτοκινήτων στη λεωφόρο Κηφισίας απέναντι (τότε) από τα εκπαιδευτήρια Ζηρίδη, με την επωνυμία «Αυτοκίνηση».

Τον Ιούλιο του '79, ο τότε υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Καραμανλή, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αποφασίζει εν μια νυκτί τον διπλασιασμό των δασμών και της εισφοράς των εισαγομένων αυτοκινήτων, με αποτέλεσμα το πάγωμα της αγοράς. Στη μεγάλη αυτή κρίση, ο Μάκης παίρνει την τολμηρή και διορατική – όπως αποδείχτηκε - απόφαση να εγκαταλείψει την εμπορία αυτοκινήτων, να στραφεί στη νυκτερινή διασκέδαση και να μετατρέψει την «Αυτοκίνηση» σε club.

Το νέο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης εξελίχθηκε σε... προσκύνημα, στην πόρτα υπήρχε ουρά όλη την εβδομάδα. Από τις εισπράξεις δεν μπορούσε κάποιος να καταλάβει πότε ήταν Σάββατο και πότε Δευτέρα. Η Αθήνα αγρυπνούσε, σε ένα κλίμα ελεγχόμενου παροξυσμού και ευφορίας, σε ένα χώρο όπου μπορούσες να συναντήσεις από τον μεγιστάνα της Εκάλης έως τον άβγαλτο έφηβο.

Με εντολή του ιδιοκτήτη τα τραπέζια στην Αυτοκίνηση ήταν κολλητά, μεγάλα και... δημοκρατικά. Παρέες εφοπλιστών διασκέδαζαν δίπλα στους «κοινούς θνητούς» και όπως έλεγε το αφεντικό, οποίος έμπαινε δεν ήξερε αν θα γυρνούσε με την παρέα που είχε φτάσει. «Είχαμε έναν φύλακα ειδικά για τα αυτοκίνητα που έμεναν στο πάρκινγκ μας ως το επόμενο πρωί – γιατί κάποιοι έφευγαν μαζί, με το ίδιο αυτοκίνητο, παρατώντας εκεί το δικό τους», έχει δηλώσει ο Σαλιάρης, ο οποίος έδινε εντολή στους μετρ «να μου βάζετε τον πλούσιο δίπλα, όχι σε κάποιον αντίστοιχο, αλλά στον πιτσιρικά με το βερμουτάκι».

Πάνω από την αισθητική του χώρου, την πολυσυλεκτικότητα του και τις ευνοϊκές συνθήκες για... αβίαστο φλερτ, κυρίαρχο ατού ήταν η μουσική και οι επιλογές των DJ – η επιλογή του Μάκη δηλαδή – που άφησε πίσω τα στενά όρια της disco των ‘70ς.

Η πολυφωνία και το πάντρεμα διαφορετικών ακουσμάτων αποτέλεσε το μυστικό της επιτυχίας, σε βαθμό που οι πελάτες έδιναν στους DJ κασέτες για να τους γράψουν το πρόγραμμα του μαγαζιού!

«Στο κλάμπινγκ πρωτεύοντα ρόλο έχει το ερωτικό παιχνίδι και για την καλλιέργεια τέτοιου η μουσική πρέπει να βάζει πλάτη. Θυμάμαι ότι μάλωνα για το μπαρ επειδή ήθελα να είναι στρογγυλό για να κάθομαι με την κοπέλα μου και να τη βλέπει ο απέναντι και να της κάνει καμάκι. Αυτό δεν είχε σχέση με κάποιο βίτσιο, έτσι είναι απλώς το παιχνίδι», εξηγούσε ο δημιουργός του πιο διάσημου «λήμματος» στο λεξιλόγιο και την κουλτούρα του νυχτοπερπατήματος.

Έμεινε πάντα ο ρομαντικός καινοτόμος

Τα χρόνια πέρασαν, η Αυτοκίνηση έγινε πρότυπο αντιγραφής, απέκτησε ισχυρό ανταγωνισμό και εν τέλει ξεπεράστηκε από την «δείτε ποιος είμαι εγώ» αισθητική των μπουζουκιών, αλλά ο Μάκης δεν ακολούθησε τη μόδα και τον νέο κίβδηλο - για αυτόν - ορισμό της διασκέδασης. Με γνώμονα το ρομαντισμό του εγκαινίασε τα «after» και άνοιξε την πόρτα των μαγαζιών του στα Kitcherella parties, αναζητώντας πάντα νέους τρόπους για να επικοινωνήσει με την ψυχή και όχι την τσέπη των πελατών.

Αυτό που έμεινε όμως ως απαύγασμα, το σημαντικότερο λάφυρο, στο βίο του πρωταθλητή αγώνων και της νυχτερινής ζωής, ήταν η αγάπη όσων βρέθηκαν κοντά του και το -κατά γενική ομολογία - κατάλευκο «ηθικό» μητρώο που τον συνόδευε πάντα, αν και ένας επιχειρηματίας της νύχτας.

Δεν ήταν ποτέ ο κυνικός εύπορος Playboy που δεν λογάριαζε τίποτα μπροστά στις γυναίκες, το χρήμα και την καλοπέραση, αλλά ένας άνθρωπος που τον έτρεφε η ευτυχία (και) των γύρω του.

Ενας φίλος του, είχε προ 20ετίας διηγηθεί, πως όταν έχασε, μπροστά στον Μάκη, κατά τη διάρκεια θαλάσσιων σπορ ένα ακριβό ρολόι, ο εκλιπών έλυσε το μπρασελέ του δικού του, εξίσου ακριβού ρολογιού και του το έδωσε με την προτροπή να μην στεναχωριέται.

«Θα έδινε τα τελευταία του χρήματα για να κάνει τραπέζι στους φίλους του. Γεννήθηκε πλούσιος και πέθανε φτωχός, γιατί μοίρασε στη ζωή του απλόχερα την χαρά, το κέφι, τον ενθουσιασμό και ότι άλλο είχε και δεν είχε», θυμάται ο εκ των πιο στενών φίλος του Οδυσσέας.

Την Πέμπτη ο Μάκης έφυγε για να μοιράζει πια απλόχερα το κέφι στη γειτονιά των αγγέλων. Εκεί θα σκαρώνει τις νέες ιδέες του και θα οδηγεί ξανά στο όριο, ξέροντας ότι η όποια στραβοτιμονιά πλέον δεν κοστίζει. Αλλά και αν κόστιζε πάλι στο όριο θα οδηγούσε...

Πηγές: mixanitouxronou.gr, Caranddriver.gr

The post Μάκης Σαλιάρης: Η τελευταία τιμονιά του εμπνευστή της θρυλικής Αυτοκίνησης appeared first on KoolNews.