Κάτω τα χέρια από τον Σωκράτη Μάλαμα

Είναι από τις λίγες φορές που μου τυχαίνει να διαβάζω στο διαδίκτυο, πράγματα που με αφήνουν έκπληκτο και απορημένο.

Γράφει ο Κώστας Χρήστου

Πριν από λίγες ημέρες έγινε σάλος με μια είδηση που αφορά έναν πολύ αγαπημένο Έλληνα καλλιτέχνη, τον Σωκράτη Μάλαμα. Σε κείμενο , που δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα εκπαιδευτικού περιεχομένου, αναφέρεται ότι η Ένωση Γονέων Πετρούπολης, μαζί με εκπαιδευτικούς Β/θμιας και Α/θμιας εκπαίδευσης, αποφάσισε να κάνει μια διαμαρτυρία-παρέμβαση στη συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα στο θέατρο

Πέτρας, σχετικά με τα τελευταία δυσάρεστα γεγονότα που συμβαίνουν στον τομέα της παιδείας. Το κείμενο υπογράφει η γραμματέας της Ένωσης Γονέων Πετρούπολης.

Μέσα στο κείμενο διάβασα ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ της περιοχής, ζήτησε 3 λεπτά, ώστε να μιλήσει για την ισοπέδωση του δημόσιου σχολείου ενημερώνοντας τους παρευρισκόμενους. Και είναι κάπου σε αυτό το σημείο, όπου αναφέρονται κάποια ακραία και απαράδεκτα σχόλια για τον τραγουδιστή, επειδή αρνήθηκε να δώσει το βήμα σε όλους τους προαναφερθέντες.

Η εν λόγω κυρία γράφει ότι μετά από το σκηνικό ένιωσε «ένα βάρος και μια εμετική διάθεση», ενώ συγκεκριμένα αναφέρει ότι οι «’’μπράβοι’’ του Μάλαμα μας εμπόδισαν να μπούμε μέσα με τα πανό ». Στην αρχή, νόμιζα πως κάτι διαβάζω λάθος. Ότι πρόκειται για άλλο τραγουδιστή. Μέσα στο κείμενο, η ίδια κυρία αναφέρει πως ο Σωκράτης Μάλαμας «δεν έχει επιτρέψει κάτι τέτοιο σε κανένα φορέα, οπότε ούτε και σε εμάς».

Προφανώς για να γίνονται τέτοια σχόλια, οι παραπάνω άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο Σωκράτης Μάλαμας και τι ακριβώς εκπροσωπεί. Είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, ο οποίος αν και απέχει από τα πολιτικά, έχει ισχυρή ιδεολογία, αξιοζήλευτο χαρακτήρα και είναι πάρα πολύ προβληματισμένος για όσα συμβαίνουν γύρω του αυτή τη στιγμή. Απλά με τον δικό του τρόπο. Το τραγούδι. Είμαι βέβαιος πως τον ενδιαφέρει το γεγονός της ισοπέδωσης του δημοτικού, όπως είμαι βέβαιος ότι ενδιαφέρει και τον κόσμο. Και εμένα με ενδιαφέρει. Αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχει πάντα ο κατάλληλος τόπος και χρόνος για να εκφράσουμε μια διαμαρτυρία.

Ο Σωκράτης, το μόνο που θέλησε να κάνει, ήταν να προστατέψει το κοινό του. Οι άνθρωποι που βρισκόντουσαν εκεί, μπορεί να ήταν προβληματισμένοι και ανήσυχοι με όσα γίνονται γύρω τους, αλλά εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή βρισκόντουσαν στο χώρο για τη συναυλία και μόνο για τη συναυλία. Επειδή διάβασα μέσα για ελευθερία του λόγου και έκφρασης, θα μου επιτρέψουν οι κ. εκπαιδευτικοί και ο σύλλογος γονέων να τους θυμίσω κάτι πολύ βασικό: Ότι η ελευθερία και η έκφραση είναι επιτρεπτή, όταν δεν παραβιάζει την ελευθερία του άλλου.

Το ότι υπάρχει μια τραγική κατάσταση εκεί έξω που όλοι βιώνουμε, δεν δίνει το δικαίωμα σε κανένα να ενεργεί με το ‘‘έτσι-θέλω’’. Φέτος βρισκόμουν στο θέατρο Βράχων όπου παρακολούθησα συναυλία του Μάλαμα και δεν είδα πουθενά ‘‘μπράβους’’. Είδα ανθρώπους που βρίσκονται εκεί για την ασφάλεια όλων όσων παρακολουθούν την συναυλία. Μάλιστα στο θέατρο Βράχων, έτυχε να λιποθυμήσει μια κοπέλα. Ήταν αυτοί οι ‘‘μπράβοι’’ και κάποιοι συμφοιτητές της που την μετέφεραν σε ασφαλές χώρο και της έδωσαν νερό. Μήπως λοιπόν είναι πολύ βαριές οι λέξεις που χρησιμοποιούμε κάποιες φορές;

Ο Σωκράτης Μάλαμας έχει την φήμη ενός πολύ ευγενικού ανθρώπου, χαμηλών τόνων και που πρωτίστως βάζει ως προτεραιότητα την διασκέδαση του κοινού του, των «φίλων» του όπως τους χαρακτηρίζει. Αν είχε ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, που καταλαβαίνω την αγανάκτηση τους, σκεφτείτε τι ευθύνη έχει απέναντι σε όλους τους άλλους που ήρθαν για να τον ακούσουν. Δεν πιστεύω ούτε μια στιγμή πως είχε κάτι προσωπικό με την ΕΛΜΕ της περιοχής ή τους εκπαιδευτικούς. Απλά προτίμησε να αφήσει τον κόσμο να συγκεντρωθεί (γιατί η μουσική συναυλία το απαιτεί αυτό), να τραγουδήσει, να χαμογελάσει, να χορέψει. Και ναι, ο κόσμος το έχει αυτό το δικαίωμα.

Έχει το δικαίωμα να ξεφύγει, να ακούσει κάπου μουσική, να μην ασχοληθεί για δύο ώρες που κρατάει αυτή η ρημάδα η συναυλία, με οτιδήποτε πολιτικό ή κοινωνικό εκεί έξω. Δεν είναι υπεκφυγή, ούτε είναι κανείς φυγόπονος. Έχει απλά δικαίωμα. Και το δικαίωμα πηγάζει από το να σεβόμαστε τις επιθυμίες κάποιων ανθρώπων. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι απίστευτη μικρότητα το να βγαίνουν κάποιοι αυτή τη στιγμή και να λένε στα social media ότι «ο Μάλαμας μας απογοήτευσε», «ο Μάλαμας δεν δίνει δεκάρα».

Ξεχνούν ότι η διαμαρτυρία, ο προβληματισμός, η αντίδραση , δεν εικονίζονται μόνο πάνω σε φυλλάδια, πανό και φωνές. Εκφράζονται μέσα από την μουσική, με τον πιο όμορφο, ευγενή και αξιοπρεπέστατο τρόπο.

Χωρίς να θίγονται προσωπικότητες, χωρίς να υπάρχουν χαρακτηρισμοί , χωρίς να κρίνουμε με άσχημο τρόπο έναν υπέροχο άνθρωπο, που θέλησε να προστατέψει τον κόσμο του και να βάλει πάνω από όλα την αγάπη για την μουσική.

Μήπως κάνουν «πουλάκια» τα μάτια μας;