Ποιος θέλει την αξιολόγηση;

“Επαναλαμβάνω ότι είμαστε κατά των οριζόντιων περικοπών, με την προϋπόθεσηνα προχωρήσει η αξιολόγηση στους ΟΤΑ”. Αυτή ήταν η απάντηση του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη όσον αφορά στην πιθανότητα να τεθούν σε διαθεσιμότητα 700 εργαζόμενοι στα δημοτικά ραδιόφωνα, ελιδη – πληροφορία που είδε το φως της δημοσιότητας χθες. Οι καλές προθέσεις ασφαλώς αναγνωρίζονται σε όλους.

Γράφει η Τάνια Γεωργιοπούλου

Όμως θα διακινδυνεύσω μια πρόβλαψη. Σε δύο, σε τρεις μήνες, όταν με το ποστόλι στον κρόταφο

θα αναζητούμε δεξαμενές άντλησης υπαλλήλων για να συμπληρωθεί το νούμερο των 12.500 εργαζομένων στο Δημόσιο που πρέπει να βγουν σε διαθεσιμότητα, οι οριζόντιες περικοπές θα γίνουν και πάλι αναγκαιότητα. Γιατί βέβαι κανένας δεν τις θέλει, αλλά ταυτόχρονα κανένας δεν κάνει τίποτα για να τις αποτρέψει. Δήμαρχοι και υπουργός απλώς δημιουργούν κλίμα ώστε όταν έρθςι το “κακό” να το χρεωθεί ο άλλος.

Σωστά, ο κ. Μιχελάκης λέει ότι οι μεταβολές στο προσωπικό των δήμων θα πρέπει να γίνουν με ορθολογικά κριτήρια ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης των δομών του προσωπικού των δήμων. Για παράδειγμα, είναι λογικό όταν ένας δήμος έχει 100 μηχανικούς να θεωρηθεί ότι έχει πλεονάζων προσωπικό, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμεύσει και να χρησιμοποιηθεί από άλλο δήμο. Από την άλλη, και οι δήμαρχοιέχουν συμφωνήσει πολλάκις δημοσίως στην αξιολόγηση. “Θα δούμε πού υπάρχουν ελλέψεις και που πλεονάζει προσωπικό για να εξορθολογιστεί η λειτουργία των δήμων μέσω της ενδοδημοτικής και διαδημοτικής κινητικότητας¨, λένε.

Όμως σε αυτή τη χώρα δυστυχώς το πολιτικό μας σύστημα προτιμά ακόμα να αναβάλλει αντί να αντιμετωίζει, να μιλάει αντι να πράττει, να πολιτικολογεί αντί να ασκεί πολιτική. Ο κ. Μιχελάκης μάλλον γνωρίζει ότο μόνο τέσσερις σήμοι έως σήμερα έχουν δώσει στοιχεία αυτοαξιολόγησης και όλοι αποφαίνονται ότι έχουν ελλείψεις προσωπικού. Με βάση αυτά τα δεδομένα, αυτοαξιολόγηση δεν μπορεί να αποδώσει ιδιαίτερα πρακτικά αποτελέσματα. Οι ίδιοι οι δήμοι από την άλλη, γνωρίζοντας καλά την τέχνη της αδράνειας, λένε δημοσίως “ναι στην αξιολόγηση”, αλλά με όσα δεν κάνουν, στην πράξη ακυρώνουν τη διαδικασία.

Πρακτικά, η προϋπόθεση που έθεσε ο υπουργός για να μη γίνουν άλλες οριζόντιες περικοπέςείναι δύσκολο να ισχύσει... Και σε αυτό θα έχουν βάλει το χέρι τους οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που για να μην δυσσαρεστήσουν τώρα τους ψηφοφόρους τους – ενόψει εκλογών, μάλισταοι δύσκολες αποφάσεις γίνονται αδύνατες – θυσιάζουν την πιθανότητααπό το κράτος να προκύψει και κάτι καλό, μια καλύτερη, δηλαδή, αυτοδιοίκηση.Ο κ. Μιχελάκης επίσης πιθανώς γνωρίζει ότι το υπουργείο Εσωτερικώνείναι υποχρεωμένολόγω μνημονιακών υποχρεώσεων να προχωρήσει στην αξιολόγηση του προσωπικού των δήμων με ή χωρίς τη βοήθεια των τοπικών αρχόντων. Αλλά προτιμά να μην ταράξει τα νερά αυτή τη στιγμή, να μη γίνει άγγελος κακών πριν να είναι απολύτως υποχρεωμένος από τις συνθήκες να το κάνει. Και τότε, παρουσιάζοντας το δύσκολο αλλά ενδεχομένως χρήσιμο ως αναπόφευκτο, ως έξωθεν απαίτηση, θα αποποιηθεί την ευθύνη. Αν όμως η αξιολόγηση γινόταν με νηφαλιότητα και χωρίς να υπολογίζουν οι εμπλεκόμενοι το πολιτικό κόστος, ίσως τελικά και το πολιτικό κόστος να ήταν μικρότερο και θα προέκυπτε και κάποιο όφελος.

Το διαβάσαμε στην Καθημερινή