Η Σκα Κέλερ στο KoolNews.gr: Στο προσφυγικό υπάρχουν…δύο Ε.Ε.

Γνωστή σε πανευρωπαϊκό επίπεδο έγινε το 2014, όταν και ήταν η επιλογή των Πρασίνων για την προεδρία της Κομισιόν. Η Γερμανίδα Σκα Κέλερ μπορεί μεν να μην εξελέγη και να παραμένει απλώς ευρωβουλευτής των Πρασίνων, πλην όμως εξακολουθεί να δραστηριοποιείται έντονα στα κεντρικά ζητήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής Με αφορμή την επίσκεψή της στην Ελλάδα, στην Αθήνα και στην Ειδομένη, η κ. Κέλερ μιλά στο KoolNews.gr για

τις μεγάλες προσκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη με το προσφυγικό, για τη συμφωνία με την Τουρκία, για την απροθυμία πολλών κρατών-μελών να πάρουν έστω και έναν πρόσφυγα, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική της λιτότητας και για την άνοδο της ξενοφοβικής Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία «σάρωσε» στις τοπικές εκλογές σε τρία κρατίδια, σε μια κρίσιμη συγκυρία ενόψει και των γερμανικών εκλογών του 2017

Συνέντευξη στον Γιώργο Ευγενίδη

-Ερ: Επιστρέψατε μόλις από την Ειδομένη (σ.σ. βρέθηκε εκεί την Κυριακή). Τι είδατε εκεί και ποιες είναι οι σκέψεις σας σήμερα;

Απ: Είναι τρομακτικό αυτό που συμβαίνει εκεί, γιατί απλά είναι ένας πολύ μεγάλος καταυλισμός με σκηνές. Οι άνθρωποι βρίσκονται ακριβώς στα σύνορα, 12.000 άνθρωποι και οι συνθήκες είναι αφόρητες. Την Κυριακή είχε εξαιρετικό καιρό και ήλιο και μόνο να φανταστεί μπορεί κανείς πώς θα είναι η κατάσταση, όταν βρέχει, όπως συνέβη τις προηγούμενες μέρες, αλλά είναι αδιανόητο πώς αυτό συμβαίνει στο μέσον της Ευρώπης. Πώς έχουν κλείσει τα σύνορα, πώς αυτοί οι άνθρωποι δεν τυγχάνουν καμίας προστασίας, ιδιαίτερα όταν πολλοί από αυτούς έχουν οικογένειες σε διάφορα σημεία της Ευρώπης. Πρέπει η Ευρώπη να νοιαστεί για τους πρόσφυγες, δεν μπορεί να είμαστε μια μεγάλη Ένωση 500 εκατομμυρίων πολιτών και, αν έρχονται κάθε χρόνο ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, να φωνάζουμε «Βοήθεια! Είμαστε στα όριά μας». Είμαστε στα όριά μας, όταν άλλες χώρες, όπως ο Λίβανος, οι οποίες είναι πολύ μικρότερες και με πολλά προβλήματα έχουν πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες; Χαρακτηριστική περίπτωση ο Λίβανος που έχει μόλις 4 εκατομμύρια κατοίκους!

-Ερ: Έχουμε πλέον μια συμφωνία με την Τουρκία. Πώς την αποτιμάτε και εκτιμάτε πως συνδράμει, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των προσφύγων; Πιστεύετε πως η συμφωνία θα λειτουργήσει;

Απ: Έχω τις αμφιβολίες μου. Από τη μία, είναι σωστό να υποστηρίξουμε την Τουρκία για να αναλάβει πρόσφυγες, να τους παράσχει καταφύγιο και περίθαλψη. Είναι σωστό πως γι’ αυτό πρέπει να δοθεί οικονομική βοήθεια στην Τουρκία. Αυτό που βρίσκω όμως δύσκολο είναι το εξής: όταν έρχονται πρόσφυγες εδώ (σ.σ. στην Ελλάδα), πρέπει να εξεταστεί, αν πρέπει να σταλούν ή όχι πίσω στην Τουρκία. Δεν είμαι σίγουρη, αν η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα γι’ αυτούς. Και τι θα συμβεί με αυτούς τους ανθρώπου; Η Κομισιόν μόλις ανακοίνωσε πως για τους πρόσφυγες που έρχονται μετά τις 20/3 δεν θα είναι δυνατή η διαδικασία του relocation. Βέβαια, δεν υπάρχει σχετικό deadline στην απόφαση του Συμβουλίου, είναι κάτι που ανακοίνωσε μόνη της η Κομισιόν και θα σήμαινε πως, όσοι δεν μπορούν να σταλούν πίσω στην Τουρκία, θα μείνουν στην Ελλάδα. Πλην όμως, αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να έχουν οικογένειες αλλού. Θα πρέπει να δημιουργηθούν νόμιμες μεταναστευτικές οδοί, ώστε να μην αναγκάζονται οι άνθρωποι να καταφύγουν στους διακινητές. Και η διαδικασία του resettlement είναι ένα πραγματικό εργαλείο, αλλά, αν περιορίζεται σε 72.000 ανθρώπους, την ώρα που βρίσκονται 2 εκατομμύρια στην Τουρκία, τότε δεν σημαίνει τίποτα!

Ερ: Έχετε και αμφιβολίες για το αν αυτή η συμφωνία με την Τουρκία μπορεί να προσκρούσει σε νομικά κωλύματα;

Απ: Σε κάθε περίπτωση. Κάθε αίτηση ασύλου θα πρέπει να εξεταστεί ατομικά, θα πρέπει να εξεταστεί, αν η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα για το κάθε άτομο. Εκτιμώ πως θα οδηγήσει στο να μην στέλνονται πολλά άτομα πίσω στην Τουρκία, μιας και η Τουρκία δεν παρέχει την κατάλληλη προστασία. Η Τουρκία δεν είναι ασφαλές κράτος, μιας και προσφέρει περιορισμένη προστασία μόνο σε Σύρους πολίτες και αυτή η προστασία δεν συγκρίνεται με τη Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες. Για άλλους πρόσφυγες η Τουρκία δεν παρέχει καμία προστασία, όμως σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, οι άνθρωποι που δεν μπορούν να βρουν προστασία στην Τουρκία, δεν μπορούν να σταλούν πίσω.

-Ερ: Πιστεύετε πως η ΕΕ, από την αρχή της κρίσης το καλοκαίρι, έπραξε και αντέδρασε με τον σωστό τρόπο ή δεν ήταν επαρκής η αντίδρασή της;

Απ: Θα ήθελα να κάνω έναν διαχωρισμό μεταξύ της ΕΕ και της ΕΕ. Η Κομισιόν έχει καταθέσει προτάσεις, τις οποίες δεν βρίσκω απαραίτητα σωστές, αλλά κατέθεσε προτάσεις. Υπάρχει όμως και ένας μεγάλος αριθμός κρατών, τα οποία διστάζουν, ακόμα και να πάρουν έναν πρόσφυγα. Και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Δεν είμαι της άποψης πως οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεν δρουν-μπορεί να δρουν με καθυστέρηση-, αλλά το βασικό πρόβλημα είναι η απουσία πολιτικής βούλησης σε πολλά κράτη-μέλη να πάρουν έστω και λίγους πρόσφυγες.

-Ερ: Αυτή είναι μια δεοντολογική παρατήρηση, το δέχομαι. Πλην όμως, μπορεί να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα.

Απ: Πράγματι, αυτή είναι το μεγάλο ερώτημα. Πρέπει να το υπερβούμε. Είμαστε η Ευρωπαίκή Ένωση, επειδή είπαμε πως μπορούμε να λύνουμε τα προβλήματα καλύτερα μαζί παρά κατά μόνας. Εκτιμώ πως ισχύει ακόμα και αυτό αποδεικνύεται στην προσφυγική κρίση: όταν ένα κράτος αφήνεται μόνο του, αυτό είναι ανόητο, αλλά όταν όλοι δρουν μαζί, τότε έχει αποτέλεσμα. Και γι’ αυτό το λόγο εκτιμώ πως δεν μπορούμε να λέμε πως υπάρχουν κοινοί κανόνες π.χ. όταν μιλάμε για αγροτικές επιχορηγήσεις, αλλά αυτό δεν ισχύει στο προσφυγικό. Και Χρειαζόμαστε την πολιτική βούληση να ξεκαθαρίσουμε πως δεν πρόκειται για…δωρεάν γεύμα, πρέπει να παίρνουμε και να δίνουμε αλληλεγγύη. Και πρέπει να υπάρχουν συνέπειες, όταν αυτό δεν συμβαίνει.

-Ερ: Η Καγκελάριος Μέρκελ έδρασε σωστά ή καθυστέρησε πολύ να λάβει αποφάσεις;

Απ: Νομίζω πως ήταν σωστό να πάρουμε τους πρόσφυγες που βρίσκονταν στα σύνορα της Ουγγαρίας. Αυτό είναι και απολύτως συμβατό με το ευρωπαϊκό δίκαιο (σ.σ. αναφέρεται σε πρόβλεψη της Συνθήκης του Δουβλίνου). Αλλά ήταν λάθος, όταν έκλεισαν τα σύνορα και δεν ακούστηκε κάτι από το Βερολίνο. Δεν είναι μεν ευθύνη της Μέρκελ πως έκλεισαν τα σύνορα η Αυστρία και άλλες χώρες, αλλά δεν ακούστηκε κάτι από το Βερολίνο και τώρα νομίζω πως μεμονωμένα κράτη ή ακόμα και σε μικρότερες συμμαχίες πρέπει να κάνουν κάτι, ένα είδος συμμαχίας των προθύμων. Για παράδειγμα, να πάρουν πρόσφυγες ή η Γερμανία ή η συμμαχία των προθύμων θα μπορούσαν να επενδύσουν χρήματα στα κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων και σε άλλες δομές (σ.σ. και σε χώρες εκτός Ε.Ε). Αυτό θα μείωνε και την πίεση, μιας και πολλοί πρόσφυγες ήρθαν στην Ευρώπη, επειδή π.χ. στα κέντρα φιλοξενίας στον Λίβανο δεν υπήρχαν χρήματα για σίτιση.

-Ερ: Σε μια ερώτηση για τα εσωτερικά της Ελλάδας, έχουμε πλέον εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Εσείς ήρθατε και στην προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο. Εκτιμάτε πως χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για να νικηθεί η λιτότητα, με δεδομένο πως ο ΣΥΡΙΖΑ συνθηκολόγησε;

Απ: Δεν το πιστεύω. Η Ελλάδα απλά ήταν πολύ μόνη της στην αρχή. Και είναι εξαιρετικά σημαντικό, κάπου να ξεκινά κανείς, αλλά είναι σαφές πως χρειάζεται συμμάχους. Σε άλλες χώρες υπάρχει πλέον εναντίωση σε αυτή την πολιτική της λιτότητας, όπως π.χ. στην Πορτογαλία. Εκεί υπήρξε αλλαγή κυβέρνηση, αν και πρόκειται για ένα δύσκολο μοντέλο ανοχής, αλλά τα πράγματα λειτουργούν. Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα πολιτών πλέον που λέει «Όχι, χρειαζόμαστε μια άλλη πολιτική». Και στην Ισπανία μπορεί να το δει κανείς αυτό, πως υπάρχει δηλαδή μια σαφής άνοδος των κομμάτων που έχουν ταχθεί εναντίον της λιτότητας. Νομίζω πως γίνεται σε όλο και περισσότερους ανθρώπους σαφές πως δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα το να…κάνουμε οικονομία μέχρι θανάτου. Χρειαζόμαστε επενδύσεις, μόνο έτσι θα βγούμε από την κρίση. Εμείς, ως Πράσινοι, έχουμε προτείνει και το concept του «Πράσινου New Deal». Πώς συμπεριφέρεται κανείς, δηλαδή, με σεβασμό στο περιβάλλον, πώς δημιουργεί θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι βιώσιμες κλπ. Χρειαζόμαστε μακροπρόθεσμη μακροπρόθεσμη και διατηρήσιμη προστιθέμενη αξία για την κοινωνία και την οικονομία.

-Ερ: Κλείνω με μια ερώτηση για το νέο φαινόμενο της πολιτικής ζωής της Γερμανίας, την Εναλλακτική για τη Γερμανία: ένα φαινομενικά επικίνδυνο κόμμα, με διασυνδέσεις ακόμα και στο χώρο των νεοναζί. Πιστεύετε πως ένα τέτοιο κόμμα θα μπορούσε να γίνει Τρίτη δύναμη στις εκλογές του 2017 και ποιες είναι οι αιτίες για την άνοδό του;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες για την ενίσχυσή του. Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ των εκλογών στη Σαξονία και στη Βάδη-Βυρτεμβέργη, βέβαια, όπου είχαν καλή απόδοση μεν, αλλά δεν πήραν και 20%, όπως στη Σαξονία. Αλλά και η Σαξονία είναι μια ειδική περίπτωση, όπως και όλη η ανατολική Γερμανία. Πολλοί άνθρωποι εκεί αισθάνονται αποκομμένοι. Και αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα, στο οποίο μέχρι στιγμής δεν έχουμε βρει πειστικές απαντήσεις. Είναι μια πρόκληση να υπερβούμε την κοινωνική διαίρεση. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ελπίδα για το μέλλον. Και σε αυτή την περίπτωση μπορεί κανείς να αλλάξει πολλά με την κοινωνική και την οικονομική πολιτική. Και πλέον υπάρχει μια καινούργια πραγματικότητα. Έχουμε πολλούς πρόσφυγες, οι οποίοι έρχονται και πολλοί πολιτικοί ισχυρίζονται πως «βρισκόμαστε στα όρια των αντοχών μας και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε», ενώ την ίδια ώρα στους δήμους και στις κοινότητες υπάρχει μια άλλη κατάσταση, όπου οι άνθρωποι παραδέχονται πως δεν έχουν φτάσει στα όριά τους. Όντας και υπεύθυνη των Πρασίνων για τη Σαξονία, ταξίδεψα πολύ σε πολλές ανατολικογερμανικές κοινότητες και δήμους και οι άνθρωποι λένε πως δεν έχουν φτάσει στα όριά τους. Αλλά αντιλαμβάνονται, ότι μπορούμε με κάποιον τρόπο να τα καταφέρουμε. Και το ίδιο λέγεται και από τον Χόρστ Ζεεχοφερ και και από πολλούς πολιτικούς του CDU, ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εναντιώθηκαν στη Μέρκελ και στην ανθρωπιστική προσφυγική πολιτική και έχασαν. Ο Γκίντο Βόλφ και η Γιούλια Κλόκνερ (υποψήφιοι του CDU στη Βάδη-Βυρτεμβέρη και στη Ρηνανία-Παλατινάτο) έχασαν και κέρδισαν ο Κρέτσμαν και η Ντράιερ (οι απερχόμενοι πρωθυπουργοί). Για παράδειγμα, στη Βάδη-Βυρτεμβέργη κερδίσαμε πολλούς ψηφοφόρους από τους Χριστιανοδημοκράτες (Ο κ. Kretschmann ανήκει στους Πράσινους) και ο δεύτερος λόγος για τον οποίο αυτό έγινε ήταν η πολιτική στο προσφυγικό. Ήρθαν σ’ εμάς, γιατί εμείς, κατά την άποψή τους, αντιπροσωπεύαμε καλύτερα την πολιτική της Μέρκελ σε σχέση με τον Γκίντο Βόλφ. Για να το πούμε χονδρικά, βλέπει κανείς πως υποψήφιοι που ήταν απέναντι στην ακολουθούμενη προσφυγική πολιτική, έχασαν. Αυτό δείχνει κάτι, ότι δεν ήταν ένα εκλογικό αποτέλεσμα εναντίον της ανοιχτής προσφυγικής πολιτικής, αλλά το αντίθετο. Αυτό σημαίνει πως η σαφής στάση ανταμείβεται.

The post Η Σκα Κέλερ στο KoolNews.gr: Στο προσφυγικό υπάρχουν…δύο Ε.Ε. appeared first on KoolNews.