«Iστορίες του Ουρητηρίου»: Ανατρεπτικά διηγήματα που σοκάρουν από τον νέο συγγραφέα Αντώνη Τζήμα

Μια παροιμία λέει πως το μέρος που ακόμη και ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του είναι η τουαλέτα. Εκεί αναμφισβήτητα όλοι οι άνθρωποι έχουν λίγες στιγμές απόλυτης ιδιωτικότητας , τις οποίες δεν θέλουν να μοιραστούν με κανέναν.

Στις μύχιες σκέψεις που κάνουν οι ήρωές του αυτές τις προσωπικές στιγμές μας μυεί ο Αντώνης Τζήμας με τις «Ιστορίες του Ουρητηρίου» που ταράζουν, ανατρέπουν και ενίοτε σοκάρουν.

Ένας αντιήρωας προσπαθεί να νοηματοδοτήσει τον κόσμο μέσ’ από τις λέξεις. Από μακριά ακούγεται η μελαγχολική μελωδία ενός τσέλου.

Μια μυστηριώδης ασθένεια προσβάλλει

Ένας ζωγράφος ξεφεύγει από τα κοινωνικά συμβόλαια.

Ένα πεύκο με σύμπλεγμα κατωτερότητας και μια νεραντζιά που χαίρεται την άνοιξη.

Ο έρωτας, η φιλία, η μητρότητα, ο συμβολικός ευνουχισμός. Ήρωες που ζουν τη δική τους φαντασίωση, εκτός πραγματικότητας.

Oι «Iστορίες του Ουρητηρίου» (εκδόσεις Iωλκός, 2016) του Αντώνη Τζήμα θέλουν να διασκεδάσουν τον αναγνώστη μεταφέροντας μία γλυκόπικρη νότα της νίκης της ζωής εναντίον του θανάτου. Είναι ιστορίες που μπορούν να ξεπλυθούν απλά με ένα πάτημα στο καζανάκι.

Ο Αντώνης Τζήμας μιλάει στο koolnews.gr και την Ελένη Λαζάρου

Πως γεννήθηκε η ανάγκη σου να γράψεις ένα βιβλίο;

Από την «καρδιά της Μαργαρίτας» του Βασίλη Αλεξάκη. Τελειώνοντας το μυθιστόρημα ένοιωσα την επιθυμία να γράψω ένα βιβλίο. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία το να επινοήσεις μια ιστορία και να την βάλεις στο χαρτί. Βεβαία η ανάγκη της έκφρασης μέσω των λέξεων και της γραφής ήταν κάτι που ετοιμαζόταν χρόνια μέσα μου.

Ξεκίνησα από την εφηβεία να διαβάζω ποιητές όπως ο Καρυωτάκης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Καβάφης και έκανα και γω προσπάθειες να σκαρώσω ποιήματα και κάποια τσαλακωμένα δοκίμια.

Μεγαλώνοντας όμως άρχισε να μου τραβά την προσοχή η πεζογραφία με την ποίηση να παραμένει πάντα στο προσκήνιο. Αμερικανοί πεζογράφοι όπως ο Μπουκόφσκι, ο Χέμινγουεϊ, ο Κάρβερ, ο Πόε, ο Καπότε αλλά και Ευρωπαίοι όπως ο Προυστ, ο Σαρτρ, ο Κούντερα, ο Καμύ, ο Ντοστογιέφσκι, ο Κάφκα κι άλλοι πολλοί με μετέφεραν στον μαγικό κόσμο των ιστοριών τους. Η φαντασία υπήρχε μέσα μου και η τεχνική ερχόταν διαβάζοντας. Μέχρι που κάποια στιγμή κλείνοντας την καρδιά της Μαργαρίτας θέλησα να γράψω ένα ολοκληρωμένο έργο.

Γράφεις με σκοπό -κατά βάση- να διασκεδάζεις τον αναγνώστη. Πόσο εύκολο είναι αυτό δεδομένων των πολλών κρουσμάτων κατάθλιψης που συναντώνται πλέον στην κοινωνία λόγω της οικονομικής / κοινωνικής κρίσης;

Γράφω με τον σκοπό που πιστεύω εγώ ότι έχει συνολικά η τέχνη. Να διασκεδάζει το κοινό αλλά και να το κάνει να σκεφτεί. Να το κάνει να βιώνει εμπειρίες. Να το μεταφέρει σε άλλες ζωές και ίσως άλλους τόπους. Πραγματικούς ή φανταστικούς. Προσπαθώ να κάνω τον αναγνώστη μέσα από το κείμενο να ζήσει μια εμπειρία. Αλλά όχι μονό. Να κάνει και ένα βήμα παραπέρα. Να προβληματιστεί ενδεχομένως πάνω σε ένα κοινωνικό ή προσωπικό θέμα. Κάθε διήγημα μεταφέρει μέσα από μια ιστορία ενδιαφέρουσα στον αναγνώστη έναν προβληματισμό χωρίς να φαίνεται πουθενά η άποψη του συγγραφέα για το συγκεκριμένο θέμα. Η εξερεύνηση της σεξουαλικότητας, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, η βία, ο έρωτας, το κόμπλεξ κατωτερότητας και πολλά ακόμα είναι τα θέματα με τα οποία συνδιαλέγομαι και κατ’ επέκταση και ο αναγνώστης.

Αν και μιλάμε για συλλογή διηγημάτων, που σημαίνει αυτοτελείς ιστορίες, ο αναγνώστης διαβάζοντας τα με την σειρά στο τέλος θα ανταμειφτεί πραγματικά με ένα δυνατό ήλιο. Ίσως χρειαστεί να πέσει μέσα σε μια αρένα που θα πολεμήσει τους δαίμονες του αλλά στο τέλος της συλλογής τον περιμένει μια αισιόδοξη ιστορία που θα τον κάνει να χαμογελάσει και να σκεφτεί ότι ακόμα και όταν όλα είναι σκοτεινά πάντα θα υπάρχει μια αχτίδα φωτός.

Η νέα σειρά διηγημάτων σου λέγεται «Ιστορίες του ουρητηρίου». Γιατί αυτός ο τίτλος; Να φανταστούμε ότι στην τουαλέτα η περισυλλογή μας βοηθά αποφασίσουμε / κατασταλάξουμε για κάθε λογής διλήμματα μας;

Ο Λακάν έλεγε ότι το αποχετευτικό σύστημα είναι η ένδειξη του επιπέδου του πολιτισμού ενός λαού. Ο τίτλος αυτός επιλέχτηκε για πολλούς λογούς. Πρώτα από όλα επειδή τα διηγήματα τα θεωρώ αρκετά «βαριά» ήθελα έναν τίτλο που να ισορροπεί τα πράγματα. Επίσης λόγω της σκοτεινιάς και των δυστυχιών που περνάνε οι ήρωες, οι δύσκολες καταστάσεις που βιώνουν, οι ψευδαισθήσεις τους, ήρωες που φτάνουν κοντά στην καταστροφή, ο τίτλος επιλέχτηκε για να πει στον αναγνώστη ότι όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα μπροστά στο δώρο του να ζούμε είναι ιστορίες του ουρητηρίου. Ιστορίες που αν ακόμα και εμείς οι ίδιοι τις βιώνουμε μπορούν να ξεπλυθούν με ένα πάτημα στο καζανάκι.

Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσής σου;

Η πηγή της έμπνευσης μου μπορεί να έρθει από πολλά πράγματα. Ένα διήγημα το εμπνεύστηκα από μια ταινία του Αγγελόπουλου. Σε ένα άλλο από έναν διάλογο που είχα με έναν φίλο μου. Άλλες φορές έχω ακούσει μια ιστορία και την έχω μορφοποιήσει. Σε ένα άλλο διήγημα ήθελα παρά την πρωτοπροσωπη αφήγηση να αφηγηθώ σαν γυναίκα, να προσπαθήσω να αισθανθώ σαν μια γυναίκα. Άλλες φορές η έμπνευση έρχεται από μια λέξη. Άλλες από ένα τραγούδι, ένα ποίημα, έναν πίνακα ή το πρόσωπο της γυναίκας που είμαι ερωτευμένος.

Πόσο σε επηρεάζει η περιρρέουσα αρνητική ατμόσφαιρα κατά τη συγγραφή;

Κανένα διήγημα δεν αναφέρεται στην κρίση και στην βαριά οικονομική κατάσταση που βιώνει η κοινωνία και η χώρα σήμερα. Και πιστεύω ότι αυτό έγινε όχι μονό για τον αναγνώστη αλλά και για μένα τον ίδιο. Μέσα από την γραφή μεταφέρω κι εμένα και τον αναγνώστη μακριά από την κατάσταση που ζούμε.

Θα μπορούσαν να οπτικοποιηθούν οι ιστορίες σου; Αν ναι, θα προτιμούσες να τις δεις να ζωντανεύουν στο θέατρο, τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση;

Ναι. Νομίζω ότι αρκετές από τις ιστορίες θα μπορούσαν να οπτικοποιηθούν λόγω της πλοκής και της δράσης τους. Κάποιες θα ταίριαζαν καλύτερα στο θέατρο. Άλλες στον κινηματόγραφο ή στην τηλεόραση.

Τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Θα συνεχίσω τις παρουσιάσεις για την συλλογή. Ήδη έχω ολοκληρώσει το πρώτο μου μυθιστόρημα και είναι υπό αξιολόγηση. Επίσης υπάρχει ένα μυθιστόρημα μου το οποίο βρίσκεται στο στάδιο της επιμέλειας και τώρα γράφω μια νουβέλα.

* Ο Αντώνης Τζήμας είναι τριάντα τριών χρονών και του αρέσει να σκαρώνει διηγήματα. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως προπονητής ιππασίας.

The post «Iστορίες του Ουρητηρίου»: Ανατρεπτικά διηγήματα που σοκάρουν από τον νέο συγγραφέα Αντώνη Τζήμα appeared first on KoolNews.