Μεγάλη Χίμαιρα: η παράσταση που πρέπει να κάνετε δώρο στον εαυτό σας

Μια δυνατή και μεστή αίσθηση ευχαρίστησης, αναμεμειγμένη με συγκίνηση και δέος μπροστά στον απόλυτο συνδυασμό της θεατρικής μαγείας και του συγγραφικού μεγαλείου του Καραγάτση. Αυτό είναι το συναίσθημα που ένιωσα φεύγοντας από μια εκ των καλύτερων φετινών παραστάσεων και θα την δουλεύω μέσα μου για μέρες.

Η Μαρίνα, φεύγει από την πατρίδα της τη Γαλλία, όταν ερωτεύεται τον εφοπλιστή Ρεΐζη. Τον ακολουθεί στη Σύρο γοητευμένη από τον ίδιο και το ελληνικό πνεύμα. Εκεί, η Μαρίνα θα γνωρίσει την οικογένειά του, θα γίνει

μητέρα, θα εντρυφήσει περισσότερο στην ελληνική γραμματεία και θα ενταχθεί σε ένα ερωτικό τρίγωνο, ανασύροντας σχεδόν νομοτελειακά τραύματα του παρελθόντος και τοποθετώντας τον εαυτό της ενώπιον της δικιάς της χίμαιρας.

Ο Δημήτρης Τάρλοου πήρε στα χέρια του ένα έργο και το έκανε μαγεία, ντελικάτο όνειρο, ικανό να θρέψει τα μάτια, το μυαλό & την ψυχή των θεατών. Δημιούργησε ένα κινηματογραφικό και θεατρικό κράμα που γεφύρωνε με μαεστρία το κλασικό έργο του Καραγάτση και τη θεατρική διασκευή του Στρατή Πασχάλη. Η Αλεξάνδρα Αϊδίνη ήταν η πλέον ιδανική Μαρίνα, εύθραυστη μα παράλληλα κραταιή, μοιραία και αυτοκαταστροφική, μια ηρωίδα σαγηνευτική και μόνη, μέσα από μια ερμηνεία μοναδική που σε παρασύρει στη άψογη ψυχογραφική της δίνη.

Υ.γ. Το θέατρο ήταν κατάμεστο και τα εισιτήρια ομολογουμένως δυσεύρετα μα αξίζει τον κόπο της προσπάθειας.