Politico: Γιατί δεν θα υπάρξει ποτέ κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία -Το παράδειγμα του Βόρειου Πολέμου

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν επιδιώκει έναν πόλεμο χωρίς τέλος και όχι μια εκεχειρία, σύμφωνα με το Politico.

Αυτό υποδηλώνουν τόσο οι πράξεις του όσο και οι συνεργάτες του, όπως ο Βλαντίμιρ Μεντίνσκι, πρώην υπουργός Πολιτισμού της Ρωσίας και διαπραγματευτής στις συνομιλίες με την Ουκρανία, υποστηρίζει το διεθνές μέσο ενημέρωσης, ερμηνεύοντας τις κινήσεις του Ρώσου προέδρου.

«Ο Πούτιν θέλει να γίνει ο νέος Πέτρος ο Μέγας»

Το πρόσωπο πίσω από τις συνομιλίες, ο Βλαντίμιρ Μεντίνσκι, γνωστός για τη φιλοσταλινική του ρητορική και την αναθεώρηση της ρωσικής Iστορίας, δεν έκρυψε τις

προθέσεις του, σύμφωνα με το δημοσίευμα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, μάλιστα, επικαλέστηκε τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο του 18ου αιώνα προκειμένου να δείξει ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να πολεμήσει για όσο χρειαστεί. Η σύγκρουση ανάμεσα στην τότε τσαρική Ρωσία και στη Σουηδία για την κυριαρχία στην περιοχή της Βαλτικής διήρκεσε 21 χρόνια και κατέληξε σε ήττα της Σουηδίας.

Ο Πούτιν βλέπει τον εαυτό του ως τον νέο Πέτρο τον Μέγα. Έχει μάλιστα ένα χάλκινο άγαλμά του στην αίθουσα συνεδριάσεων του υπουργικού συμβουλίου, επισημαίνεται χαρακτηριστικά.

Επίσης, είναι πολύ πιθανό να πιστεύει ότι δεν είναι μόνο ο παρατεταμένος πόλεμος που θα του αποφέρει τα επιθυμητά στρατιωτικά και πολιτικά αποτελέσματα στην Ουκρανία, αλλά και οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις που θα φθείρουν την όρεξη του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, για μια ειρηνευτική συμφωνία.

Πίσω από τη ρητορική της Μόσχας βρίσκεται μια στρατηγική καθυστέρησης. Το Κρεμλίνο συμμετέχει σε διαπραγματεύσεις όχι για να επιτευχθεί λύση, αλλά για να εξαντλήσει την άλλη πλευρά και να κερδίσει χρόνο, ενώ η Δύση αναζητεί διπλωματικές διεξόδους. Στόχος της Μόσχας δεν είναι η ειρήνη, αλλά η επιβολή συνθηκών που θα τερματίσουν την ανεξαρτησία της Ουκρανίας: εγγυήσεις μη ένταξης στο ΝΑΤΟ, ουδετερότητα, περιορισμός στον εξοπλισμό, αναγνώριση ρωσικού ελέγχου στην Κριμαία και σε τέσσερις ανατολικές επαρχίες που έχει εν μέρει καταλάβει η Μόσχα.

Οι κόκκινες γραμμές της Μόσχας δεν έχουν αλλάξει

Από την άλλη, ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι μπορεί να «τελειώσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες», φαίνεται τώρα να συνειδητοποιεί ότι το σενάριο ενός γρήγορου τερματισμού του πολέμου είναι πλέον μια απατηλή ελπίδα. Μετά από μια δίωρη τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν χωρίς αποτέλεσμα, ο Τραμπ απέφυγε τα μεγάλα λόγια. Πρότεινε ότι μόνο η Ουκρανία και η Ρωσία μπορούν να βρουν λύση, ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από τη διαδικασία διαμεσολάβησης: «Αυτή ήταν μια ευρωπαϊκή υπόθεση. Και έπρεπε να παραμείνει τέτοια», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός πρόεδρος.

Και ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς κινήθηκε στην ίδια γραμμή, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν, αλλά αν δεν υπάρξει πρόοδος, «θα αποχωρήσουν». Αυτή η στάση δίνει στην Ρωσία την ευκαιρία να παίζει με τον χρόνο με ελάχιστο κόστος.

Ωστόσο η γερμανική πλευρά, μέσω του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους, στηλιτεύει τη ρωσική τακτική

Η στρατηγική της Μόσχας είναι σαφής. Δεν θα δεχθεί κατάπαυση πυρός χωρίς σημαντικές παραχωρήσεις που θα αφοπλίσουν ουσιαστικά την Ουκρανία και όπως επισήμανε ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, Μπόρις Πιστόριους, ο Πούτιν και το Κρεμλίνο μπορούν να λένε πολλά αλλά από πράξεις δεν προσφέρουν τίποτα σε μια προοπτική ειρήνευσης.

Οι κόκκινες γραμμές της Μόσχας δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο από τότε που ο Πούτιν ξεκίνησε την πλήρους κλίμακας εισβολή.

Το Κίεβο με την πλάτη στον τοίχο

Ο πόλεμος και η ελπίδα για εκεχειρία σκοντάφτει όμως και στο Κίεβο. Μια ειρηνευτική πρόταση που θα ενσωματώνει τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του Πούτιν θα προκαλούσε εσωτερική κρίση στο Κίεβο. Ο Ζελένσκι δεν θα μπορούσε να την υποστηρίξει χωρίς να χάσει τη στήριξη της Βουλής, του στρατού και του ουκρανικού λαού. Οι πολίτες, μετά από χρόνια θυσιών και καταστροφής, δύσκολα θα αποδέχονταν όρους που μοιάζουν με ήττα.

Η πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Μπρίτζετ Μπρινκ, συνόψισε το πρόβλημα με αιχμές στην Ουάσιγκτον: «Η πολιτική ήταν να ασκείται πίεση στο θύμα, την Ουκρανία, αντί στον επιτιθέμενο, τη Ρωσία». Όσο αυτή η λογική κυριαρχεί, η Μόσχα δεν έχει κανέναν λόγο να σταματήσει.

Ο πόλεμος συνεχίζεται όχι επειδή δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις, αλλά επειδή η μία πλευρά δεν έχει καμία πρόθεση να τις πάρει στα σοβαρά, καταλήγει το Politico.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr