Κυβέρνηση αυτοδυναμίας ή περιπέτειες ;

Του Παναγιώτη Κατσούλα

Πολύς λόγος γίνεται για το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών (όποτε και αν αυτές γίνουν). Δημοσκοπήσεις επί δημοσκοπήσεων, εφτακομματική μέχρι και εννιακομματική βουλή, άνοδος μικρών και  νέων πολιτικών σχηματισμών προερχόμενοι από τη μεγάλη και παμπάλαιη δεξαμενή των δυο κυβερνητικών κομμάτων επισυνάπτουν εν ολίγοις το πολιτικό κλίμα.

Ζουμί της όλης υπόθεσης η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος. Η Νέα Δημοκρατία

δείχνει να έρχεται πρώτο κόμμα με σχετική ευκολία από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ όμως σε όλες τις δημοσκοπήσεις η εκλογική της συσπείρωση δεν επαρκεί για να κυβερνήσει αυτοδύναμα.

Οι περιπτώσεις  κυβερνητικής συνεργασίας όπως έχουν ευδοκιμήσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως στη Γερμανία όμως στην Ελλάδα δεν συζητείται καν εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις όταν το κυβερνών κόμμα βρίσκεται με το πιστόλι στο κρόταφο επικαλούμενο λόγους εθνικής ανάγκης. Βέβαια και τα μικρότερα κόμματα αν και έχουν σχεδόν πάντα αντικυβερνητικό πολιτικό λόγο πολλές φορές δεν λένε όχι σε μετεκλογικές συνεργασίας μηδενός εξαιρουμένης( ούτε και της αριστεράς).

Ιστορικά οι συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις οδήγησαν στην κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας καθώς και στη συνακόλουθη οικονομική παράλυση του ελληνικού κράτους.

Στις εκλογές της  25 Σεπτεμβρίου 1932 κανένα κόμμα δεν κέρδισε την αυτοδυναμία. Κυβέρνηση σχημάτισε ο  Παναγής Τσαλδάρης από τις 3 Νοεμβρίου 1932 μέχρι τις 16 Ιανουαρίου 1933 οπότε και ανέλαβε ξανά ο  Ελευθέριος Βενιζέλος για να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές του Μαρτίου του 1933.

Στις εκλογές του Μαρτίου του 1933 ο Εθνικός Συνασπισμός των Βενιζέλου, Μυλωνά,  Καφαντάρη, Παπαναστασίου πήρε 46,32 % και 110 έδρες ενώ η Ηνωμένη Αντιπολίτευση των Τσαλδάρη,  Κονδύλη,  Μεταξά πήρε 46,19% και 136 έδρες. Την επομένη των εκλογών στις 6 Μαρτίου, εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα με πρωταγωνιστή τον Νικόλαο Πλαστήρα, που είχε σκοπό να εμποδίσει το Λαϊκό Κόμμα να σχηματίσει κυβέρνηση. Το κίνημα αυτό, το οποίο δε φαίνεται να προσπάθησε σοβαρά να το αποτρέψει ο Ελ. Βενιζέλος, απέτυχε και κατάφερε σοβαρότατο χτύπημα κατά της βενιζελικής παράταξης, της συνταγματικής νομιμότητας, του κοινοβουλευτικού θεσμού και της αβασίλευτης δημοκρατίας, για τη σωτηρία της οποίας επιχειρήθηκε. Μετά την αποτυχία του κινήματος, ο Πλαστήρας πρόλαβε να διαφύγει στο εξωτερικό.

Οι επόμενες εκλογές για την Ε΄ Εθνοσυνέλευση έγιναν στις 9 Ιουνίου 1935. Δεν συμμετείχε το Κόμμα Φιλελευθέρων και τα συνεργαζόμενα με αυτό  κόμματα.

Οι επόμενες εκλογές έγιναν στις 26 Ιανουαρίου 1936 από την κυβέρνηση του Δεμερτζή.  Τα κόμματα αδυνατούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση και έτσι η κυβέρνηση Δεμερτζή παρέμεινε. Μετά το θάνατό του στις 13 Απριλίου 1936, τη Πρωθυπουργία  ανέλαβε ο Ιωάννης Μεταξάς. Ο Ιωάννης Μεταξάς στις 4 Αυγούστου 1936 θα άρει άρθρα του Συντάγματος, επιβάλλοντας έτσι Δικτατορικό καθεστώς.

Εκλογές έγιναν ξανά μετά από 10 χρόνια το 1946 χωρίς τη συμμετοχή των κομμουνιστών αυτή τη φορά. Η περιπέτεια που δρομολογήθηκε με