Ζητούν επείγουσα συζήτηση στην Επ. Οικονομικών για τις ιδιωτικοποιήσεις οι συντεχνίες της ΑΗΚ

Επείγουσα και επί της ουσίας συζήτηση του θέματος των ιδιωτικοποιήσεων στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών ζητούν οι συντεχνίες των εργαζομένων στην ΑΗΚ, με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο και τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Ζητούν επίσης από τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων συνάντηση για ανάπτυξη των θέσεων τους.

Στην επιστολή τους, οι συντεχνίες ΕΠΟΠΑΗ, ΣΗΔΗΚΕΚ, ΣΕΠΑΗΚ και ΣΥΒΑΗΚ

αναφέρουν ότι ο Οδικός Χάρτης των Ιδιωτικοποιήσεων «συντάχθηκε ερήμην των Οργανισμών και των εργαζομένων και χωρίς κανένα διάλογο» και πως η όλη διαδικασία «δεν έγινε με διαφάνεια και σε κανένα στάδιο δεν επιτράπηκε να ακουστεί καμιά διαφορετική ή άλλη άποψη και δεν λήφθηκε καθόλου υπόψη η θέση των Κομμάτων».

Παράλληλα, οι συντεχνίες κάνουν λόγο για «μεγάλη μυστικοπάθεια» στην ετοιμασία νομοσχεδίου που αφορά τη μεταφορά των εξουσιών και αρμοδιοτήτων της Βουλής όσον αφορά την διαχείριση των οργανισμών κοινής ωφέλειας στο Υπουργικό Συμβούλιο με σκοπό την ανάθεση τους σε Μονάδα Αποκρατικοποιήσεων. Θεωρούν ότι στόχος του νομοσχεδίου είναι «να διαλυθεί ένας οργανισμός κοινής ωφέλειας, όπως η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, χωρίς σοβαρά επιχειρήματα και τεκμηρίωση, και χωρίς να ληφθεί υπόψη το συμφέρον του τόπου».

Ιδιαίτερα για την ΑΗΚ, υπογραμμίζουν ότι «χωρίς να υπάρχει η έγνοια για επιβίωση όλων των ζωτικών υπηρεσιών της, κατά το δοκούν και προκλητικά χαράσσεται ο διαμελισμός και κατακερματισμός της σε τέσσερις ξεχωριστές νομικές οντότητες ιδιωτικού δικαίου επιτυγχάνοντας έτσι εξουδετέρωση οποιουδήποτε ελέγχου και λογοδοσίας προς τη Βουλή».

Κατά τις συντεχνίες της ΑΗΚ δεν έχουν ληφθεί υπόψη έννοιες όπως «η συνταγματικότητα, η ασφάλεια του εφοδιασμού, η ασφάλεια του συστήματος, η ασφάλεια του κράτους, η υπευθυνότητα έναντι των επενδύσεων της ΑΗΚ και σίγουρα το καλό της οικονομίας και η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος». Αναφέρονται ακόμα σε «εύκολο ξεπούλημα, που σε τελική ανάλυση μεταξύ άλλων, θα οδηγήσει και στην εκμετάλλευση των καταναλωτών».

«Γιατί δεν έγινε σοβαρή προσπάθεια για εναλλακτική λύση; Γιατί η Τρόικα επιμένει, αν επιμένει, στην ιδιωτικοποίηση οργανισμών κοινής ωφελείας, τη στιγμή που το Κράτος βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση; Αυτή η στάση δεν οδηγεί στο ξεπούλημα κρατικών πόρων σε εξευτελιστικές τιμές με εθνικούς και κοινωνικούς κινδύνους;» είναι ερωτήματα που τίθενται από πλευράς των τεσσάρων συντεχνιών.

Επικαλούνται παράλληλα νομική γνωμάτευση βάσει της οποίας η μεταφορά της ΑΗΚ από το Δημόσιο Δίκαιο στο Ιδιωτικό, είναι αντισυνταγματική.

Οι συντεχνίες αναφέρουν ότι αναμένουν από τη Βουλή να μην εκχωρήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και υποχρεώσεις σε οποιαδήποτε επιτροπή ή μονάδα αποκρατικοποιήσεων.

Σημειώνουν ακόμα ότι θα διεκδικήσουν «με ανιδιοτέλεια και με κάθε νόμιμο τρόπο» τη στήριξη της ΑΗΚ.

Παραθέτοντας τα επιχειρήματά τους κατά της ιδιωτικοποίησης της ΑΗΚ, οι συντεχνίες αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι η αξία της ΑΗΚ βασισμένη σε ιστορική καταγραφή, ανέρχεται στα €2,1 δισ. και διερωτούνται ποια είναι η σκοπιμότητα να συμπεριληφθεί μαζί με άλλους Οργανισμούς και κρατική περιουσία και να προσφερθούν μαζί μειοδοτικά στο €1,4 δισ.

Επίσης επικαλούνται τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Εθνικής Οικονομίας, σύμφωνα με τα οποία «η αγορά ενέργειας στην Κύπρο είναι υπό διαμόρφωση και υπάρχει αρκετά μεγάλη αβεβαιότητα ως προς την τελική μορφή της αγοράς, το ρόλο της ΑΗΚ, τη διαθεσιμότητα φυσικού αερίου, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη σύνδεση του ηλεκτρικού δικτύου με το Ισραήλ και Ελλάδα, την κ.λπ. Με αυτά τα δεδομένα, είναι αμφίβολο κατά πόσο θα επιδειχθεί ενδιαφέρον από επενδυτές ή αν θα εξασφαλιστούν τα επιθυμητά ανταλλάγματα. Η ίδια η ΑΗΚ είναι σε δύσκολη θέση. Σημαντικό μέρος του παραγωγικού της δυναμικού είναι ανενεργό λόγω μειωμένης ζήτησης ένεκα της κρίσης. Ενώ η ίδια παραμένει εγκλωβισμένη στο ακριβό diesel, το κόστος παραγωγής από φωτοβολταϊκά έχει πέσει κάτω από το κόστος παραγωγής της ΑΗΚ… Μια μετάβαση της ΑΗΚ σε ιδιοκτησιακό καθεστώς θα είναι πιο δύσκολη και τραυματική για αυτήν παρά για τη CYTA. Συχνά (αλλά όχι πάντα) παρατηρείται μείωση στην απασχόληση. Δεν υπάρχουν ασφαλείς ενδείξεις για τις επιπτώσεις στους καταναλωτές».

Ένα ακόμα εκ των επιχειρημάτων των συντεχνιών είναι ότι στην πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης, όπως Σλοβενία, Λετονία, Σουηδία, Ουγγαρία, Λιθουανία και Εσθονία ο τομέας της ηλεκτρικής ενέργειας ανήκει 100% στο κράτος, ενώ σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ρουμανία, η Δανία, η Τσεχία και η Πολωνία κυριαρχεί ο κρατικός έλεγχος στον τομέα του ηλεκτρισμού και σημειώνουν ότι «εκεί που δοκιμάστηκε η ιδιωτικοποίηση του τομέα ενέργειας, τούτο απέτυχε παταγωδώς και σήμερα παρατηρείται μια τάση επαναφοράς της ηλεκτροδότησης στο δημόσιο τομέα».