Το 'πε, το 'πε ο παπαγάλος!

Ο Βασίλης Σκουντής συνεχίζει τα αφιερώματα στα Final Four και σήμερα παίρνει σειρά το δέκατο που έγινε το 1997 στη Ρώμη και ικανοποίησε (μετά από δυο χαμένες ευκαιρίες) το μεγάλο απωθημένο του Ολυμπιακού. Το 'χε πει, άλλωστε, και ο παπαγάλος!

10ο ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΠΟΤΕ: Τρίτη 22 και Πέμπτη 24 Απριλίου 1997. ΠΟΥ: Palaeur, Ρώμη. ΑΥΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Oλυμπιακός... ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Ταυτοπροσωπία,  πρωταθλητές για δεύτερη φορά στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ! ΜVP: Ντέηβιντ Ρίβερς

Αυτό το Κύπελλο Πρωταθλητριών, που πήρε ο Ολυμπιακός στη Ρώμη (σε μια αρμονική σκυταλοδρομία με τον Παναθηναϊκό από την προηγούμενη χρονιά στο Παρίσι, άλλωστε πέρασε πάνω από το... πτώμα του για να προκριθεί) δεν ξέρω αν το 'χαν προφητέψει ο Κόκκαλης, ο Ιβκοβιτς, ο Σιγάλας ή ακόμη κι ο Ιωαννίδης, αλλά σίγουρα “το ΄πε, το ΄πε ο παπαγάλος”!

Επικαλούμαι το τραγούδι του Λευτέρη Πανταζή, μετά λόγου γνώσεως και αναμνήσεων: πολύ καιρό πριν από το Φάιναλ Φορ, ο (δαιμόνιος, αλλά από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια!) Δημήτρης Παπανικολάου κουβάλησε έναν λούτρινο παπαγάλο στα αποδυτήρια του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και τον έκρυψε επιμελώς στο ντουλάπι του, απ' όπου ακουγόταν πού και πού να λέει το...ποίημα στο οποίο τον είχε εκπαιδεύσει ο Δημητράκης: “Ολυμπιακός πρωταθλητής Ευρώπης”!

Απλώς, κάποια στιγμή έγινε η κέντα, διότι ο παπαγάλος άρχισε να μιλάει ενώ ήταν στα αποδυτήρια ο Ιβκοβιτς και δυστυχώς για τον Παπανικολάου δεν είπε “Ολυμπιακός πρωταθλητής Ευρώπης”, αλλά έπαιξε την κασέτα με μια μαγνητοφωνημένη ομιλία του Ντούντα!

Το 'παν πολλοί, λοιπόν, ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει αυτόν τον τίτλο και μάλιστα against all odds, με βάση την πορεία και τα ζόρια που τράβαγε έως τότε, εξού και ο τίτλος σε ένα κείμενο, το οποίο έγραψε στον απόηχο του Φάιναλ Φορ, ο Μάνος Μανουσέλης στο περιοδικό “Active”: Από τη Μακρακώμη στη Ρώμη! Το 'πε πρώτος ο παπαγάλος, ύστερα ο Σιγάλας (σηκώνοντας το Κύπελλο Ελλάδος στο ΟΑΚΑ), με την κραυγή “το πρώτο, το πρώτο”, αλλά το δήλωσε επισήμως και ο Ιβκοβιτς! Ποτέ άλλοτε, μετά το 1966, (όταν ο Αντολφ Ραπ θεώρησε σίγουρη τη νίκη του Κεντάκι στον τελικό του NCAA, αλλά έσπασε τα μούτρα του μπροστά στη μαύρη πεντάδα του Τέξας Γουέστερν) ένας προπονητής δεν εμφανίστηκε τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα, όσο ο Ντούντα κατά την άφιξη της αποστολής στο αεροδρόμιο “Φιουμιτσίνο” της Ρώμης: “Είμαστε η καλύτερη ομάδα και ήρθαμε για να το πάρουμε”!

Όντως ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι ήταν η καλύτερη ομάδα και πήρε το τρόπαιο με πανηγυρικό τρόπο και με διαφορά 15 πόντων, που ήταν η μεγαλύτερη ως τότε στα χρονικά των τελικών του Κυπέλλου Πρωταθλητριών καθοδηγούμενος από έναν απόλυτο πρωταγωνιστή, ηγέτη και ήρωα του: τον Ντέηβιντ Ρίβερς, ο οποίος επί δύο συναπτά έτη προσπαθούσε να πείσει το κοινό ότι δεν είναι ελέφαντας, μάλιστα ο κόσμος ζητούσε την κεφαλήν του επί πίνακι. Στο τέλος, οπότε, ως γνωστόν, ξυρίζουν τον γαμπρό, ο Ντέηβιντ απλά ζητούσε την...ξυρισμένη κεφαλήν του Τζόρτζε