Όταν Το Ποδόσφαιρο Παιζόταν Χιαστί (με βίντεο συγκίνηση)

Εποχαί χρυσαί. Πριν έρθουν τα πλεστέσια και τα χουμπόξια και τα πουσουπούδια και τα κάνουν ούλα υπεργραφικάτα και πολυκουμπάτα και μεταφορούμενα και σούξια μούξια.

Εποχές που πήγαινα στα μπλιμπλικάδικα, με απόλυτους φετίχ προορισμούς την πρεσβεία στην Κηφισά, τον ναό στην Κάνιγγος και την υπογερί στην Ακαδημίας, που τώρα έχει γίνει μέταλ δισκαδερί.

 

Ενθυμούμαι ότι όλοι αυτοί οι χώροι είχαν απαραιτήτως κάτι ξινομουραίους σαπιόγερους που το έβλεπες στα μάτια τους ότι σε μισούσαν και εύχονταν να πάθεις ηλεκτροπληξία απο τα βρωμερά χειριστήρια και να πεθάνεις στο επι τόπου, αφού βέβαια τους είχες δώκει τα λεφτουδίνια σου τα χαρτένια δια να πάρεις κερματοκρέντια.

 

Ενθυμούμαι στιγμές απείρου κάλους, όταν ερχόσ