Όποιος φοβάται να πνιγεί, πνίγεται

Εχουμε γράψει κι άλλη φορά πως από εδώ θα διαβάζετε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που συνήθως «ισχύουν». Έκανα μία βόλτα από τα «πράσινα» σάιτ και οι περισσότεροι τα... ρίχνετε στους παίκτες του Παναθηναϊκού.  Στα «κόκκινα» σάιτ θεοποιούνται οι παίκτες του Ολυμπιακού. Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή και στο βόλεϊ ο Γουίλαμ Μόργκαν δεν προέβλεψε την ισοπαλία. Εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλοι...Όταν όλοι δικαιολογούσαν τους παίκτες του Παναθηναϊκού για την ήττα στην Γλυφάδα τον Ιανουάριο, την απώλεια του ημιτελικού του Κυπέλλου και την απομάκρυνση του Καζάζη γράφαμε τα πράγματα με το όνομα τους. Κάποιοι παίκτες ενοχλήθηκαν σε σημείο προπηλακισμού... Προσπερνάμε, όμως, γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος. Κι αυτοί και εσείς ξέρετε πως εδώ μέσα γράφουμε αυτό που πιστεύει το κεφάλι μας κι όχι το συναίσθημα και οι φιλίες.Τώρα, όμως, μετά από αυτό που είδατε όλοι το Σάββατο και απόψε στου Ρέντη πειστήκατε για κάποια πράγματα που γράφαμε εδώ και πολύ καιρό. Ειλικρινά, όμως, δεν άξιζε ο Παναθηναϊκός αυτό το στραπάτσο. Είναι κάτι διαφορετικό που πλέον αγγίζει τα όρια του «σκηνοθετημένου» θρίλερ. Ανεξάρτητα από το σκορ, ο Παναθηναϊκός έδειξε πολύ καλύτερα στοιχεία στην τακτική και στην οργάνωση παιχνιδιού του απ΄ ότι ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Γιάννη Λάιου φάνηκε πιο οργανωμένη παρότι έχει ήδη χάσει 3-2 σετ και το περασμένο Σάββατο και η ψυχολογία ήταν βαριά. Καλύτερη τακτική, στοχευμένο σερβίς και αποτελεσματική ανάπτυξη τουλάχιστον για δύο σετ. Βέβαια, εδώ και χρόνια το βόλεϊ παίζεται στα τρία νικηφόρα και συνήθως κερδίζει Σε ομάδες που η υποδομή των παικτών δεν είναι και η καλύτερη για να αντέξει σε συνεχή και εξαντλητικά παιχνίδια, μετά το 3ο σετ αρχίζει να δουλεύει μόνο το μυαλό. Το σώμα χάνει «καρέ» και χάνει συγχρονισμό με την σκέψη. Το πνεύμα θέλει, το σώμα κάνει λάθη και κάπου εκεί αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση μέχρι που ήττα έρχεται αργά και βασανιστικά. Το ότι ο Ολυμπιακός υπερέχει σε έμψυχο δυναμικό και διαθέτει υπεροχή στους ακραίους δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το δεις. Εείναι το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο επίσης το έχουμε γράψει εδώ και μήνες. Βέβαια όπως είπε και ο Καλμαζίδης ο Ολυμπιακός «έπαιξε με τη φωτιά» και για άλλη μια φορά την διαφορά έκανε ο Ντεσπέιν, αλλά και ο εντυπωσιακός Φράγκος. Ο Κουβανός δεν έχει το μυαλό του στην υποδοχή αλλά στο σερβίς και στην επίθεση παίζει χωρίς αντίπαλο. Ο Φράγκος αποκτά ηγετικό ρόλο στην ομάδα και από αγώνα σε αγώνα ελέγχει απόλυτα όλο και περισσότερο γήπεδο. Η πολυτέλεια του Ολυμπιακού είναι να κερδίζει ακόμα κι όταν ο Τζούριτς με τον Γιαμπλόνσκι και τον Φιλίποφ είναι σε κακή μέρα. Η πολυτέλεια του Ολυμπιακού είναι να έχει τέσσερις παίκτες που να μπορούν να «χτυπάνε» και να αλληλοκαλύπτονται. Στον αποψινό αγώνα ο Ολυμπιακός θύμισε πάλι βρεγμένο σπίρτο. Χάνει το 1ο σετ από 22-17 και εγκλωβίζεται στο 2ο σετ. Ολα μοιάζουν χαμένα, μέχρι που ο Φράγκος αργά αλλά σταθερά γυρίζει και πάλι όλο το παιχνίδι. Ο νεαρός διεθνείς ακραίος παίρνει στις πλάτες του τον Ολυμπιακό και ξυπνάει και ττον Ντεσπέιν. Η φά