Μαχαιριά στην καρδιά!

Περίεργη μέρα ξημέρωσε η ριμάδα η Τρίτη. Εντάξει, με τα δεδομένα που είχαν δημιουργηθεί σίγουρα κανείς δεν περίμενε να γίνει κανένα θαύμα και να μείνει ο Σισέ στον Παναθηναϊκό. Όλοι το είχαν πάρει απόφαση και απλώς περίμεναν το… μοιραίο. Το τυπικό της υπόθεσης.   Άλλο να το ακούς και άλλο να το βλέπεις όμως. Και δυστυχώς για όλους τους φίλους της ομάδας από τα… μαύρα χαράματα που έφυγε ο Γάλλος υπερπαίκτης από την χώρα το μαχαίρι μπήκε πολύ βαθιά μέσα στην καρδιά και ο πόνος ήταν μεγάλος. Ετσι είναι αυτά... Το Gazzetta.gr είναι το μοναδικό ελληνικό μέσο που ακολούθησε τον Τζιμπρίλαρο στο ταξίδι χωρίς γυρισμό που ξεκίνησε. Δημοσιογραφικά πρόκειται για τεράστια επιτυχία και για μια ακόμη φορά το σάιτ αυτό απέδειξε τι πάει να πει πραγματικό ΡΕΠΟΡΤΑΖ. Να την ψάχνεις πέρα από τα τετριμμένα, πέρα από αυτά που έχουν οι περισσότεροι και αρκούνται χωρίς να αναζητούν το κάτι παραπάνω. Κάθε λινκ που πατούσες ωστόσο σε έκανε να μελαγχολείς ολοένα και περισσότερο. Με όλο το σεβασμό στη δουλειά που έγινε - και συνεχίζει να γίνεται - αλλά δεν κάθισα να τα διαβάσω όλα. Δεν μου πήγαινε η καρδιά. Να βλέπεις τους λατσιάλι να τον αποθεώνουν στο αεροδρόμιο και να φέρνεις αυτόματα στο μυαλό σου την Παναθηναϊκή υποδοχή. Τότε που «έπεσε» το Ελευθέριος Βενιζέλος, τότε που κατάλαβε η μεγάλη αυτή μορφή ότι εδώ είναι το σπίτι του. Τέτοια σχέση οπαδών ποδοσφαιριστή και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν φτιάχνεται ποτέ και πουθενά. Ο Τζιμπρίλ κατάφερε να ξεπεράσει σε λατρεία ακόμη και τα ιερά τέρατα της παναθηναϊκής ιστορίας, δέθηκε απίστευτα με τον κόσμο, έδωσε και την ψυχή του για την ομάδα. Γι’ αυτό πονάει τόσο ο χωρισμός. Και ιδιαίτερα με τον τρόπο που ήρθε. Αν δεν ήταν όλες αυτές οι κόντρες, αν κάποιοι δεν αποφάσιζαν να βάλουν τορπίλη στην πολυμετοχικότητα ο Σισέ δεν θα το κουνούσε από εδώ πέρα. Για το έχουμε ξαναπεί. Δεν έφυγε, τον έδιωξαν ή μάλλον τον έτρεψαν σε φυγή. Κοιτάξτε τον και στις φωτογραφίες και θα δείτε ότι δεν χαμογελάει και όποτε το κάνει είναι ξεκάθαρο ότι δεν βγαίνει από την ψυχή του. Δεν το απολαμβάνει όπως εδώ πέρα που ρουφούσε το κάθε δευτερόλεπτο της παναθηναϊκής του καθημερινότητας. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Το θέμα έχει εξαντληθεί, το "γιατί ρε πούστη;" είναι στο στόμα κάθε φίλου της ομάδας. Απλά να τον έχει ο Θεός ΠΑΝΤΑ γερό και δυνατό. Αυτό μόνο… ΥΓ: Τέτοια ομερτά (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων οι οποίοι το «πληρώνουν κιόλας) στον αθλητικό Τύπο δεν έχει γίνει ΠΟΤΕ ξανά στην ιστορία! Πραγματικά δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο και έχουν γραφτεί αληθινά ΜΝΗΜΕΙΑ. ΥΓ1: Για τα της προετοιμασίας θα τα ξαναπούμε στο επόμενο μπλογκ. Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να αλλάξει, να γίνει ΟΜΑΔΑ του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ και είπαμε πως το ξεκίνημα ήταν καλό. Κάτω η μπάλα και προχωράμε…