Κόψτε τα ΔΣ!

Δεν κάνω πλάκα. Σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω τη χρησιμότητα της διεξαγωγής των διοικητικών συμβουλίων στον Παναθηναϊκό και άκρη δεν βγάζω. Από τη στιγμή που συνήθως το ξεκατίνιασμα και οι μετασεισμοί ξεπερνούν την όποια σοβαρή απόφαση κι αν παρθεί, τότε αλήθεια γιατί χάνουν το χρόνο τους τα μέλη, ξεφτιλίζουν το σύλλογο και γίνονται φυσικά ρεζίλι των σκυλιών και οι ίδιοι;
  Εχει αναρωτηθεί κανείς τι ακριβώς σημαίνουν τα αρχικά ΔΣ; Στην… κανονική τους ερμηνεία «διοικητικό συμβούλιο». Στην… Παναθηναϊκή «Δεν Συνεδριάζω», αλλά διαγωνίζομαι στο ποιος θα διασύρει πιο πολύ τον άλλον και θα προκαλέσει απλώς θόρυβο! Και να μιλούσε και κανείς μέτοχος να πω εντάξει, τουλάχιστον ο άνθρωπος έχει βάλει τα λεφτά του, ας τον ακούσουμε ακόμη κι αν λέει ασυναρτησίες. Να καθόμαστε τώρα να βλέπουμε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι από τους εκπροσώπους δεν πάει πολύ ρε παιδιά; Πιστέψτε με, δεν με νοιάζει ποιος είχε δίκιο στον πρόσφατο τσαμπουκά του Δομάζου με τον Μήτσου, ούτε σε τόσους άλλους με τους ίδιους πρωταγωνιστές ή τον Μάνο που πάντα είναι πρώτος για καυγά. Το αποτέλεσμα και την εικόνα σχολιάζω και το κάνω με Παναθηναϊκή απέχθεια. Εννοείται πως η διαφορά στα μεγέθη είναι… χαώδης υπέρ του Μίμη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα υπάρχει και ασυλία. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν ο Στρατηγός κάθε τρεις και λίγο να ανάβει φωτιές με τις οποίες απλώς γεμίζουν «πιπεράτα» οι σελίδες των εφημερίδων και καμιά ουσία δεν έχουν. Ούτε φυσικά να αναρωτιέται ο Μήτσου «ποιος είσαι εσύ που μιλάς;», διότι εκεί κι αν έχουν ξεπεραστεί τα όρια και γελάει ο κόσμος που ξέρει ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος. Με την λογική του «μαζευόμαστε απλώς για να πλακωθούμε και δεν αποφασίζουμε τίποτα» επαναλαμβάνω πως δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο συνέχισής τους όλες αυτές οι μαζώξεις. Ας μιλάνε τηλεφωνικά ή ας δίνουν έστω ένα ραντεβού οι μέτοχοι, να πουν πάνω κάτω τι θέλουν και να τους αφήσουν ήσυχους τους εκπροσώπους. Αλλωστε οι περισσότεροι από δαύτους έχουν αποδείξει πως ΔΕΝ κάνουν για τη δουλειά αυτή και διασύρουν εκτός από τους εαυτούς τους και αυτούς που τους επέλεξαν. Διότι μπορεί να έχουν πολλά και διάφορα προσόντα, στερούνται ωστόσο σοβαρότητας, που είναι ίσως και το βασικότερο ζητούμενο. Με λίγα λόγια προσωπικά δεν μου καίγεται καρφάκι για τα καραγκιοζλίκια που έγιναν στο ΔΣ και κάνω πως δεν τα άκουσα. Μπορεί να γέλασα λιγάκι στην αρχή, να στενοχωρήθηκα στη συνέχεια βλέποντας πόσο χαμηλά πέφτει ο σύλλογος, όμως εκείνο που συνεχίζει να με απασχολεί είναι άλλο και όχι το ξεκατίνιασμα των «μπροστινών». Με νοιάζει τι παίζεται πίσω από τις κουρτίνες και πως σκέφτονται το μέλλον της ομάδας οι ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ της και όχι αυτοί που μαζεύονται για να κάνουν το κομμάτι τους. Θέλω να ξέρω που το πάει ο Τζίγκερ και πόσο τρέλα ακόμη θα πουλάει με το περίφημο «δεν ασχολούμαι, δεν έχω βάλει ούτε σεντ αλλά παράλληλα παραμένω μεγαλομέτοχος, τα ρίχνω μόνο σε αυτούς που έφυγαν και παριστάνω τον εγγυητή». Θέλω να ξέρω τι σκέφτεται ο Βγενόπουλος και ποιος βγάζει τις βρόμες για «τελικό μπάσιμό του την 1η Ιουλίου»