Αψηφώντας τα (ανθρώπινα) όρια (vids)!

Nothing is impossible! Ο Όσκαρ Πιστόριους, που αψήφησε τους νόμους της φύσης, αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά από την Νταεγού έχοντας καταφέρει αυτό που κανένας άλλος δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα. Και έπεται συνέχεια στο Λονδίνο. Ο 25χρονος πρωταθλητής από το Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι πριν από λίγες ημέρες είχε τον τίτλο του Παραολυμπιονίκη. Από το περασμένο Σάββατο όμως κατάφερε να πάρει επάξια μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους αρτιμελείς αθλητές του κλασικού αθλητισμού κι αν δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για τον τελικό των 400μ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τουλάχιστον έκανε την αρχή, πετυχαίνοντας αυτό για το οποίο πάλευε τα τελευταία χρόνια. Έπειτα από πολλές προσπάθειες και αντιδικίες με την IAAF, που δεν του επέτρεπε να λάβει μέρος σε διεθνή μίτινγκ, θεωρώντας ότι έχει πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, ο Πιστόριους κέρδισε τη μάχη. Με 45.07 τον περασμένο Μάρτιο στην Ιταλία εξασφάλισε την πρόκριση για τους αγώνες της Νταεγού και αγωνίστηκε ως ίσος απέναντι σε... κανονικούς αθλητές, σταματώντας την πορεία του στα ημιτελικά των 400μ. Έχοντας κάνει αισθητή την παρουσία του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 ο Νοτιοαφρικανός πρωταθλητής έδειξε πώς το μεγαλείο της ψυχής και η θέληση για τη ζωή και κυρίως για τον αθλητισμό μπορούν να σε φτάσουν στην κορυφή. Δύο μετάλλια στην Αθήνα, ένα χρυσό κι ένα χάλκινο, «τρία στα τρία» τέσσερα χρόνια αργότερα στο Πεκίνο και παγκόσμια ρεκόρ στα 100, 200 και 400 μέτρα στην κατηγορία Τ44 (αθλητές με αναπηρία στο ένα πόδι) είναι μόνο κάποια από τα επιτεύγματά του. Μόνο που από εδώ και πέρα τα σχέδια και οι κατηγορίες για τον ίδιο θα αλλάξουν. Από εδώ και πέρα θα μπορεί να κάνει όνειρα για Ολυμπιακούς Αγώνες, ξεκινώντας από το Λονδίνο το επόμενο καλοκαίρι και ανεβάζοντας τον πήχη ακόμη πιο πάνω. Και όπου φτάσει...  Πάντοτε με το κεφάλι ψηλά. Άλλωστε όπως μαρτυρά και το τατουάζ που φέρει στην πλάτη: «Ι do not run like a man running aimlessly». Ξέρει αυτός...