Απλώς αυτοί είμαστε!

Eτσι όπως εξελίχθηκε ο αγώνας με το Λουξεμβούργο, δεν ήξερα εάν πρέπει να πανηγυρίσω ή να γκρινιάξω... Με τη νίκη επί ενός αδύναμου αντιπάλου, το όνειρο της πρόκρισης στο Μουντιάλ παραμένει ζωντανό και όπως τραγουδά η Πρωτοψάλτη: «είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, στο χειροκρότημα...».

Μόνο που για αυτή την Εθνική δύσκολα μπορείς να χτυπήσεις τη μία παλάμη με την άλλη και να φωνάξεις μπράβο... Ειδικά που στα μπαράζ – ή το καλοκαίρι εάν έρθει η πρόκριση – αρχίζουν τα δύσκολα για μια

ομάδα που απλώς δεν πείθει!

Περίμενα λοιπόν από τον Ρεχάγκελ να δοκιμάσει ένα πιο ορθολογικό σχήμα, αλλά ο Γερμανός - όπως πάντα χαμένος στον κόσμο του – έκανε και πάλι αλχημείες με ενδεκάδα που ούτε η φαντασία του Ιουλίου Βερν θα μπορούσε να συλλάβει...

Περίμενα από τον Γερμανό ομοσπονδιακό να μην ...κάψει και πάλι τον Σωτήρη Νίνη στο ζέσ