O Αρτούρ Μπόρουτς Σας Εύχεται Καλή Ανάσταση

Δεν ξέρω γιατί με συγκλόνισε αυτή η φωτογραφία η οποία, όπως έχουν ήδη παρατηρήσει οι πιο παρατηρητικοί από εσάς, μας έρχεται από το προσωπικό σάητ περικαλώ του πολύπειρου Αρθούρου της Φιορεντίνας και της Πολωνίας.Ίσως γιατί όλα τα παιδάκια, είναι ντυμένα με την ίδια νότα 80ς γραφικότητας που ήμουν ντυμένος κι εγώ στα παιδικά μου χρόνια, ίσως γιατί η φωτογραφία είναι χριστουγεννιάτικη και τα παιδάκια φαίνεται να παρακολουθούν έναν Άγιο Βασίλη να τρώγεται ζωντανός από μια αγέλη αφηνιασμένων λύκων, ίσως γιατί ο Αρθούρος, ακόμα και σε αυτήν την τρυφερή ηλικία έχει βλέμμα που σκοτώνει και νεκρό. Δηλαδής τον διπλοσκοτώνει. Του ντούμπλε θανατά δηλαδής, είναι υψηλά νοήματα αυτά, δεν με λέγανε εμένανε Στανισλάφσκι του Αγίου Ελευθερίου στα μικράτα μου για το τίποτα.
Σε περίπτωση που δεν τον έχετε εντοπίσει ακόμα ο Αρθούρος είναι τέρμα αριστερά με τις τιράντες. Ο δεύτερος πιο κονδός δηλαδής, με αυτό το συγκλονιστικό τιραντοτέτοιο, που τον κάνει να μοιάζει λίγο σαν εκπαιδευόμενος υδραυλικός. Η πόζα του ακόμα και τότε είναι φτιαγμένη για επίσημη φωτογραφία ομάδας. Λες και ήξερε από τότενες ότι αργότερα στην ζωή του, θα έπρεπε να παίρνει τέτοιες πόζες ως εργασία. Μάλιστα είναι τέτοια η δύναμη και η ενέργεια της πόζας του που έχει επηρεάσει και τον διπλανό του, ο οποίος ξηγιέται κι αυτός παρομοίως, αν και την παράσταση πάει να κλέψει ο μεσαίος με την πόζα «ναύτης βγήκε στην στεριά για περιπολία».
Τελικώς όμως το βλέμμα ξαναγυρίζει στον Αρθούρο επειδή πέραν της αγωνιστικής πόζας και της υδραυλικής αμφίεσης, το μάτι το διαπεραστικό δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Ξυπνάει μνήμες του Ντέμιεν να πούμε του μικρού αντίχριστου, τουλάχιστον μικρού στις δύο πρώτες, μετά ξηγιέται ερμηνεία ο Σαμ Νηλ αν ενθυμούμαι σωστώς. Άσχετο, τώρα που το θυμήθηκα. Αυτός ο Σαμ Νηλ ρε παιδί μου, είτε στο Τζουράσικ Παρκ τόνε πας, είτε τόνε πας να κάμει τον αντίχριστο, το ίδιο πράμα είναι. Τέτοιο υποκριτικό εύρος δηλαδής, ούτε ο Γιάννης Βούρος μεγάλη η χάρη του.
Ιν ένι κέης, δεν ξέρω διατί αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ αυτήν την εξαιρετική φωτογραφία μαζί σας, σήμερις, που έχουμε και Αναστάσεις και μαγειρίτσες και τέτοια, αλλά αν μπορούσα να εξηγήσω διατί γράφω ώρες ώρες αυτά που γράφω δεν θα πήγαινα σε ψυχίατρο να παίξω τάβλι και καλά. Ούτε θα είχα Αγκαλίτσα Μελισσάκι που αντί για ματζαφλάρι φωτεινό μέσα έχει ένα Τανκερέη μπόκαλο.
Αν με εννοάτε.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Αρθούρο τον Μπόρουτς για την παραχώρηση της φωτογραφίας. Είναι και ζοχάδας γενικά, μην έχουμε τίποτα ντράβαλα και κάνουμε μαύρη Ανάσταση.
Υ.Γ. Τον Κλόππα που σας υποσχέθηκα δεν τον ξέχασα, απλά έπεσα πάνω στην φωτογραφία του Αρθούρου και χάθηκα. Αύριο με τα αρνιά και ο Φράνκις.
Εξώφυλλο ημέρας: Άντε και μας είχε λείψει. Πέραν από τον μόνιμο πρωταγωνιστή Κάλστρομ (Σέλστρεμ για τους φίλους), επέστρεψε στις σελίδες των αθλητικών και ο Μπομπό-Μπόμπο-Μπόμπος. Μόνο ο Σολάρι λείπει αλλά αυτός το έχει κόψει μου φαίνεται.
Μέρι Ανάσταση να έχουτε και όχι ψηλά τις λαμπάδες.