Μοναδικό στον κόσμο το γήπεδο της ΑΕΚ

Το Ρεπορτάζ είναι του Γιώργου Κοσμά και δημοσιεύεται στην σημερινή Live Sport:

Η σύγχρονη αρχιτεκτονική προσέγγιση επιτάσσει φουτουριστικές, αφαιρετικές δημιουργίες που παραπέμπουν στο αύριο και αποτελούν σημείο αναφοράς στο σήμερα. Κατασκευές εξαιρετικού design, μα δίχως ξεκάθαρους συμβολισμούς, οι οποίες βασίζονται στο στοιχείο του εντυπωσιασμού για να αφήσουν το δικό τους στίγμα στην Ιστορία. Ίσως επειδή στερούνται δικής

Η ΑΕΚ σε μια έξυπνη, ξεκάθαρα στοχευμένη ενέργεια, επέλεξε να αντιστρέψει τους σύγχρονους κανόνες. Το δικό της γήπεδο δεν θα ατενίζει το μέλλον. Θα αναπολεί το ένδοξο παρελθόν. Τις ρίζες του συλλόγου. Την πραγματική του έδρα. Την Κωνσταντινούπολη.

Η ιδέα της αναπαράστασης των τειχών της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στο περίβλημα του νέου γηπέδου αυτομάτως το κατατάσσει σε μια ειδική κατηγορία μακριά από τα καινούργια μεν, συμβατικά γήπεδα δε, όπως το Καραϊσκάκη και το... μικρό Καραϊσκάκη της Λάρισας που έχει επίσης επιμεληθεί η εταιρεία Dimant του Δημήτρη Ανδριόπουλου.

Η διαφορά, άλλωστε, της ΑΕΚ σε σχέση είτε με τον Ολυμπιακό είτε με τη Λάρισα ή τις περισσότερες ομάδες είναι πως ξεφεύγει από τα όρια της απλής -πετυχημένης ή όχι δεν έχει σημασία- ομάδας. Έχει ιστορία. Μεγάλη. Και πρεσβεύει συγκεκριμένες αξίες λόγω των προσφυγικών της καταβολών.

Κάνοντας, λοιπόν, το νέο της γήπεδο να μοιάζει με κάστρο του Βυζαντίου (ή της επικής δραματικής σειράς φαντασίας Game of Thrones για τους σύγχρονους) καταφέρνει να συνδυάσει το μάρκετινγκ που στήνεται γύρω από ένα τόσο μεγάλο έργο με την old school προσέγγιση του ποδοσφαίρου που χαρακτηρίζει και τον Δημήτρη Μελισσανίδη!

Δεν υπάρχουν άλλα στην Ευρώπη

Ιστορικά γήπεδα υπάρχουν πολλά. Ανάλογα με την οπαδική οπτική γωνία που αντικρίζεις την πραγματικότητα. Για κάποιον ιστορική είναι η Λεωφόρος, για άλλον το «Μπερναμπέου», το «Καμπ Νόου», το «Άνφιλντ», το «Σαν Μαμές», το «Μπομπονέρα» ή το... «κλουβί» του Κορυδαλλού με τη φιγούρα του Νίκου Γιδάκου να στοιχειώνει τις σκέψεις των «πλαϊνών».

Γήπεδα που προκαλούν δέος ή ακόμα και γέλιο υπάρχουν πάρα πολλά. Τα τελευταία χρόνια μπορεί κανείς να βρει και γήπεδα-αρχιτεκτονικά διαμάντια. Αλλά γήπεδα που σχεδιαστικά να παραπέμπουν στην Ιστορία, όσο και να ψάξετε δεν πρόκειται να βρείτε.

Διότι τα γήπεδα γράφουν τη δική τους... ιστορία. Γίνονται τα «φρούρια» της εκάστοτε ομάδας με το πέρασμα των χρόνων. Η ΑΕΚ αντέστρεψε τη διαδικασία και τον τρόπο σκέψης κατασκευαστών, αρχιτεκτόνων, συλλόγων και επενδυτών, αποφασίζοντας να κατασκευάσει ένα (τουλάχιστον στην όψη) πραγματικό κάστρο! Με την πάντα απαραίτητη υποσημείωση πως τα κάστρα πέφτουν εκ των έσω. Και ειδικά αυτό της Κωνσταντινούπολης. Οπότε, η ΑΕΚ θα πρέπει να έχει πάντα τα μάτια της ορθάνοιχτα για να προστατεύει και να διαφυλάττει σαν κόρη οφθαλμού το «παλάτι» που ετοιμάζεται να της φτιάξει ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Η πύλη τού Κεμάλ Ατατούρκ

Το κοντινότερο σε... ιστορική σημασίας γήπεδο είναι το Ολυμπιακό Στάδιο της Κωνσταντινούπολης. Ιστορικό όχι λόγω σχεδιασμού, αλλά λόγω γεωγραφικής θέσης. Το «Κεμάλ Ατατούρκ» σκεπάζεται από δύο κομμάτια στεγάστρου σε σχήμα τόξου. Ένα στην ανατολική πλευρά του σταδίου κι ένα στη δυτική.

Τα κομμάτια αυτά θεωρούνται η γέφυρα που ενώνει την Ασία με την Ευρώπη, αναδεικνύοντας την ιδιαιτερότητα της Πόλης, η οποία «πατά» σε δύο διαφορετικές ηπείρους.

Η αψίδα του Γουέμπλεϊ

Ιστορικό κομμάτι θεωρείται και η αψίδα του καινούργιου Γουέμπλεϊ. Το νέο σχεδιαστικά καινοτόμο στοιχείο του εμβληματικού σταδίου που αντικατέστησε το πιο διάσημο κομμάτι του παλιού γηπέδου. Τους δίδυμους πύργους. Η αψίδα δεν κρύβει... μασονικούς συμβολισμούς, όπως λεγόταν αρχικά, αλλά η επιβλητική παρουσία της είναι επιβεβλημένη προκειμένου να στηρίζεται η βάρους πέντε τόνων οροφή δίχως να απαιτούνται πυλώνες, οι οποίοι θα δημιουργούσαν «τυφλά» σημεία στις εξέδρες και θα εμπόδιζαν τους θεατές από το να παρακολουθήσουν τον αγώνα.