«Μετά την καταιγίδα, βγαίνει ο ήλιος»!

Ο Ισλανδός άσος της ΑΕΚ, μίλησε στο περιοδικό «Fitness & Spa», για την απόφασή του να έρθει στην Ένωση, για τη λάθος θέση που χρησιμοποιείτο, το σοβαρό τραυματισμό του, αλλά και την οικονομική κρίση.

«Στο ποδόσφαιρο, πάντα, είναι ο προπονητής εκείνος που αποφασίζει. Στα τελευταία παιχνίδια είχα παίξει περισσότερο στη φυσική μου θέση, στην κορυφή της επίθεσης. Στα προηγούμενα παιχνίδια έπαιζα λίγο πιο πίσω. Στη θέση αυτή έχω αγωνιστεί και παλαιότερα, αλλά ήξερα ότι όσο πιο μπροστά παίζω τόσο καλύτερα αποδίδω», δήλωσε ο Ισλανδός

φορ προσθέτοντας πως «... δεν είχα φτάσει στο top της απόδοσής μου. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Θεωρώ ότι χρειαζόμουν ακόμη μερικά παιχνίδια».

Για την επιλογή του να συνεχίσει την καριέρα του στην ΑΕΚ, είπε: «Ήταν μία πραγματικά γρήγορη απόφαση! Ήμουν έτοιμος να μείνω στην Αγγλία και να συνεχίσω την καριέρα μου, όταν υπήρξε επικοινωνία με mail μεταξύ εμένα, του πατέρα μου και της ΑΕΚ. Οι συζητήσεις έγιναν πολύ γρήγορα μεταξύ μας, μίλησα και με τον Άρναρ Γκρέταρσον, μου έκαναν την προσφορά και αποφάσισα να έρθω. Το θεώρησα πρόκληση για μένα και ένα καινούριο κεφάλαιο στην ποδοσφαιρική μου καριέρα!», ήταν το σχόλιό του για το πώς κατέληξε στην Ελλάδα, ενώ για το αν τον προβλημάτισε η οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα πριν καταλήξει, τόνισε: «Ούτε καν σκέφτηκα αυτό το θέμα εκείνη τη στιγμή! Άλλωστε έχω ζήσει στη χώρα μου, πολύ πρόσφατα, μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην οικονομία της. Δεν μετανιώνω για την απόφασή μου. Εύχομαι η κρίση τόσο στη χώρα όσο και στην ομάδα να μη συνεχιστεί για πολύ».

Ο άτυχος άσος μίλησε και για τον τραυματισμό του, τον οποίο αντιμετωπίζει με αισιοδοξία. «Όταν ήμουν 16-17 χρονών στην Αϊντχόφεν είχα υποστεί τον πρώτο σοβαρό τραυματισμό και είχα κάνει ήδη τέσσερις επεμβάσεις. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μία φράση που μου είπε ο πρώτος μου προπονητής, Ντικ Άντβοκαατ. 'Μην ανησυχείς, μετά την καταιγίδα βγαίνει πάντα ο ήλιος'. Αυτή η φράση έχει χαραχτεί στο μυαλό μου και με ακολουθεί σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου».