Ηλίας Κατσούλης: Ο στιχουργός, ο άνθρωπος ο ΑΕΚτζής

Για να γίνει ένα τραγούδι χρειάζονται, λόγια, μελωδία και ερμηνευτή. Ο πιο αφανής όμως (ενώ δεν θα έπρεπε) είναι ο ποιητής ή στιχουργός. Ένας από αυτούς τους αφανείς ήρωες είναι και ο Ηλίας Κατσούλης.

Λένε αυτό το τραγούδι του ή της τάδε μου αρέσει πολύ. Εκτός από κάποιες εξαιρέσεις τραγουδοποιών τα τραγούδια ανήκουν στους δημιουργούς στιχουργούς και συνθέτες. Άρα οι τραγουδιστές τα ερμηνεύου ή τα εκτελούν!

Χειμώνας του 1984 - 85. Άλλος ένας καλός δίσκος της Χαρούλας (Εμφύλιος έρωτας). Άλλη μια χαρά δική μου που θα τον ηχογραφήσω.

Μέσα στον δίσκο υπάρχουν

2 τραγούδια του Νίκου Τάτση (Ηπειρώτη συνθέτη - με καταγωγή την Άρτα). Ο Νίκος παίζει λαούτο και έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο στις ενορχηστρώσεις, λόγω καταγωγής.

Μπλέκει πολύ όμορφα το ταλέντο του με την δημοτική μας παράδοση.

Το πρώτο τραγούδι είναι το "Νοιώθω τη ζωή να φεύγει."

Τους χειμώνες αρρωσταίνω

και την άνοιξη πεθαίνω

μέσα στα νυχτέρια...

Και το δεύτερο "Δεν την αντέχεις εύκολα την Άνοιξη."

Δεν την αντέχεις εύκολα την Άνοιξη

καθώς σφυρίζει ο αλήτης ο καιρός

έτσι που νιώθεις λίγο λίγο πια να χάνεσαι

μέσα σε ψεύτικα κελιά και μοναχός

έτσι που νιώθεις λίγο λίγο πια να χάνεσαι

μέσα σε ψεύτικα κελιά και μοναχός...

Και τα δυο αυτά τραγούδια τα έχει γράψει ένας νέος στι-χουργός ο Ηλίας Κατσούλης. Τότε τον γνώρισα, εκείνον τον χειμώνα, στο studio 1 στην Columbia.

Μου έκανε εντύπωση η πραότητα, η ηρεμία και η βαθιά μόρφωσή του. Ο Ηλίας ήταν φιλόλογος καθηγητής που για κάθε ώρα μαθήματος έκανε τουλάχιστον 5 ώρες προετοιμασία στο σπίτι του!

Μου έλεγε.

- Δεν μπορώ Γιάννη μου να πάω στο σχολειό απλά για διεκπεραίωση και να πάρω τον μισθό μου. Αγαπάω τα παιδιά, έχω ανησυχίες για το μέλλον τους και θέλω να τους μάθω όσο μπορώ την γλώσσα μας.

Μπήκε στην δισκογραφία με τον ωραίο λόγο του. Μακρύς ο κατάλογος με αυτούς που συνεργάστηκε. Τραγούδια του μελοποίησαν ο Παντελής Θαλασσινός (ΑΕΚτζης και αυτός!) Νότης Μαυρουδής, Τάσος Γκρους, μέχρι τον Γιάννη Σπανό. Τα ερμήνευσαν η Χαρούλα Αλεξίου, η Πίτσα Παπαδοπούλου, ο Μανώλης Λιδάκης, οι Λαθρεπιβάτες, ο Γιώργος Νταλάρας και... και... και...

Χαιρόμουν όταν άκουγα ένα καινούριο τραγούδι που μου άρεσε και έβλεπα ότι ήταν δικό του.

Ξαναβρεθήκαμε το 1995 στον δίσκο του Λιδάκη "4 κύκλοι τραγουδιών", που έχει μελοποιήσει 3 τραγούδια του ο Τάσος Γκρους και μετά, το 1998, στον δίσκο του Μιχάλη Δημητριάδη "Του πόθου και του πάθους".

Μου έλεγε για την αγάπη που είχε στην ΑΕΚ.

- Μπορεί να γεννήθηκα στην Κορινθία αλλά μάλλον στην προηγούμενη ζωή μου, ίσως στην Μικρά Ασία, στην Οδησσό, στην Κωνσταντινούπολη, δεν ξέρω. Αγαπώ τους πρόσφυγες, γι' αυτό αγαπώ την ΑΕΚ και τους ανθρώπους της, γιατί δεν είναι από τζάκι και το μόνο τζάκι που είχαν ήταν το μαγκάλι στο προσφυγικό τους, άντε και στην καλύτερη, μια μικρή ξυλόσομπα.

Λίγο πριν ...φύγει, τον συνάντησα στα γραφεία του φίλου Νίκου Οικονόμου που έχει την δισκογραφική εταιρεία Protasis (την κρατάει ακόμα με νύχια και με δόντια) και μου είπε επί λέξη.

- Κατάφερα και πήρα την σύνταξη μου, τώρα έχω πια χρόνο, όνειρα και σχέδια για να προσφέρω μαζί με τον Νίκο όσο μπορώ σε αυτό που αγάπησα, αλλά και να χαρώ τα δίδυμα εγγονάκια μου.

Δυστυχώς δεν τα πρόλαβε όλα αυτά, αλλά περισσότερο δεν πρόλαβε να χαρεί την ζωή του.

Υ.Γ.: Έλεγε για τους μεγάλους ποιητές και στιχουργούς. - Πρέπει να γράψω κι εγώ καλύτερα από μένα, όχι από αυτούς, γιατί δε χρειάζεται να μιμηθείς. Μου βάζουν τον πήχη ψηλά και χαίρομαι.

Υ.Γ. 2: Ηλία μας μην στενοχωριέσαι. Στα εγκαίνια της Αγιάς Σοφιάς θα είναι εκεί ο Παντελής, ο Μίμης, ο Χρήστος, ο Γιάννης, ο Λεωνίδας, οι μικροί Γιαννάκης και Πάνος, ο Φάντροκ, ο Γιώργος, ο Αντρέας... Μέχρι και εγώ θα πάω. Εσύ να μας βλέπεις και να συνεχίσεις να γράφεις...

Έχω να πάω γήπεδο εδώ και κάτι χρόνια,

σε καναπέδες κατοικώ, τη βγάζω σε σαλόνια,

αδειάζω το ουίσκι μου και μπαίνω στο μπουκάλι,

μπορεί να φταίει ο διαιτητής, μπορεί να φταίνε οι άλλοι.

Εγώ που, από φόβο, ποτέ μου δεν κρυβόμουνα

φοβάμαι, έχω γίνει εκείνο που φοβόμουνα...

(Μουσική: Γιάννης Νικολάου)

Ας ήταν η συγγνώμη

φιλί σε σταυροδρόμι

που τ' άφησες μια μέρα

αντί για καλημέρα...

(Μουσική: Παντελής Θαλασσινός)

(Ο Ηλίας Κατσούλης έφυγε από τη ζωή το 2008)