Η… αναψηλάφηση μιας «ΔΙΚΗΣ»

Διαβάζοντας όλη μέρα χθες τα μηνύματα σε ρεπορτάζ που αφορούσαν τα μεταγραφικά της ΑΕΚ και διαπιστώνοντας ένα γενικότερο κλίμα που επικρατεί, είχα αποφασίσει σήμερα να γράψω κάποιες σκέψεις για τον σχεδιασμό της ομάδας. Ωστόσο, το γεγονός ότι έτυχε να παρακολουθήσω χθες το βράδυ την εκπομπή «ΔΙΚΗ» μου άλλαξε τα πλάνα. Γιατί ακούστηκαν πράγματα που κατά την άποψή γέννησαν απορίες...

Με κυριότερο την αποκάλυψη του κ. Παναγόπουλου ότι οι εντολείς του, οι Αραμπατζής, Καφές και Βλάχος συνεχίζουν τον δικαστικό τους αγώνα κατά της εκκαθάρισης

της ΠΑΕ ΑΕΚ. Δεν έμεινε όμως σε αυτό. Σχολιάζοντας την κίνηση του Υπουργείου Ανάπτυξης να δημοσιεύσει την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης της ΠΑΕ και την λύση της εταιρίας μίλησε για σκάνδαλο και ευχήθηκε: «η ΑΕΚ και ο κ. Μελισσανίδης να μην ολισθήσουν σε τέτοιους δρόμους και να χρησιμοποιούν παράνομους τρόπους προκειμένου να πετύχουν την αναβάθμιση της νέας ΠΑΕ ΑΕΚ». Βέβαια, δευτερόλεπτα μετά, όταν ο Αλέξης Αλεξίου αντέδρασε, πρόσθεσε πως «εγώ για τον Υπουργό είπα, η ΑΕΚ έκανε τη δουλειά της».

Το στόρι της δικαστικής αντιπαράθεσης της ΑΕΚ με τους εντολείς του κ. Παναγόπουλο είναι μια πολύ περίεργη υπόθεση, καθώς τα όσα έχουμε μάθει έως τώρα δεν... κολλάνε μεταξύ τους. Τα παραθέτω: Ο κ. Παναγόπουλος ισχυρίζεται ότι κέρδισε την αίτηση προσωρινής διαταγής που έκανε για να μην ολοκληρωθεί η εκκαθάριση. Η ΑΕΚ παρουσίασε έγγραφο που πιστοποιεί ότι την δίκη την κέρδισε εκείνη. Ο κ. Παναγόπουλος ισχυρίζεται ότι η απόφαση που παρουσιάστηκε από την ΑΕΚ είναι μεταγενέστερη(!) και η... δική του ισχύει κανονικά. Και τελικά το Υπουργείο δημοσίευσε τα πρακτικά και διέγραψε την ΠΑΕ από τα Μητρώα Ανωνύμων Εταιρειών, με την άλλη πλευρά να μιλά για σκάνδαλο.

Είναι σαφές ότι τα συγκεκριμένα γεγονότα συγκρούονται μεταξύ τους. Είναι μερικά μόνο από τα κομμάτια του παζλ. Η υπόθεση έχει κενά και είναι δεδομένο ότι πρέπει να υπάρχει μια ιστορία που να συμπληρώνει αυτά τα κενά. Εγώ, προφανώς επηρεασμένος από την χθεσινή εκπομπή που με συντρόφευσε μέχρι να με πάρει ο ύπνος, είδα μια τέτοια ιστορία στο όνειρό μου και λέω να την μοιραστώ μαζί σας. Άλλωστε, λένε ότι τα όνειρα πρέπει να τα μοιράζεσαι...

Τι είδα, λοιπόν, στον ύπνο μου: Την Παρασκευή 16 Μαϊου, δύο μέρες πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών, η πλευρά των τριών «πρώην» της ΑΕΚ κατέθεσε αίτηση προσωρινής διαταγής κατά της ολοκλήρωσης της εκκαθάρισης και ορίστηκε η συζήτηση της για την Δευτέρα 19 του μήνα. Η κλήση της πλευράς της ΑΕΚ για το δικαστήριο επιδόθηκε στο προσωπικό γραφείο ατόμου που αναμίχθηκε με την εκκαθάριση, όμως αυτό απουσίαζε και το έγγραφο το παρέλαβε αναρμόδιο άτομο, χωρίς να τον ενημερώσει. Το δικαστήριο έγινε τη Δευτέρα, με την ΑΕΚ να απουσιάζει και η αίτηση έγινε αποδεκτή.

Την Τρίτη 20 Μαϊου, η ΑΕΚ ενημερώθηκε όχι απλά ότι είχε γίνει ένα δικαστήριο που την αφορούσε χωρίς την δική της παρουσία, αλλά και ότι το έχασε. Σε άμεση επικοινωνία με την πλευρά των τριών «πρώην», μετέφερε την έντονη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι δεν είχε καν την ευκαιρία να υπερασπιστεί τις θέσεις της στο δικαστήριο, καθώς και την πρόθεσή της να καταθέσει αίτηση ανάκλησης των μέτρων. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, σε ένδειξη... fair play τονίστηκε ότι δεν χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο και αποφασίστηκε να κατατεθεί νέα αίτηση προσωρινής διαταγής, με σκοπό αυτή να εκδικαστεί με την ΑΕΚ παρούσα. Κάτι που συνέβη την Τετάρτη 21 Μαϊου, με το δικαστήριο να ορίζεται για την επομένη (Πέμπτη).

Η δίκη έγινε λοιπόν με παρούσα τόσο την ΠΑΕ ΑΕΚ, όσο και την Ερασιτεχνική και από το κλίμα κατά την συζήτηση της υπόθεσης έγινε εμφανές ότι η πλευρά της Ένωσης είχε πολύ μεγάλες πιθανότητες να δικαιωθεί. Εν αναμονή της απόφασης, όμως, σημειώθηκε μια απρόσμενη εξέλιξη (στα όνειρά πάντα γίνονται ανατροπές). Άρχισε να διαρρέει σε ιστοσελίδες ότι η ΑΕΚ έχασε αίτηση προσωρινών μέτρων από τους Αραμπατζή, Καφέ, Βλάχο (ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε γίνει γνωστή ούτε η κατάθεση της σχετικής αίτησης) και λίγο αργότερα η ΑΕΚ ενημερώθηκε πως κοινοποιήθηκε στο Υπουργείο Ανάπτυξης η απόφαση της πρώτης δίκης! (το... fair play πήγε περίπατο, δηλαδή).

Βέβαια, αυτό δεν... τρομοκράτησε την ΑΕΚ, αφού έχοντας πλέον στα χέρια της την απόφαση του δεύτερου δικαστηρίου, που την δικαίωνε πανηγυρικά, ήταν σίγουρη ότι θα ξεπεράσει και αυτό το τελευταίο εμπόδιο για την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης. Όμως, η συγκεκριμένη εξέλιξη θα της στοίχιζε λίγο ακόμη χρόνο, την στιγμή που ήδη είχε χαθεί πολύς.

Την ίδια ώρα όμως που στην ΑΕΚ προετοίμαζαν τις επόμενες κινήσεις τους, στο Υπουργείο Ανάπτυξης γινόταν ακόμη μια... ανατροπή. Παρένθεση: τόσο η πρώτη απόφαση, όσο και η δεύτερη σχετίζονταν με το αν επιτρέπεται ή όχι να δημοσιευθούν τα πρακτικά της ΓΣ της ΠΑΕ που έγινε στις 9/12/2013 (αυτής που επικύρωσε την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης). Ποια ήταν η ανατροπή; Η απόφαση -της Δευτέρας- που κοινοποιήθηκε στο Υπουργείο ήταν λάθος (ο Θεός αγαπά το... fair play)! Συγκεκριμένα, σε αυτήν αναφερόταν ότι απαγορεύεται προσωρινά να δημοσιευθούν τα πρακτικά της γενικής συνέλευσης της ΠΑΕ ΑΕΚ που έγινε στις 19/5 (και όχι στις 9/12). Το συγκεκριμένο λάθος έπρεπε να το είχε εντοπίσει η πλευρά των τριών «πρώην» και να ζητήσει διόρθωση της απόφασης, όμως προφανώς δεν το αντελήφθη εγκαίρως.

Όταν έφτασε λοιπόν το συγκεκριμένο έγγραφο στο Υπουργείο, οι αρμόδιοι είχαν από την μια πλευρά μια απόφαση που έλεγε να ΜΗΝ δημοσιευθούν τα πρακτικά της ΓΣ της ΠΑΕ ΑΕΚ που έγινε στις 19/5 και την ίδια στιγμή «έτρεχε» μια διαδικασία (που ξεκίνησε από τις 6 Μαϊου, έπειτα από την απόσυρση του Οικονομόπουλου) που αφορούσε τη δημοσίευση των πρακτικών της ΓΣ που έγινε στις 9/12. Και πολύ λογικά, προχώρησαν κανονικά στην δημοσίευση των πρακτικών, κάτι που αυτομάτως έστειλε την ΠΑΕ ΑΕΚ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (μια ώρα αρχύτερα, αφού έτσι κι αλλιώς στην ΑΕΚ ήταν σίγουροι ότι θα ξεπερνούσαν και αυτό το εμπόδιο)...

Δεν ξέρω πως σας φάνηκε αυτό το όνειρο. Πάντως, εμένα μου συμπλήρωσε τόσο πολύ τα κενά αυτής της ιστορίας που δεν χρειάστηκε καν να ανοίξω ονειροκρίτη. Τώρα, όσον αφορά την πραγματικότητα, έχουμε δύο γεγονότα: η ΠΑΕ ΑΕΚ λύθηκε και οι τρεις «πρώην» συνεχίζουν τον δικαστικό αγώνα τους. Στην ΑΕΚ πιστεύουν ότι πλέον στο δικαστήριο, που νομίζω θα γίνει μέσα στο 2015, μπορούν να αμφισβητηθούν οι ενέργειες του εκκαθαριστή, αλλά όχι το γεγονός, δηλαδή η λύση τη εταιρίας «ΠΑΕ ΑΕΚ». Το σημαντικό όμως είναι ότι μάθαμε πως οι τρεις «πρώην» δεν επιδίωξαν απλώς να... τινάξουν την ΑΕΚ στον αέρα στο... παραπέντε, αλλά θα επιδιώξουν να το κάνουν αυτό και στις... και μισή. Με όσες πιθανότητες έχουν πλέον, με την ΠΑΕ ΑΕΚ να είναι ήδη παρελθόν και τους ίδιους να έχουν χάσει την πρώτη δίκη - συζήτηση του αιτήματος για προσωρινή διαταγή.

Υ.Γ.: Να γράψω και δυο λόγια για τα μεταγραφικά, όπου διακρίνω ότι υπάρχει μια... μουρμούρα το τελευταίο διάστημα. Μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτό. Είναι δεδομένο ότι μια μεταγραφική περίοδος έχει πολλές... φάσεις. Ενθουσιασμού, προβληματισμού, γκρίνιας, μουρμούρας, ικανοποίησης... Ο προγραμματισμός μιας ομάδας έχει δύο σκέλη: την ουσία και τις εντυπώσεις. Τα οποία -δυστυχώς ή ευτυχώς- δεν συμβαδίσουν πάντα. Για παράδειγμα κανείς δεν θυμάται σήμερα, τον Ιούνιο του 2014, ότι τον Ιούλιο του 2013 η ΑΕΚ απέκτησε τον σημαντικότερο κατά την άποψή μου Έλληνα ποδοσφαιριστή, από πλευράς όσων μπορεί να προσφέρει τώρα και όσων μπορεί να γίνει στο μέλλον. Έτσι είναι αυτά. Αν για παράδειγμα η ΑΕΚ ανακοίνωνε από τις 15 μέχρι τις 30 Αυγούστου, μέσα σε δεκαπέντε μέρες, τον Μάνταλο, τον Μπακάκη, τον Κολοβέτσιο, τον Λαμπρόπουλο, τον Αραβίδη, και τον Ντούνη, σε όλους η ολοκλήρωση της μεταγραφικής περιόδου θα άφηνε μια πολύ γλυκιά γεύση. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι έκανε λάθος που είχε κλείσει ήδη αυτούς τους ποδοσφαιριστές από τον περασμένο Ιούλιο μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο. Και δεν υπάρχει λόγος να βιαστεί ή να επηρεαστεί από το οτιδήποτε στην προσπάθεια που κάνει να βάλει τις τελευταίες πινελιές στο ρόστερ της. Άλλωστε τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και θυμίζω ότι πέρσι, η μεταγραφή για την οποία υπήρχαν οι μεγαλύτερες αντιδράσεις ήταν αυτή του Πλατέλλα, που εξελίχθηκε σε MVP της σεζόν...