Για να μην υπάρξουν ξανά… κερκόπορτες

Ίσως όλη αυτή η ιστορία που προέκυψε τις τελευταίες μέρες (και έλαβε μεγαλύτερες διαστάσεις από τις πραγματικές), να βγει τελικά σε καλό. Πιθανόν να αποδειχθεί η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για να δρομολογηθούν οι εξελίξεις, ώστε ο κάθε κατεργάρης να κάτσει επιτέλους στον πάγκο του. Και να καταλάβουν άπαντες ότι η ΑΕΚ που ήξεραν, η ΑΕΚ που επέτρεπε στον καθένα να κάνει το... κομμάτι του, τελείωσε ΟΡΙΣΤΙΚΑ.

Ενδεχομένως ορισμένοι να μην κατανόησαν τον έντονο εκνευρισμό

του Δημήτρη Μελισσανίδη για αυτή την υπόθεση. Γιατί ο απλός οπαδός είδε μόνο την... κορυφή του παγόβουνου, ενός φαινομένου που έχει ξεκινήσει σχεδόν από την πρώτη μέρα της επιστροφής του ιδιοκτήτη της AEGEAN στην ΑΕΚ. Οι έξι... ΓΣπερσόνες (μιας και απέκτησαν υπόσταση λόγω της ικανότητάς τους να δίνουν... παραστάσεις στις ΓΣ μιας ΑΕΚ που είχε πιάσει πάτο) και οι δικαστικές κινήσεις του Οικονομόπουλου, ήταν απλά τα τελευταία... κρούσματα. Αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας και μάλιστα μέσα στην ίδια εβδομάδα.

Είχαν προηγηθεί κι άλλες ανάλογες κινήσεις, οι οποίες δεν έγιναν γνωστές. Κι άλλοι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι ανήκουν στην οικογένεια της ΑΕΚ, είχαν προσπαθήσει τους προηγούμενους μήνες να δημιουργήσουν προβλήματα. Και σε πολλά επίπεδα. Άλλοι στο θέμα της ΠΑΕ, άλλοι στον ιερό στόχο της κατασκευής του γηπέδου της ομάδας (ούτε αυτό δεν σεβάστηκαν). Κάποιοι έφαγαν τα μούτρα τους με το «καλημέρα». Ορισμένοι όμως δημιούργησαν «θέματα» και οι άνθρωποι της ΑΕΚ «ξόδεψαν» χρόνο και ενέργεια για να λύσουν τα ζητήματα που προέκυψαν, πριν αυτά εξελιχθούν σε προβλήματα.

Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι αυτοί οι... προηγούμενοι, όπως και οι έξι, δεν είχαν απολύτως κανένα ίδιον όφελος. Καμία προσωπική επιδίωξη. Το έκαναν από... χόμπι. Κάποιοι, μάλιστα, δεν είχαν καν το κίνητρο της δημοσιότητας, αφού προσπάθησαν να κάνουν τις κινήσεις τους στα κρυφά και όταν η ΑΕΚ τους πήρε χαμπάρι, δεν τους έκανε την... χάρη να τους διαφημίσει.

Την στιγμή λοιπόν που ο Μελισσανίδης, στην προσπάθεια του να αναγεννήσει την ΑΕΚ, είχε και έχει να αντιμετωπίσει έναν ανοιχτό και διαρκή πόλεμο από το υπάρχον κατεστημένο, έναν πόλεμο για τον οποίο ο κόσμος δεν έχει μάθει ούτε... την κορυφή του παγόβουνου, έναν πόλεμο με πολλές προεκτάσεις και δεκάδες χτυπήματα κάτω από τη ζώνη (στον οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι έως τώρα έχει κερδίσει όλες τις μάχες που χρειάστηκε να δώσει), ταυτόχρονα έβρισκε διαρκώς μπροστά του και «εσωτερικούς» εχθρούς.

Πιθανώς ορισμένοι νομίζουν ότι στην ΑΕΚ γίνονται όλα από... μόνα τους. Ότι ο Μελισσανίδης είναι ξαπλωμένος στην καρέκλα του με τα πόδια πάνω στο γραφείο και περιμένει ότι σε ενάμιση χρόνο που θα επιστρέψει η ομάδα εκεί που ανήκει, θα σηκωθεί να πατήσει απλά ένα... κουμπί και αμέσως θα της εξασφαλίσει το ιδανικό περιβάλλον για να κάνει πρωταθλητισμό. Ότι είναι το πιο απλό πράγματα στον κόσμο, για παράδειγμα, μια ερασιτεχνική ομάδα να έχει βρει τον τρόπο να κλείσει και να «δέσει» (το κυριότερο) από τώρα σχεδόν μια εντεκάδα παίκτες για το καλοκαίρι. Ότι τα πάντα στο θέμα του γηπέδου, σε ένα στοίχημα που κανείς δεν κατάφερε να κερδίσει μέχρι σήμερα, γίνονται στον αυτόματο πιλότο. Και, συνεπώς, το αφεντικό της ΑΕΚ δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει από το να ασχολείται με τον... Καπετανόπουλο.

Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι και γι' αυτό... πυροδοτήθηκε η έκρηξη του Μελισσανίδη. Όμως το θετικό είναι ότι όλα αυτά τον έκαναν να πεισμώσει όσο ποτέ. Και να αντιληφθεί πλήρως ότι για να μην υπάρξουν... κερκόπορτες στα δικά μας τείχη, δεν αρκεί απλά να αποκρούσει κάθε «εξωτερική απειλή». Πρέπει η ΑΕΚ να καθαρίσει μια για πάντα από κάθε είδους εσωτερικό εχθρό... Είτε αυτός είναι έστω... υπολογίσιμος, είτε είναι απλά γραφικός.